پنجشنبه‌شب گذشته قرار بود شبی خاص برای ورزش ایران باشد. تیم جوان و دوست‌داشتنی والیبال ایران پس از صعود غرورآفرین به مرحله حذفی لیگ ملت‌های والیبال حالا برای ادامه تاریخ‌سازی لهستان را پیش‌روی خود می‌دید. نبرد ایران-لهستان یک جدال آشنا و حساس برای والیبال‌دوستان محسوب می‌شود. ایران موفق شده بود در مرحله گروهی همین رقابت‌ها با نتیجه ۳ بر ۲ لهستان را شکست دهد و خیلی‌ها منتظر تکرار این پیروزی بودند؛ اما آنچه پنجشنبه‌شب نصیب هواداران ایرانی شد با آنچه منتظرش بودند زمین تا آسمان فرق می‌کرد، شبی تلخ.
شب تلخ ورزش ایران را، اما والیبالیست‌های ملی‌پوش خلق نکردند، عامل اصلی تلخی این شب گروه دیگری بودند؛ دست‌اندرکاران تلویزیون و عوامل پخش مسابقه. پخش همراه با سانسور زیاد بازی آن‌قدر اعصاب‌خردکن بود که پس از بازی صدای همه را درآورد. هیچ منتقدی در پایان دیدار ایران-لهستان در بولونیای ایتالیا که به پیروزی ۳ بر ۲ لهستان انجامید و حذف ایران را از این رقابت‌ها رقم زد، از نمایش بازیکنان ایران ایراد نگرفت. انتقادها متوجه صداوسیما و نحوه پخش زنده بازی بود. درست است که ماجراجویی والیبال ایران در لیگ ملت‌ها با این باخت به پایان رسید، اما نمایش شجاعانه بازیکنان جوان بهروز عطایی شایسته تقدیر بود؛ گرچه عملکرد انتقادآمیز تلویزیون کاملا عملکرد ملی‌پوشان ایران را زیر سایه خود قرار داد.
شبکه‌های اجتماعی از همان شروع بازی از جملات اعتراض‌آمیز پر شد. این نظرات انتقادی در ادامه بیشتر و بیشتر هم شد و در پایان بازی انتقاد از تلویزیون حرف اول خیلی‌ها بود.
این برای اولین بار نبود که تصاویر مسابقات ورزشی در تلویزیون ایران با سانسور و بریده‌بریده پخش می‌شد. حدودا دو هفته پیش همین بازی ایران و لهستان در مرحله گروهی هم به این سرنوشت دچار شده بود و مورد انتقاد قرار گرفت. اتفاقات پنجشنبه‌شب، اما در مقایسه با بازی ۱۴ تیرماه هم یک زیاده‌روی محسوب می‌شد و قابل مقایسه با نحوه پخش مسابقات والیبال در گذشته نبود. گروهی نوشتند که پنجشنبه‌شب شاهد «سانسور با کمی والیبال» بودند. عده‌ای از صداوسیما خواستند اگر قرار است بازی‌ها را این‌گونه پخش کند بهتر است اصلا پخش نکند. گلایه‌ها زیاد بود؛ اینکه بیننده اصلا از جریان بازی و نحوه ردوبدل‌شدن توپ و امتیازها مطلع نمی‌شد و مجبور بود صحنه‌های تکراری را به دفعات ببیند.
تلویزیون با این نحوه پخش لذت تماشای یک مسابقه ورزشی مهم را از مخاطبانش گرفت. بسیاری در حین بازی در شبکه‌های اجتماعی از دیگران می‌خواستند که به آن‌ها شبکه یا سایتی را معرفی کنند که بازی را بدون سانسور پخش کند. اکثر بینندگان هم در پایان بازی در یک جمله هم‌نظر بودند؛ «خردشدن اعصاب».
