کیومرث فتح الله کرمانشاهی افزود: امروز اقتصاد جهان با وضعیتی تازه روبروست، با توجه به موقعیت ویژه اقتصاد ایران باید شرایط جدید را درک کنیم تا درگیر بحران‌های تازه نشویم.
وی در این خصوص گفت: بعد از کرونا یک دوره رکود شروع شد که در نهایت چین، روسیه و هند به عنوان بلوک‌های جدید اقتصادی خودشان را به جهان معرفی کردند و امریکا و اروپا نیز بلوک اقتصادی دیگر شدند.
وی در توضیح این مطلب ادامه داد: در این بین نیز جنگ اوکراین و مباحث انتقال گاز روسیه به اروپا و اتفاق‌هایی که در این باره افتاده موجب شد تا در نهایت دنیا با رکود اقتصادی تازه‌ای روبرو باشد.
کرمانشاهی با تاکید بر اینکه اقتصاد محل سلیقه نیست و باید اسناد بالادستی روشن کننده مسیر حرکت باشند، گفت: باید با درک شرایط جدید، برنامه‌ای برای تحمیل تنش کمتر به اقتصاد تدوین شود اما در ایران چنین ضروریاتی مورد توجه نیست.
وی گفت: حتی در سطح کلان‌تر نیز با این بحران روبرو هستیم. به عبارت دیگر شاهدیم که با تغییر دولت‌ها جهت‌گیری‌های اقتصادی نیز تغییر می‌کنند در حالی که ماهیت اسناد بالادستی این است که هدف عوض نشود و دولت‌ها راهکارهای مختلف را برای رسیدن به مقصود به کار گیرند.
کرمانشاهی افزود: این در حالی است که اقتصاد با تغییر دولت‌ها به جای تغییر مسیرها، با تغییر اهداف روبرو می‌شود و این نکته است که ما را با بحران جدی مواجه می‌کند.
کرمانشاهی ادامه داد: عن‌قریب باید برنامه هفتم تدوین و نهایی شود. باید در این برنامه‌ها ضمن تعیین تکلیف حوزه صنعت و معدن و تجارت و خدمات، استراتژی‌مان را نیز مشخص کنیم.
وی گفت: البته باید به این مساله توجه داشت که لازم است برنامه حاوی اهداف بلندمدت و کوتاه‌مدت باشد چرا که شرایط پیچیده جهان لزوم تدوین اهداف کوتاه‌مدت را آشکار کرده است.
وی افزود: اما این خطر هست که دولت مطابق سلیقه خود نه مطابق موقعیت اقتصاد ایران برنامه را تدوین کند و در عمل نیز نتیجه این است که با تغییر مقامات و مسئولان ، کلیت برنامه زیر سئوال رود.
او تاکید کرد: باید بپذیریم که توسعه اتفاقی نیست بلکه توسعه نیاز به برنامه و آموزش و راهبرد دارد. اگر اینها باشد می‌تواند اتفاق‌های خیلی خوبی شکل گیرد. ولی اگر بخواهیم به صورت روزمره امور را اداره کنیم قطعا مشکلات نیز قابل حل نخواهد شد.
کرمانشاهی اشاره کرد: وقتی در مورد دیپلماسی اقتصادی و به تبع آن دیپلماسی تجاری صحبت می‌کنیم نمی توانیم اینها را نادیده بگیریم، اما اینکه در این شرایط باید چه کرد؟ معتقد هستم دیپلماسی سیاسی می‌تواند جاده صاف‌کن دیپلماسی اقتصادی و دیپلماسی تجاری باشد و مشکلات مربوط به این حوزه را تعدیل و حل و فصل کند ولی تحریم هستیم و مشکلات حاکم به اقتصاد دنیا هم وجود دارد.
۲۲۳۲۲۷
