به گزارش ورزش سه، در این تصاویر مردی روی نیمکت ایران حضور دارد که با انرژی و خوشبین به تصور یک صعود آسان به جام جهانی و احیای خود در عرصه مربیگری بین‌المللی، پیشنهاد ایران را قبول کرده است؛ پیشنهادی که البته ارزشی بالاتر از دستمزدی دارد که او پیش از این در تیم هایی مثل ساحل عاج و بلژیک از فدراسیون های مربوطه دریافت کرده است.
این عکس ها از حاشیه بازی پرگل ایران و سوریه گرفته شده که با درخشش حمله‌وران ایران با پنج گل به سود تیم ملی به پایان رسید؛ اولین بازی مارک ویلموتس در فوتبال ایران که به سفر تیم ملی به کره جنوبی و یک نمایش قابل قبول و قدرتمندانه و تهاجمی دیگر در سئول ختم شد.
این دو مسابقه مربوط به زمانی است که تصور عمومی بر این بود که ایران قوی ترین تیم در فوتبال آسیا است و اگرچه جام ملت های آسیا را با شکست سنگین مقابل ژاپن تمام کرده اما می‌تواند به سرعت خود را بازیابی کرده و همچنان قدرت برتر فوتبال آسیا باشد.
مسئولان فدراسیون به این سبب سراغ مارک ویلموتس رفته بودند که انتظارشان از فرد جانشین کارلوس کی‌روش یک مربی جوان و شناخته شده در سطح بین‌المللی بود؛ همان تصوری که جست‌وجو های آنها را بعد از گزینه هایی مثل لوپتگی متوجه سرمربی سابق تیم ملی بلژیک کرد که البته بعضی دخالت ها نیز در موضوع حضورش در ایران اتفاق افتاده و این ماجرا را تسهیل کرده بود.
در ابتدای حضور مارک ویلموتس در ایران همه چیز مثبت به نظر می‌رسید و وقتی اردوهای پیش از مسابقه به این بازی ختم شد و ایران نشان داد که چه قدرت تهاجمی فوق‌العاده ای دارد، همه چیز ساده تر از حد به نظر رسید.
ویلموتس در آرایش تیم ملی از سه مهاجم استفاده می‌کرد (طارمی، آزمون و انصاری‌فرد) و این هنوز قبل از آن بود که بعد از بردهای پرگل اولیه، به زمین سفت عراق و بحرین بخورد؛ دو مسابقه ای که پایان کار او را در ایران رقم زدند.
اما آنچه که در این عکس ها می‌بینیم طراوت و شادابی او است و لذت بردنش از جو ورزشگاه آزادی و افقی که هیچکس نمی‌توانست پیش‌بینی کند چنین تلخ و تیره باشد و در نهایت پایان کار رئیس سابق فدراسیون را هم رقم بزند.
جالب اینکه امروز با اعلام خبر شکسته شدن رای این سرمربی بلژیکی در شکایت ۹ میلیون دلاری اش به فیفا، مهدی تاج نیز امیدوار است با عبور از این ماجرا، تبدیل به رئیس بعدی فدراسیون فوتبال ایران شود و زمام کار را در دست بگیرد؛ کاری که اگر ترکش کرد بخشی از آن به واسطه تغییراتی بود که این بلژیکی سرشناس کرد.
کاپیتان سابق تیم ملی بلژیک که ناگهان بر اثر بدقولی ها در ایران خلقش تنگ شد و به جای اینکه کنار فدراسیون بحران زده فوتبال ایران بایستد، تبدیل به فردی شد که می‌خواست تا سنت آخر قراردادش را گرفته و پرونده کار در خاورمیانه را برای همیشه ببندد. البته او در آنچه که در خیال داشت به موفقیت کامل نرسید. با این حال حضور بیش از یک ساله او در ایران با کوچک ترین دستاوردی به اتمام رسید تا این قرارداد چراغ راهی برای آینده فوتبال ایران باشد. فوتبالی که البته همچنان اسیر جنجال و درگیری های شدید در بالاترین سطح ملی است.
