به گزارش خبرنگار مهر، در شرایطی که در همه کشورها اتومبیل های تاریخی و کلاسیک از امتیازات متفاوتی برخوردارند و مالکان آنها مشکلی برای تردد را ندارند، قوانین دست و پا گیر یک کارگروه وضعیت را برای دارندگان این خودروها سخت تر از همیشه کرده و باعث اعتراض آنها به تصمیمات مسئولان شده است.
اوسط دهه ۷۰ شمسی مصادف با دوران ریاست نادر فریادشیران بر فدراسیون اتومبیلرانی بود که کمیته کلاسیک این فدراسیون، به عنوان اولین و تنها مرجع حمایت از وسایل نقلیه کلاسیک شکل گرفت. اوایل دهه ۸۰ این کمیته این کمیته برای حمایت از خودروهای کلاسیک به ماجرا ورودی جدی پیدا کرد و در ابتدا اتفاقات خوبی برای ماشین‌های کلاسیک افتاد اما در ادامه امور به دست افرادی افتاد که مناسب فعالیت در این بخش نبودند و همین موضوع به کمیته کلاسیک ضربه زد. یکی از این ضربات «پلاک تاریخی» بود که این طرح بیشتر از اینکه به نفع صاحبان خوردوهای کلاسیک باشد به ضررشان تمام شد.
سال ۸۶ در طرح «هوای پاک» بسیاری از ماشین های باارزش قدیمی از رده خارج شده و از بین رفتند. ماشین‌های چون مینی ماینر، لانچیا، فیات، ماشین‌های آمریکایی، سیترون‌های خوب، جگوار نگلیسی، خودروهای ژاپنی و ... در این شرایط مردم از این که اتومبیل خود را بیرون ببرند هراس داشتند. برخی هم ماشین خود را تحویل دادند و یک و نیم میلیون تومان پول گرفتند تا مثلا فولکس خود را دادند و پراید گرفتند! این اتفاق در حالی رخ داد که خودروهای کلاسیک ارزش افزوده بسیاری نسبت به سایر اشیا تاریخی دارند.
پیگیری های کمیته کلاسیک فدراسیون اتومبیلرانی و موتورسواری از سال ۸۶ باعث شد برخی اتومبیل ها از اسقاط شدن نجات پیدا کنند. در همین راستا با پیگیری و پیشنهاد این کمیته و فدراسیون اتومبیلرانی، وزارت ورزش تصمیم به تشکیل کارگروهی برای حفظ و صیانت از خودروهای کلاسیک گرفت.
طبق مصوبه‌ای هیئت وزیران تصمیم بر این شد تا کارگروهی با حضور نمایندگان «وزارت ورزش و جوانان»، «وزارت صنعت، معدن و تجارت»، «وزارت کشور»، «سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری» و «سازمان محیط زیست» تشکیل و از این خودروها صیانت شود. تصمیم بر این شد تا پلیس راهور نیز برای شماره‌گذاری با این نهادها همکاری کند.
یکی از مصوبات و تصمیمات این کارگروه که در سال آخر ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد اتخاذ شد، «پلاک تاریخی» بود که حدود ۳۰ کشور دنیا آن را اجرایی می کردند تا از اتومبیل های کلاسیک محافظت کنند. هر چند هدف این طرح حفظ و صیانت از خودروهای تاریحی بود اما دیری نگذشت که با اعلام قوانین عجیب و غریب پلاک تاریخی، کمپینِ «نه به پلاک تاریخی» شکل گرفت. در آیین نامه پلاک تاریخی بندهایی آمده بود که حتی مالکان خودروها هم از آن خبر نداشتند. بنده‌هایی که به شدت مالکان را محدود کرده و به ضررشان بود.
در یکی از بندها آمده بود که تمام ماشین‌ها دارای این پلاک، میراث ملی به حساب می‌آیند. از دیگر بندهای عجیب این آیین نامه این بود که صاحبان خودروهای کلاسیک، ماشین‌های خود را باید به تعمیرگاه‌هایی ببرند که مورد تایید این کار گروه است یا برای تردد از قبل هماهنگی کنند، یعنی اگر فردی قصد بنزین زدن به ماشین خود را داشت باید ابتدا مجوز گرفته و بعد به پمپ بنزین می‌رفت!
این تصمیمات در شرایطی باعث ناراحتی کلاسیک سواران شد که دیدگاه تخصصی در آن دیده نشده بود و نماینده این صنف هم نتوانسته بود دفاع خوبی از آن داشته باشد. به دنبال این اتفاقات مالکان این خودروها اعتراضات خود رو به کمیته کلاسیک فدراسیون اتومبیلرانی اعلام کردند. رییس فدراسیون هم تصمیم به تغییر رییس کمیته کلاسیک گرفت. با تغییرات صورت گرفته در این بخش تلاش‌هایی به همراه مالکین خودروها و حضور آنها در دبیرخانه کارگروه انجام گرفت.
در ادامه این اعتراضات، دبیرخانه کارگروه که در کانون جهانگردی مستقر است طی مصاحبه‌ای اعلام کرد که بیش از ۶۰ درصد بندهای آیین نامه که موجب ضایع شدن حق و حقوق مالکین بود، اصلاح شده و سایر بندها نیز اصلاح شده و در مصوبه هیات وزیران خواهد آمد اما تا به امروز این مهم عملی نشده است.
در حالی که فقط ۷ هزار خودروی کلاسیک در ایران وجود دارد و صاحبان و مالکان آنها می دانند چطور باید از این خودروها مراقبت کنند، مسئولان امر به جای تشویق و حمایت از آن قوانینی در نظر گرفتند که مشکلات آنها را بیشتر کنند. یکی از اتفاقات دیگری که به این موضوع لطمه زده است وارد کردن اتومبیل های قاچاق به کشور است که صدمات جبران ناپذیری به این گروه زده است. با این کار ارزش ماشین قبلی از بین می‌رود و ماشین جدید هم با سند جعلی معامله می‌شود.
نگهداری این خودروها شرایط خاص خودش را دارد و مالکان اصولا تردد زیادی با آن ندارند. هر چند چنین خودروهایی نباید بدون تحرک باشند اما اتفاقاتی که اخیرا رخ داده است باعث دلسردی دارندگان خودروهای کلاسیک شده است. در صورتی که هیات وزیران اصلاحات آیین نامه پلاک تاریخی را به تصویب برساند، مالکان این خودروها هم می توانند مثل همه جای دنیا بدون مشکل به فعالیت شان ادامه دهند.
خواسته مالکان و دارندگان این خودروها هم این است که مسائلی مثل شماره گذاری و معاینه فنی حل شود تا امورات به راحتی پیگیری شوند نه اینکه برای یک شماره گذاری پس از گرفتن ۵ میلیون تومان هزینه، ۶ ماه تا ۲ سال زمان برد تا در نهایت مشخص شود که صاحب خودرو موفق به کسب پلاک تاریخی می شود یا نه.
در واقع می‌توان گفت که طرح کارگروه پلاک تاریخی، که در آن ۶ نهاد و وزارتخانه تصمیم‌گیرنده هستند با تنها شماره گذاری ۳۰۰ خودرو در تمام این سال‌ها، یک طرح را شکست خورده کرده است. جالب اینکه با تمام این تفاسیر اصرار بر این است که خرید و فروش‌ها نیز زیر نظر این کارگروه باشد تا خلافی صورت نگیرد اما با این حال گفته می‌شود که طی سال‌های اخیر خودروهای قاچاق نیز موفق به کسب پلاک تاریخی شده‌اند!
سوال دارندگان پلاک‌های تاریخی این است که، دبیرخانه کارگروه در این ۱۰ سال کدام مجوز تردد را صادر کرده که امروز با توجه به آن از عملکرد خود دفاع کند؟ در حالی که گفته می‌شد این خودروها می‌توانند سالانه ۵ هزار کیلومتر تردد کنند که تا به امروز چنین موضوعی محقق نشده است که اگر اینطور هم می‌شد راهور که اعلام کرده این خودروها به هیچ وجه حق تردد ندارند، اجازه این کار را نمی‌داد.
کارگروهی که قرار بود مشکلات کلاسیک سواران را حل کند به جای این که موانع سر راه را بردارد به دنبال این است که چرخ را دوباره اختراع کند! در حالی که می تواند مانند کشورهای دیگر شرایط را برای انجام آسان امور فراهم کند.
