امام صادق(ع) روایت کردند که حضرت رسول اکرم(ص) فرمود:از کشتن زنبور و مورچه، قورباغه، گنجشک، شانه به سر و پرستو بپرهیزید.
زنبور عسل را به این سبب که پاکیزه می خورد و پاکیزه پس می دهد، حیوانی است که خدای ارجمند به او وحی کرد و حیوانی است نه از جن و نه در شمار انسان.
مورچه به این دلیل که مردم در روزگار حضرت سلیمان بن داوود(ع) به قحطی گرفتار شدند، پس هنگامی که به سوی نماز باران خواهی می رفتند، مورچه ای را دیدند که روی دو پای خود ایستاده دست هایش را به سوی آسمان بلند کرده و می گوید:"خدایا، ما آفریده ای از آفریدگان تو هستیم و از فضل تو بی نیاز نیستیم، ما را از نزد خود روزی ده و ما را به گناهان کم خردان آدمی زادگان بازخواست منما."
پس سلیمان به مردم گفت:به خانه هایتان برگردید که همانا خدای فرازمند بر اثر دعای دیگران به شما آب داد.
قورباغه بدین رو بود که چون بر ابراهیم(ع) آتش برافروختند، همه جانداران زمین به خدای بزرگ و ارجمند شکایت کردند و از او خواهش کردند که بر آتش آب بریزند، خدا به هیچ یک از آنان اجازه نداد مگر قورباغه که دو سوم پیکر قورباغه در انجام این کار سوخت و تنها یک سوم از پیکرش سالم ماند.
شانه به سر (هدهد) به این دلیل بود که او راهنمای سلیمان(ع) به کشور بلقیس بود.
گنجشک به این دلیل که یک ماه راهنمای حضرت آدم(ع) از سرزمین سراندیب به سرزمین جده بود.
و اما پرستو به این سبب که گردش او در آسمان به دلیل اندوه خوردن بر ستم هایی است که روا داشتند و عبادت او خواندن «سوره حمد» است و آیا نمی بینید که او می گوید:«ولااضالین».
