او می گوید: غرقشدگان دچار هیپوکسی (کاهش اکسیژنرسانی به بدن) میشوند و در نتیجه آسیب به سلولهای عصبی در دقایق اولیه بعد از غرقشدگی رخ میدهد. برخلاف تصور عمومی، غرقشدگی تنها در دریا اتفاق نمیافتد بلکه شنا کردن در محیطهای آبی دیگر مانند کانال، رودخانه و سد نیز میتواند موجب غرقشدگی شود.
رئیس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای غیر واگیر مرکز بهداشت خوزستان گفت: بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت بیش از ۹۰ درصد مرگ و میر ناشی از غرقشدگی در کشورهای با درآمد متوسط رخ میدهد.
به گفته او غرقشدگی سومین علت مرگهای ناشی از حوادث است که غرقشدگی در روزهای آخر هفته و در ماههای گرم سال شایعتر است و قربانیان غرقشدگی اکثرا کودکان و جوانان هستند و غرقشدگی مردان بیشتر از زنان است و بیماریهای زمینهای مانند صرع، بیماریهای قلبی، ضعف عضلانی، عقبماندگی ذهنی و مصرف داروهای خوابآور، الکل و مواد روانگردان قبل از شنا میتواند زمینهساز غرقشدگی باشد.
رئیس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای غیر واگیر مرکز بهداشت خوزستان گفت: کودکان یک تا چهار سال در معرض خطر غرقشدگی در حوض، استخر و وان حمام هستند؛ آنها به دلیل کنجکاوی، درک نکردن خطر و غفلت والدین دچار غرقشدگی میشوند.
کودکان نباید در ساحل دریا و رودخانه، در نزدیکی مکانهای آبی پرخطر، وان حمام، حوض و استخر تنها رها شوند. همچنین کودکان نباید بدون همراهی فرد بزرگسال، وارد آب شوند. علاوه بر این، کودکان باید با داشتن لوازم ایمنی شنا مانند جلیقه شنا، بازوبند شنا، حلقه شنا، تخته شنا و نودل به درون استخر بروند.
یک فرد نباید وارد آبی شود که عمق آن را نمیداند و فردی که شنا یاد نگرفته است نباید در مکانهای آبی پرخطر شنا نکند. همچنین مردم بدانند نباید در آبهای کم عمق یا آبی که عمق آن را نمیدانند شیرجه بزنند، زیرا احتمال ضربه مغزی یا آسیب به ستون فقرات و استخوانها وجود دارد.
46