به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از خبرگزاری فرانسه، گفته می‌شود که قدیمی‌ترین معادن جزیره سادو، در سواحل شمال غربی ژاپن، از اوایل قرن دوازدهم شروع به کار کردند و این سایت تا پس از جنگ جهانی دوم به کار خود ادامه داد.
ژاپن معتقد است که به دلیل تاریخ طولانی و میراث قابل توجهی که از دوران پیش از صنعتی شدن دارد، این معدن شایسته پیوستن به فهرست میراث جهانی یونسکو است.
ژاپن درخواستی برای سه سایت معدن طلا و نقره در سادو از دوره (۱۶۰۳-۱۸۶۷) ارائه کرد، دوره‌ای که این معادن بیشترین بهره وری را در جهان داشتند و زمانی که کار با دست انجام می‌شد.
اما چیزی که پرونده ژاپنی نمی‌گوید و سئول را متحیر می‌کند این است که معادن سادو از حدود ۱۵۰۰ کارگر کره‌ای در طول جنگ جهانی دوم استفاده کردند.
وضعیت دقیق این کارگران مورد مناقشه است و برخی ادعا می‌کنند که اکثریت آن‌ها قرارداد‌هایی را به صورت داوطلبانه امضا کرده اند.
به گفته کویچیرو ماتسورا، مدیرکل سابق یونسکو که از نامزدی معادن سادو برای ثبت جهانی حمایت می‌کند، شرایط کار بسیار سخت بود، با این حال دستمزد بسیار بالا بود، به همین دلیل است که بسیاری از مردم، از جمله بسیاری از ژاپنی‌ها، به دنبال استخدام بودند.
اما برخی دیگر ادعا می‌کنند که شرایط استخدام معادل کار اجباری است و با کارگران کره‌ای به طور برابر با معدنچیان ژاپنی رفتار نشده است.
تویومی آسانو، استاد تاریخ سیاسی ژاپن در دانشگاه واسدا در توکیو گفت تبعیض وجود داشت.
وی افزود شرایط کاری کره ای‌ها بسیار بد بود و خطرناک‌ترین کار‌ها به آن‌ها سپرده شد.
اختلافات تاریخی مختلف که به زمان استعمار شبه جزیره کره توسط ژاپن (۱۹۱۰-۱۹۴۵) برمی گردد، سال‌ها روابط بین توکیو و سئول را مسموم کرده است. کره ای‌ها یک گروه کاری با هدف به شکست کشاندن ثبت معادن سادو در یونسکو ایجاد کردند.
مشاجرات مشابهی بین دو کشور همسایه در مورد مکان‌های انقلاب صنعتی ژاپن در دوره میجی (۱۸۶۸-۱۹۱۲) که از سال ۲۰۱۵ به عنوان میراث جهانی ثبت شده‌اند، وجود دارد.
سال گذشته، یونسکو از ژاپن خواست تا اقداماتی را انجام دهد تا بازدیدکنندگان را آگاه کند که تعداد زیادی از کره ای‌ها و افراد دیگر بر خلاف میل آن‌ها وارد شده و مجبور به کار در شرایط سخت در این سایت‌ها شده اند.
ماتسورا اذعان کرد ژاپن باید از تکرار دوباره همان اشتباه اجتناب کند. ما باید به شکل دقیق‌تر و صادقانه‌تر بگوییم که کارگران کره‌ای چگونه در این معادن زندگی می‌کردند.
این مکان‌ها در دهه ۱۹۶۰، زمانی که فعالیت معدنی آن‌ها رو به اتمام بود، پذیرای گردشگران شد. بازسازی‌های قدیمی و تا حدی شوم هنوز در جای خود هستند.
هیدجی یاماگامی، بازدیدکننده ۷۹ ساله ژاپنی، معتقد است که وجود کارگران اجباری کره‌ای باید در آنجا ذکر شود. وی گفت: من هیچ ایده‌ای در مورد آن نداشتم. فکر می‌کردم این ژاپنی‌ها بودند که این همه کار سخت را انجام دادند.
