مهدی طارمی همان طور که پدرش هم می گوید با حضور در تیم های مختلف، توجه چندانی را جلب نمی کرد و مربیانی که اسامی آنها در فوتبال ایران به شدت سر زبان هاست، او را نادیده گرفتند.
چه بسیار استعدادهای فوتبال ایران که بر اثر همین بی توجهی و ندانم کاری ها از بین می روند؛ طارمی اما خوش شانس بود که بر اساس یک ارتباط ساده، فیلم بازی هایش به دست علی دایی رسید و اسطوره فوتبال ایران یک کلام گفت: "من این بازیکن را می خواهم؛ او را به پرسپولیس بیاورید( دایی سرمربی وقت پرسپولیس بود)."
در روزهایی که مهدی طارمی در تست های فنی برخی تیم های درجه چندم ایرانی از سوی مربیان کمک دانش و بی توجه به استعدادهای غریزی رد می شد، کمتر کسی تصور می کرد این بازیکن روزی به ستاره بی چون و چرای فوتبال ایران و لیگ پرتغال تبدیل شود و دروازه بهترین تیم های دنیا را باز کند.
نمی دانیم می توانیم چنین آرزویی داشته باشیم یا نه؛ اما امیدواریم مربیان ایرانی که کاشف استعدادهای بیشمار در فوتبال ایران بودند، با دقت نظر بیشتری در تمرینات حاضر شوند و نخبه های فوتبال کشور را بدون سفارش و بند پ، کشف و به فوتبال کشور معرفی کنند.
