مصرف سوخت کم کربن با استفاده از سرمایه‌های بادآورده عظیم صنعت نفت و گاز

اسدالله غلامپور؛اکثریت قریب به اتفاق هزینه های سرمایه ای صنعت نفت و گاز برای انرژی های پاک در حال حاضر صرف انرژی های تجدیدپذیر، به ویژه بادی و خورشیدی PV فراساحلی می شود. سرمایه گذاری این شرکت ها در انرژی زیستی، هیدروژن و CCUS طی سه سال گذشته کمتر از 0.2 درصد از کل سرمایه آنها است. با این وجود، سنگینی مالی صنعت به این معنی است که حتی سهام کوچک به تعهدات مخارج بزرگ تبدیل می شود: بخش نفت و گاز مسئول بیش از 75 درصد سرمایه گذاری در CCUS در سال 2021 بوده است.

پیش بینی می شود درآمد خالص جهانی از تولید نفت و گاز در سال 2022 به حدود 4 تریلیون دلار برسد، یعنی دو برابر میزان سال 2021، که سود غیرعادی را برای شرکت های نفت و گاز به همراه خواهد داشت. اگر صنعت بخواهد 2 تریلیون دلار اضافی دریافتی در سال 2022 را بیش از مقداری که در سال 2021 دریافت کرده بود، صرف سوخت های کم آلاینده کند، این به تنهایی تمام سرمایه گذاری مورد نیاز در سوخت های کم آلاینده تحت سناریوی NZE را برای باقیمانده این دهه تامین می کند. اگر برای تسریع هزینه‌های منابع خصوصی و عمومی برای انرژی پاک به‌طور گسترده‌تر استفاده شود، این درآمد بادآورده می‌تواند از این هم فراتر رود.

درآمدهای بادآورده صنعت نفت،در سال 2022 نشان‌دهنده فرصتی است که یک بار در هر نسل برای اقتصادهای تولیدکننده برای تأمین مالی فعالیت‌های متنوع‌سازی و برای شرکت‌های بزرگ نفت و گاز برای انجام تعهدات خالص دی اکسید کربن صفرشان وجود دارد. این امر به کشورها و شرکت‌ها این امکان را می‌دهد تا موقعیت استراتژیک خود را برای آینده در تولید و انتقال هیدروژن کم کربن و تولید و بازاریابی بیوگاز و سوخت‌های زیستی پیشرفته قرار دهند. توسعه زنجیره تامین فناوری های پیچیده و سرمایه بر مانند CCUS و هیدروژن با نقاط قوت صنعت نفت و گاز بازی می کند.

تقاضاهای دیگری نیز بر درآمد حاصل از صنعت نفت و گاز وجود دارد، مانند تامین مالی مخارج دولت، بازگشت درآمد به سهامداران، سرمایه گذاری مجدد سرمایه در توسعه نفت و گاز و انجام اقدامات کوتاه مدت برای بهبود امنیت عرضه. سیگنال‌های سیاستی قوی برای متعادل کردن این تقاضاها با سرمایه‌گذاری در سوخت‌های کم آلاینده مورد نیاز است، به‌ویژه در مواردی که نیاز به زیرساخت‌های سرمایه‌بر و با عمر طولانی وجود دارد که ممکن است چندین سال طول بکشد تا آنلاین شود و دارای چندین قانون تجاری، نظارتی و فناوری باشد. خطرات برای مثال، ایجاد بازاری برای هیدروژن تجارت بین‌المللی ممکن است نیازمند قراردادهای عرضه و برداشت تضمین شده توسط دولت باشد. برای انرژی زیستی، یک تلاش هماهنگ برای هماهنگ کردن سیاست‌های کشاورزی، زیست‌محیطی و انرژی مورد نیاز است تا با هم، مشوق افزایش پایدار در عرضه باشند.

46