همشهری آنلاین _ ابوذر چهل‌امیرانی: مکان‌های مذهبی و زیارتگاه‌ها از مکان‌هایی هستند که انسان در آنها احساس آرامش می‌کند و می‌تواند با پروردگار خود راز و نیاز کند. با برخی از این مکان‌های مقدس در شهر ری آشنا می‌شوید.
- حرم حضرت عبدالعظیم(ع)
دیدن معماری بی‌نظیر و آینه‌کاری‌های زیبای حرم حضرت عبدالعظیم(ع) همه را مجذوب خود می‌کند. معماری بنا از سبک سلجوقی برخوردار است و در سقف آن چهارگوشواره (طاق مورّب) وجود دارد و در مرکز سقف، یک هشت ضلعی و اطراف آن یک شانزده ضلعی و گنبد بنا در بالای همین شانزده ضلعی قرار دارد. حرم حضرت عبدالعظیم(ع) که در شهرری قرار گرفته است، گردشگران بسیاری را به سوی خود جذب می‌کند. بارگاه تاریخی حضرت هم گواه قدردانی مردم ری است که همیشه به تشیع و دوستداری خاندان اهل‌بیت(ع) شهرت داشته‌اند.
عبدالعظیم حسنی(ع) که پسوند «حسنی» را به‌خاطر نوادگی امام حسن مجتبی(ع) به ایشان داده‌اند، از جور حکام ظالم زمانه خود به کشورمان هجرت کرد و در شهر شیعه‌پرور ری ساکن شد. زندگی پنهانی در این شهر داشت و پس از رحلت و در هنگام غسل دادن وی، با کاغذی که از جیب این بزرگوار پیدا کردند، نسب ایشان مشخص شد. پس از آن قبه‌ای ساده برای ایشان بنا کردند و در سال‌ها و قرون بعد به‌خصوص در عصر ایلخانان، حرم شاه عبدالعظیم(ع) وسعت و شکوه گرفت. آرامگاه حضرت عبدالعظیم(ع) از قدیمی‌ترین و باشکوه‌ترین بناهای مذهبی در کشورمان است و به‌راحتی در دسترس اهالی پایتخت قرار دارد.
- مشاهیر مدفون در باغ طوطی
در نزدیکی حرم نیز گورستانی به‌نام «باغ‌طوطی» وجود دارد که بزرگان زیادی در آن دفن شده‌اند که از آن جمله می‌توان به عباس اقبال آشتیانی (تاریخ‌دان، نویسنده، مترجم و پژوهشگر)، ستارخان (مبارز نامی عصر مشروطه)، امیری فیروزکوهی (شاعر و پژوهشگر)، طیب حاج‌رضایی (پهلوان شهید)، علی‌اصغر حکمت (نویسنده، مترجم، پژوهشگر وبانی دانشگاه تهران)، شیخ محمد خیابانی (مبارز)، حاج‌علی رزم‌آرا (سرلشکر، داماد خانواده صادق هدایت)، بدیع‌الزمان فروزانفر (نویسنده، پژوهشگر و مترجم) و نصرالله فلسفی (نویسنده، مترجم، مورخ و نخستین مشوق صادق هدایت برای نویسندگی) اشاره کرد.
- بی بی‌شهربانو
بی بی‌شهربانو نام آرامگاهی است در شهرری. براساس کتیبه موجود در آن و باور مردم، شهربانو همسر امام سوم شیعیان حسین بن علی(ع) و مادر امام سجاد(ع) است. هسته اصلی این بنا را در دوران ساسانی ساخته‌اند. از دیدگاه معماری، قسمت گوشه جنوب‌شرقی آن مشتمل بر بنای چهار گوش منظم و استوار سنگی با پوشش ضربی سنگ و آجری و از عهد آل بویه است و حرم و اتاق طویل جنوبی آن از دوران ساسانی و دیوارهای خارجی صحن همزمان با بنای سنگی عهد آل بویه و عصر سلجوقیان است. گنبد بقعه هم از عهد دیالمه است و روی صندوق منبت روی قبر، حدیث‌های پیامبر اسلام(ص) و لقب‌های شهربانو و تاریخ ۸۸۸هجری قمری و نام‌بانی و سازندگان آن ذکر شده‌است.
- امامزاده عبدالله(ع)
نسب این امامزاده به امام سجاد(ع) می‌رسد. همچنین تعداد زیادی از مشاهیر مذهبی، علمی، ادبی و سیاسی در جوار این آستان متبرکه مدفون هستند. گمان می‌رود بقعه داخلی آن مربوط به دوره صفوی باشد. آرامگاه‌های خانوادگی موجود در محوطه این امامزاده به سبک معماری دوره قاجار و پهلوی اول و دوم ساخته شده‌اند و مجموعه گورستان امامزاده عبدالله(ع) ۱۴ اردیبهشت سال۱۳۷۸ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است.
