به گزارش خبرگزاری مهر، عاطفه سادات مدبر نژاد در نشستی با حضور رئیس سازمان امور عشایر کشور در یاسوج افزود: در کنار صبر و استقامت، درد بخش جدای ناپذیر زندگی عشایر است.
وی ابراز داشت: متأسفانه زنان عشایری ما چنان سختی و رنج میکشند که در سن ۳۰ سالگی مانند زنی ۵۰ تا ۶۰ سال به نظر میرسند و عشایر از ابتداییترین امکانات بهداشتی محروم هستند.
مدبر نژاد تصریح کرد: نام زنان عشایر با صبر، استقامت و سختکوشی عجین شده و وفاداری و شجاعت آنها به عنوان یک الگو مطرح است.
سرپرست دفتر امور بانوان و خانواده استانداری گفت: اولین مورد بحث سلامت و بهداشت است که متأسفانه عدهای از زنان عشایری استان به دلیل شرایط حاکم بر زندگی نسبت به مسائل بهداشتی آگاهی لازم را ندارد و با فقر اطلاعاتی در این خصوص مواجهایم.
وی با بیان اینکه زنان عشایر تقریباً نیمی از جمعیت عشایری استان را تشکیل میدهند، افزود: این زنان شجاع و سخت کوش با مسائل و مشکلات عدیده مواجه هستند.
مدبر نژاد عنوان کرد: دسترسی به سادهترین امکانات بهداشتی برای زنان عشایر به صورت مطلوب مقدور نیست، لذا راهحلی که برای این مسئله وجود دارد آگاهیبخشی است و لازم است تیمهایی به مناطق عشایر نشین اعزام و آگاهیبخشی در زمینه مسائل بهداشتی به زنان داده شود.
وی ادامه داد: راهحل دیگر که برای زنان عشایر میتوان در نظر گرفت اینکه بستههای بهداشتی تهیه و در اختیار آنها قرار دهیم، البته اگر این راهکار به صورت مقطعی اجرا شود نه تنها مشکلی حل نمیشود بلکه میتواند مشکلی به مشکلات قبلی اضافه کند که پیشنهاد میکنم به صورت مستمر مسائل و مشکلات زنان رصد و مورد پیگیری جدی قرار گیرد.
مدبرنژاد به دوری مراکز سلامت علوم پزشکی از مناطق عشایری اشاره و عنوان کرد: زنان عشایری نیاز به غربالگری مداوم دارند اما به دلیل دوری عشایر به مراکز بهداشت دسترسی برای آنها فراهم نیست.
سرپرست دفتر امور بانوان و خانواده استانداری به بهداشت فردی جامعه عشایری اشاره کرد و عنوان کرد: متأسفانه مناطق عشایر نشین ما از حمام و سرویسهای بهداشتی برخوردار نیستند که این مسئله برای زنان به خاطر مسائل خاص زنانگی که دارند میتواند مشکلات عدیدهای را ایجاد کند، حتی منجر به بیماری در خانمها شود.
وی بخش دوم سخنان خود را به اشتغال زنان عشایر اختصاص داد و افزود: هر استانی از یک سری ظرفیتهای بومی جهت اشتغال برخوردار است و کهگیلویه و بویراحمد از این قاعده مستثنی نیست.
وی تصریح کرد: در جامعه عشایری پتانسیلهای بومی وجود دارد برای مثال زنان عشایر ما در حوزههایی مانند گلیمبافی، جاجیم بافی و به صورت کلی صنایع دستی از استعداد و توانمندی بالقوهای برخوردار هستند که لازم است تمهیدات لازم جهت تبدیل این استعداد بالقوه به بالفعل صورت گیرد و استعداد مغفول مانده زنان عشایر کشف و از آنها بهرهبرداری شود.
وی به تولیدات عشایری اشاره و با بیان اینکه زنان سهم عمدهای در این تولیدات دارند، گفت: محصولات لبنی و پشم از تولیدات عشایر است که نیاز است از خامفروشی این محصولات جلوگیری و زمینهای فراهم کنیم تا جامعه عشایری ما به عنوان قطب محصولات لبنی در کشور معرفی شود.
مدبرنژاد بیان کرد: در جامعه عشایری زنان کارآفرینی وجود دارد که نیاز است به این زنان توجه شود و امکانات مورد نیاز جهت ارتقا کار آنها در اختیار این زنان قرار گیرد.
مدبرنژاد عنوان کرد: زنان عشایر استان چنان درگیر سختی کار هستند که فرصت رسیدگی به مسائل شخصی را ندارد که میطلبد امکاناتی مانند کپسول و اجاق گاز تهیه و در اختیار آنها قرار گیرد تا زنان برای تهیه هیزم دچار رنج نشوند.
وی در پایان به جادههای صعبالعبور عشایری اشاره و خاطرنشان کرد: جادههای عشایری مشکلات زیادی را برای زنان خصوصاً مادران باردار ایجاد کرده است و مانعی برای رساندن به موقع زنان به نزدیکترین مرکز درمانی هستند که این موضوع در دستور کار قرار گیرد.