شمال نیوز: ایمان لورابی/ در انتخابات ریاست جمهوری 92 جناب آقای دکتر روحانی "کلید" را نشان داد و گفتمان انتخاباتی خود را حول محور مذاکره با جهان بخصوص آمریکا در راستای خروج از انزوای بین المللی و عادی کردن روابط دیپلماتیک و تاثیر احتمالی مذاکره بر بهبود وضعیت معیشت مردم و راه اندازی چرخ های اقتصادی کشور مطرح نمودند.
در شرایطی که صدور قطعنامه های تحریمی در شورای امنیت سازمان ملل، در آن مقطع از زمان، زمینه را برای پدیدار شدن یک چنین گفتمانی در کشور فراهم نموده بود، ولی در همان زمان نیز در بین نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری دکتر محسن رضایی بعنوان یک اقتصاددان با تجربه، این رویکردِ صرف را بطور مستدل و با پیش کشاندن برنامه ریزی های منظومه ای در بخش های مختلف اقتصادی، خدماتی، فرهنگی و اجتماعی بصورت عملیاتی تر پیشنهاد نمود و این گفتمان را با نشان دادن "اسکناس هزار تومانی" (بعنوان نماد پول ملی که در هر دوره از حیات دولت ها، ارزش آن کاسته شده) در مقابل کلید معجزه گر، مطرح نمود.
تمام همّ و غم آن کاندیدای اقتصاددان در انتخابات سال ۱۳۹۲ (دکتر محسن رضایی)، بها دادن به ارزش پول ملی و رجوع به اقتصاد مردم نهاد و دانش بنیان، حول محور گفتمان "نگاه به داخل همزمان با استفاده از دیپلماسی" بود.
به هر طریق ممکن، هشت سال با فراز و نشیب خاص خود، با همه خوب و بدش گذشت و مردم شریف ایران اکنون به خوبی دریافتند که در تقابل گفتمانی کلید و پول ملی، کم و بیش منطق کدامیک برتر بوده است.
