دفتر ریاست‌جمهوری فرانسه روز چهارشنبه در بیانیه‌ای هرگونه عذرخواهی از جنایات این کشور در الجزائر در دوره اشغال را منتفی دانست.
به نوشته خبرگزاری فرانسه ، در این بیانیه آمده است که « امانوئل ماکرون » هرگز از اشغال الجزائر یا جنگ خونین هشت ساله که به سلطه فرانسه بر الجزائر پایان داد، عذرخواهی نخواهد کرد و به جای آن در یک مراسم نمادین در راستای آن‌چه «گسترش تفاهم و صلح» بین دو کشور خوانده می‌شود، شرکت خواهد کرد.
با گذشت بیش از شش دهه از پایان جنگ هشت ساله میان ارتش اشغالگر فرانسه و مبارزان الجزائری، هنوز جنایت فرانسوی‌ها در طول آن سال‌ها باعث شده که روابط دو کشور ترمیم نشود.
با این وجود امانوئل ماکرون که پس از پایان اشغالگری در الجزائر به دنیا آمده، اولین رئیس‌جمهور فرانسه است که کارگروهی را برای نوشتن گزارشی در خصوص اقدامات فرانسوی‌ها در سال‌های جنگ، تشکیل داده و «بنیامین استورا» مورخ فرانسوی را مأمور این کار کرده و قرار است چهارشنبه هفته بعد این گزارش ارائه شود.
با این حال قرار نیست که این گزارش موجب عذرخواهی پاریس شود و صرفا قرار است بخشی از تاریخ تاریک و ظالمانه استعمار فرانسه را روشن کرده و پیشنهادهایی را در جهت بهبود فضای حاکم بر رابطه فرانسه و الجزائر ارائه دهد.
در بیانیه دفتر ریاست‌جمهور فرانسه آمده است که امانوئل ماکرون قرار است که در مراسم شصتمین سالروز جنگ الجزائر که سه روز طول خواهد کشید شرکت کند.
الجزایر به مدت ۱۳۲ سال تحت استعمار فرانسه بود؛ این کشور بارها از پاریس خواهان عذرخواهی نسبت به جنایت‌های ضد بشری در دوران استعمار آن کشور شده است؛ خواسته‌ای که هرگز محقق نشد و اگر چه روسای جمهوری پیش از ماکرون هرگز اعتقادی به این مساله نداشتند، اما مواضع رئیس جمهوری کنونی فرانسه که پیشتر هم نسبت به ایجاد نظام شکنجه در دوران استعمار الجزائر اذعان کرده است، شاید تا حدودی متفاوت از پیشینیان خود باشد.
شهریور دو سال پیش، رئیس جمهوری فرانسه در بیانیه‌ای به صورت رسمی مسئولیت این کشور در استفاده نظام‌مند از شکنجه از سوی نظامیان فرانسوی در دوران جنگ الجزائر را به رسمیت شناخت. اما هرگز عذرخواهی نکرد.
«عبد المجید شیخی» مشاور امور تاریخی رئیس جمهور الجزایر چندی پیش در مصاحبه‌ای با خبرگزاری رسمی این کشور از جنایت‌های فرانسه در دوره استعمار الجزایر پرده برداشت و گفت که پس از آنکه فرانسوی‌ها در الجزائر کشتار به راه انداختند، استخوان بسیاری از [مردم] الجزایر را که [خود] آنها را کشتند، برای استفاده در صابون‌سازی و تصیفه شکر به «مارسی» بردند.
فرانسه و الجزایر چهار سال است که در ارتباط با چهار پرونده تاریخی که تاکنون به نتیجه‌ای نرسیده، در حال مذاکره هستند که یکی از آنها مربوط به آرشیو الجزائر است؛ آرشیوی که مقامات فرانسوی نمی‌پذیرند آن را به الجزائر تحویل دهند.
پرونده دوم مربوط به بازگردانی جمجمه رهبران انقلاب مردمی است و پرونده سوم مربوط به پرداخت غرامت به قربانیان آزمایش‌های هسته‌ای است که این کشور بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۶ در صحرای الجزائر آن را انجام داد.
پرونده چهارم نیز متعلق به مفقودان انقلاب «التحریر» (۱۹۵۴-۱۹۶۲) است که به گفته مقامات الجزایری تعداد این افراد به دو هزار و دویست نفر می‌رسد.
در طول این جنگ هشت ساله (۱۹۵۴-۱۹۶۲) نزدیک به ۶۰۰۰۰ هزار نظامی الجزائری و یک میلیون غیر نظامی این کشور کشته شدند.
