به گزارش رکنا، خرداد سال 79 مرد جوانی به پلیس رفت و از ناپدید شدن خواهرش خبر داد. او گفت: خواهر 36 ساله‌ام به تنهایی زندگی می‌کند. شب حادثه به خانه او رفتم اما در را باز نکرد. با این تصور که به خانه یکی از اقوام رفته است پیگیر نشده و به خانه‌ام برگشتم. اما امروز که به خانه خواهرم رفتم بازهم از او خبری نبود. نگران شده و تصور می‌کنم اتفاقی برایش رخ داده باشد.
با شکایت مرد جوان، مأموران کلانتری وارد عمل شده و همراه او راهی خانه زن جوان شدند. مأموران پس از هماهنگی‌های قضایی و ورود به خانه داخل یکی از اتاق‌ها با رختخواب‌های ریخته شده روی زمین روبه‌رو شدند که پس از کنار زدن آنها جسد دست و پا بسته زن جوان را در زیر رختخواب‌ها پیدا کردند.
به دنبال کشف جسد، تحقیقات تیم جنایی آغاز و در بررسی‌ها مشخص شد که تلویزیون و تعدادی از وسایل خانه به سرقت رفته است. از آنجا که در ورودی سالم بود فرضیه قتل از سوی یک آشنا قوت گرفت. از طرفی یکی از همسایه‌ها در تحقیقات مدعی شد که قاتل را دیده است، او گفت از خانه خارج می‌شدم که مرد جوانی را در حالی که تلویزیونی در بغلش بود دیدم که از خانه مقتول خارج شد، او سوار پیکان آبی رنگی شد و آنجا را ترک کرد.
در تحقیق از دو برادر مقتول آنها مدعی شدند به فرید خواهرزاده ناتنی شان مشکوک هستند چرا که او سابقه کیفری دارد و به مقتول نیز بدهکار بود.
وقتی راننده پیکان آبی شناسایی شد و تصویر فرید را به او نشان دادند مرد جوان فرید را شناسایی کرد و مدعی شد او همان کسی است که خودروی او را کرایه کرده و با تلویزیون از خانه خارج شده بود. با کنار هم قرار دادن مدارک و شواهد به دست آمده، فرید، خواهرزاده ناتنی مقتول به عنوان عامل این جنایت شناسایی شد. اما مرد جوان از محل زندگی‌اش متواری شده بود و در نهایت کارآگاهان جنایی موفق شدند او را زمانی که با همسرش در پارکی ملاقات مخفیانه داشت، دستگیر کنند.
مرد جوان در تحقیقات به قتل خاله ناتنی اش اعتراف کرد و گفت: من یک میلیون و صد هزار تومان به او بدهکار بودم. به بهانه صحبت به خانه‌اش رفتم اما قصدم سرقت بود. با خودم قرص بی‌هوشی بردم و داخل آبمیوه ریختم و به خاله‌ام دادم. بعد هم او را خفه کرده و رختخواب‌ها را رویش ریختم تا صحنه‌سازی کنم. او ادامه داد: بعد از جنایت، یک خودرو کرایه کردم و تلویزیون و مقداری از وسایل خانه را به داخل خودرو انتقال دادم. وسایل را به مبلغ 60 هزار تومان نزد یکی از دوستانم گرو گذاشتم.
با اعتراف متهم به قتل، او به بازسازی صحنه جنایت پرداخت و در دادگاه پای میز محاکمه رفت. فرید به درخواست اولیای دم به قصاص محکوم و این حکم در دیوانعالی کشور تأیید شد.
اما وقتی پرونده این جنایت برای اجرای حکم به دادسرا ارسال شد هیچ کدام از اولیای دم برای پیگیری پرونده و اجرای حکم حاضر نشدند و با گذشت 22 سال از این ماجرا وی همچنان بلاتکلیف در زندان مانده بود، بنابراین چند ماه قبل وی با ارسال نامه‌ای به دادگاه خواهان تعیین تکلیف در پرونده‌اش شد. قضات دادگاه نیز با توجه به اینکه وی 22 سال در زندان مانده و اولیای دم پیگیر پرونده نشده‌اند طبق ماده 429 قانون مجازات اسلامی، رأی بر پرداخت وثیقه 500 میلیونی صادر کردند، بنابراین درصورتی که وی بتواند این مبلغ را به عنوان وثیقه فراهم کند، می‌تواند از زندان آزاد شود.
