به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، علیرضا انیسی گفت: در حوزه میراث فرهنگی نامنقول که متشکل از بناها، بافت‌های تاریخی و میراث شهری است با حجم وسیعی از آثار مواجه هستیم که در اقلیم‌های گوناگون با شرایط متفاوت، پراکنده اند، اما نتوانستیم هنوز برای مدیریت بحران به طرح واحد کشوری دست پیدا کنیم.
معاون پژوهشگاه میراث فرهنگی با اشاره به اینکه موزه‌ها هم به نوعی محوطه تاریخی شناخته می‌شوند گفت: در کنار هزاران بنای تاریخی با صد‌ها موزه هم مواجهیم که هرکدام هزاران شی منقول در خود دارند و به این ترتیب در حوزه محافظت از میراث فرهنگی در مقابل بحران‌های طبیعی با عوامل مختلف پیچیده‌ای روبرو هستیم که هنوز نتوانستیم به یک برنامه مدیریت بحران دست پیدا کنیم.
انیسی افزود: فعالیت‌های ما تا کنون نظارت بر نشست‌های علمی و پژوهش بوده که محصول آن‌ها به دست اندرکاران تدوین سند راهبرد ملی مدیریت بحران در بخش برنامه ملی کاهش خطر حوادث و سوانح، ارائه شده است.
وی گفت: در این سند وزارت میراث فرهنگی موظف شده سامانه اطلاعاتی آثار باستانی و تاریخی را از لحاظ دامنه پراکندگی تدوین کند تا در این سند استفاده شود.
معاون پژوهشگاه میراث فرهنگی با اشاره به اینکه در این سند بیشتر برنامه‌ها به سمت امدادرسانی در هنگام وقوع بحران و یا پس از آن متمرکز شده است افزود: به این ترتیب اولین اقدام ما نجات جان انسان‌ها در محوطه‌های تاریخی است که با بحران مواجه می‌شوند و اقدام بعدی بررسی میزان صدمه و خسارتی است که به آثار وارد شده تا برنامه‌های لازم اضطراری برای نجات بخشی و بازسازی آن‌ها انجام شود.
انیسی در ادامه با اشاره زلزله، سیل، اتش سوزی و دیگر مخاطرات طبیعی و غیر طبیعی همواره هزاران بنا و محوطه تاریخی ما را تهدید می‌کند، گفت: تدوین اطلس دقیق آثار تاریخی و نقشه باستان شناسی و جانمایی آثار نسبت به نقشه‌های زلزله شناسی و سایر بحران‌ها و ایجاد تمهیدات ضروری برای موارد بحران نخستین و مهمترین گام برای نجات آثار تاریخی در مواقع بحرانی ست.
