پماد های موضعی از جمله مواردی هستند که وجود آنها در جعبه ی بهداشتی خانواده بسیار ضروری می باشد. در این مطلب به بررسی و معرفی برخی از پمادهایی خواهیم پرداخت که وجود آن ها به منظور استفاده در مواقع ضروری در خانه ضروری می باشد.
پمادهای سوختگی :
سوختگی درجه های مختلفی دارد و از این رو به طور کلی نمیتوان یک پماد را برای تمامی موارد تجویز کرد. بیشتر از پماد ها در سوختگی های درجه 2 و درجه 1 به صورت عمومی می توان استفاده کرد اما در کل مراجعه به متخصص و بررسی شرح حال بیمار می تواند در انتخاب صحیح پماد برای چنین مواقعی بسیار کارساز باشد. پماد هایی همچون موپیروسن و سیلور سولفادیازین به عنوان عمومی ترین پماد ها در سوختگی های سطحی مورد استفاده قرار میگیرند :
موپیروسین یک پماد موضعی می باشد که در دسته ی آنتی بیوتیک ها قرار میگیرد. این پماد برای درمان و همینطور جلوگیری از گسترش عفونت ها مورد استفاده قرار میگیرد. موپیروسین در سوختگی ها با کاهش احتمال رشد باکتری ها و همینطور خشک کردن سطحهایی که با عفونت درگیر هستند مفید واقع می شود.
استفاده از این پماد با توجه به تشخیص پزشک در مورد میزان اسیب وارده و سوختگی یا زخم صورت میگیرد.
از پماد موپیروسین در درمان زخم زرد ، سوختگی های سطحی ، عفونت های زیر پوستی ، جوش های عفونی و ... استفاده میشود. مطالعه ی بروشور داخل بسته بندی پماد پیش از مصرف آن بسیار ضروری می باشد. همچنین یکی از مهمترین نکات در استفاده از این پماد توجه به واکنشهای پوستی به استفاده از آن می باشد که در صورت مواجهه با هرگونه قرمزی یا واکنش پوستی دیگر باید مصرف ان متوقف شده و به پزشک مربوطه مراجعه فرمایید.
سیلور سولفادیازین به صورت تخصصی برای سوختگی های سطح 2 و 3 تجویز میشود. اصولا سوختگی های سطح 3 حتما باید توسط پزشک و متخصصین بررسی قرار گرفته و سپس پماد برای ان تجویز شود ولی نمونه های سطح دو با توجه به این که لایه ی اول پوست را مورد حمله قرار میدهند ، از این رو میتوان به صورت خانگی نیز با توجه به شرایطی که لازم به بررسی می باشد نسبت به استفاده از آن اقدام کرد.
این پماد از جمله آنتی بیوتیک های سولفانامید می باشد که به صورت گسترده ای به عنوان آنتی بیوتیک مورد استفاده قرار میگیرند. استفاده از این نوع پماد همانطور که اشاره شد در نمونه سوختگی های بالاتر از سطح 2 باید حتما زیر نظر پزشک انجام گیرد و مصرف خودسرانه ی ان می تواند سبب ایجاد مشکلاتی برای کاربر شود.
سیلور سولفادیازین به صورت موثری از گسترش رشد باکتری ها و عفونت ها در پوست جلوگیری می کند و در نتیجه در درمان سوختگی های خفیف تاثیر بسزایی دارد.
زینک اکساید از جمله پماد های موضعی مورد استفاده در سوختگی های درجه 1 می باشد. این نوع از سوختگی ها برای مثال در افتاب سوختگی ها یا سوختگی های ناشی از عرق سوزی کودکان مشاهده میشود.
پماد زینک اکساید انتی بیوتیک نیست و با توجه به ویژگی کاهش التهابی که دارد ، میتواند در درمان سوختگی های ناشی از افتاب و عرق سوزی بسیار مناسب عمل کند. این پماد با کاهش التهاب ناشی از سوختگی و همینطور انجام لایه برداری خفیف شرایط را برای بهبود وضعیت پوست مهیا میکند.
در برخی از موارد با توجه به همین قابلیت لایه برداری ، از زینک اکساید برای لایه برداری جوش های پوستی در صورت استفاده میشود. اما در استفاده از این پماد برای چنین عملی، حتما پیش از استفاده ی کامل، بر روی قسمت کوچکی از پوست پماد را تست کنید و سپس در صورت عدم وجود واکنش و حساسیت اقدام به مصرف آن نمایید.
پماد زینک اکساید همچنین قابلیت ویژه ای در کاهش و از بین بردن بوی نامطبوع زیر بغل دارد. از این رو در فصل گرم سال میتوان از این پماد برای کاهش بوی عرق استفاده کرد. پماد مربوطه از نوع موضعی می باشد و جز در موارد بسیار اندک هیچ واکنش حساسیتی نیز ایجاد نمیکند.
از زینک اکساید در تهیه پودرهای بچه که به منظور درمان عرق سوزی ناشی از ادرار در کودکان رخ میدهد استفاده میشود .
پماد جنتامایسین یک انتی بیوتیک ضعیف می باشد که به منظور جلوگیری از عفونت های باکتریایی مورد استفاده قرار میگیرد. این پماد در عفونت های قارچی و یا ویروسی روی پوست هیچ تاثیری ندارد و استفاده ی نادرست از ان علاوه بر افزایش احتمال بروز واکنش حساسیتی امکان ایجاد مقاومت در برابر انتی بیوتیک ها را نیز در پی خواهد داشت.
پماد جنامایسین بیشتر در زخم های سحطی ، جوش های بزرگ و ... کاربرد دارد و در مواردی که نیاز به درمان با انتی بیوتیک های قوی تری وجود داشته باشید استفاده از این پماد توصیه نخواهد شد.
به منظور دستیابی به بهترین نتیجه ، باید مناسب ترین پماد در مناسبترین زمان تجویز گردد . از این رو استفاده ی صحیح نیازمند مراجعه به پزشک متخصص و دریافت راهنمایی های لازم می باشد و نباید به صورت خودسرانه از هر پمادی استفاده کرد.
پمادهایی همچون زینک اکساید یا پمادهای تجاری همچون آلفا قابلیت کمک به از بین بردن جای زخم را نیز دارند که این عمل را با استفاده از لایه برداری پوست انجام میدهند .
در ادامه به برخی نکاتی اشاره میکنیم که در استفاده از پمادها باید مورد توجه قرار گیرند :
- پمادها باید در جایی خشک ، خنک و بدور از افتاب نگهداری شوند. عدم فراهم کردن جای مناسب میتواند سبب فاسد شدن پماد شده و استفاده از پمادهای فاسد به هیچ وجه توصیه نمیشود . اولا هیچ اثر مثبتی ندارند ، در ثانی ممکن است سبب اسیب بیشتر به پوست نیز شوند.
- در داخل بسته بندی پماد ها یک بروشور وجود دارد که حداکثر میزان استفاده از پماد را برحسب روز مشخص میکند. در استفاده از پماد ها این مورد را حتما مورد توجه قرار دهید و بیشتر از میزان توصیه شده از پماد استفاده نکنید.
- در دوران بارداری و همینطور در کودکان ، استفاده از پماد ها حتما باید با مشورت پزشک متخصص صورت گیرد و به هیچ وجه نباید به صورت خودسرانه از پماد استفاده شود.
- از پمادهای تاریخ مصرف گذشته استفاده نکنید.
نکته : تمامی مواردی که در این نوشته اشاره شد ، برای افزایش اطلاعات عمومی می باشد و نباید جایگزین نظر پزشک تلقی شود.
اشنایی با کاربری پماد ها حتی اگر نیازی به استفاده از انها نداشته باشید می تواند در افزایش اطلاعات عمومی شما مفید باشد و بخصوص در مواقع ضروری کمک بسیاری در بهبود مشکلات شما داشته باشد. از این رو بهتر است برخی از پمادهای ضروری با توجه به شرایط خود را تهیه کنید و در جایی مناسب نگهداری کنید تا در زمان مورد نیاز دسترسی سریعی به انها داشته باشید. وبسایت زرین بانو در بخش پزشکی خود اقدام به معرفی برخی از داروهای مناسب برای نگهداری در خانه کرده است که از طریق مطالعه ی مقالات موجود میتوانید اطلاعات مناسبی در رابطه با این پماد ها دریافت کنید.