به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از گاردین، صداهای هشدار دهنده پستانداران مختلف متفاوت است. به‌عنوان مثال، دلفین‌ها با سوت‌های متمایز ارتباط برقرار می‌کنند و برخی از پرندگان آوازخوان ممکن است از این راه برای برقراری تماس با هم‌نوعان خود استفاده کنند.
در حال حاضر، استفاده از یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی برای مدیریت حجم عظیمی از داده‌هایی که می‌توانند توسط حسگرهای حیوانی جمع‌آوری شوند، افزایش یافته است.
از طرف دیگر، «آزا راسکین» یکی از بنیانگذاران و رئیس پروژه گونه‌های زمین (ESP) تصمیم گرفته است پیوندهای انسانی را با سایر گونه‌های زنده تقویت کند و در عین حال حفاظت از آنها را با استفاده از یادگیری ماشینی با هدف رمزگشایی ارتباطات غیر انسانی تقویت کند.
با این حال، ESP ادعا می‌کند که استراتژی آن با سایر استراتژی‌ها متفاوت است، زیرا بر رمزگشایی ارتباطات همه گونه‌ها به‌جای هر گونه خاص تمرکز دارد.
راسکین می‌گوید: «ابزارهایی که ما توسعه می‌دهیم می‌توانند در تمام زیست‌شناسی، از کرم‌ها گرفته تا نهنگ‌ها، کار کنند».
الودیو بریفر، دانشیار که ارتباطات صوتی را در حیوانات و پستانداران مطالعه می‌کند نیز گفت که مردم اکنون از یادگیری ماشینی برای درک ارتباطات حیوانات استفاده می‌کنند.
بریفر یک الگوریتم برای تعیین اینکه آیا حیوان احساس خوشحالی یا غمگینی می‌کند، با استفاده از غرغر گراز توسعه داده است.
