به نقل از نیوز، مدیر آزمایشگاههای آموزش زیستشناسی تحقیقاتی کالج علوم کشاورزی و زندگی امریکا (CALS) و مربی آن فرانک کاستلی، محقق فوق دکترا با ۳۱۲ دانشجو تلاش کردند تا علت این موضوع را بیابد.
آنان دریافتند، درحالیکه برخی از دانشجویان از عدم رعایت حریم خصوصی یا نمایش محیط خانه خود احساس نگرانی داشتند، اما ۴۱ درصد از ۲۷۶ پاسخدهنده علت عدم استفاده از دوربین را ظاهر خود ذکر کردند و بیش از نیمی از افرادی که گزینه «غیره» را علت خاموش نگهداشتن دوربین خود انتخاب کردند، توضیح دادند که علت این مورد هنجارهای اجتماعی است. هنجارهای اجتماعی یک قانون اساسی است که در گروه نفوذ میکند، روشی شهودی که دانشآموزان و دانشجویان کوچکترین جزئیات را جمع کرده و یک رفتار اجتماعی مورد انتظار را تنظیم میکنند.
محققان اظهار کردند: «این دلیل نشان میدهد که تشویق صریح استفاده از دوربین میتواند مشارکت را بدون اثرات سوء افزایش دهد. در حال حاضر دانشجویان از خانه در جنبشهای اجتماعی شرکت میکنند و با خانواده آموزش لازم را فرا میگیرند.»
کاستلی گفت: «ما احساس کردیم که این امر باعث ایجاد فشار غیرضروری میشود و روشن کردن دوربین با استرس همراه خواهد بود و میتواند بر گروههای خاصی از دانشجویان ازجمله اقلیتها تاثیر داشته باشد. حضور اقلیتها در یک ساختمان مشترک در دانشکده نوعی برابری ایجاد میکند و دیگر ترس از اینکه بر اساس گفتههای اقتصادی - اجتماعی قضاوت شوند، وجود ندارد.»
در نظر برخی دانشجویان روشن بودن دوربین و مشاهده آنان در منزل نوعی توهین و یا موردی آسیبزا محسوب میشود. قرار گرفتن در معرض این نوع پویایی در کلاس با الزام به روشن بودن دوربینها خود نیز حواسپرتی زیادی ایجاد میکند و به همین دلیل افراد رغبتی برای شرکت در چنین کلاسهایی ندارند.
به نقل از کانورسیشن، روشن بودن دوربین ممکن است مشکلاتی مانند افزایش اضطراب، استرس و خستگی همچنین نگرانی از تعهدات رقابتی، حریم خصوصی، مشکلات مالی و افزایش هزینه ایجاد کند.
افزایش اضطراب و استرس
معلمان کلاس آنلاین از دانشآموزان انتظار دارند که طی کلاس به صفحه دستگاه خود نگاه کنند و بر همکلاسیهای خود نیز متمرکز شوند. این مورد میتواند باعث تماس چشمی طولانیمدت شود و احساس تهدید و ناراحتی ایجاد کند. احساس اینکه همه در حال تماشای وی هستند نیز ممکن است باعث حواسپرتی شود.
خستگی
ممکن است به نظر برسد، خستگی کلاس آنلاین تفاوتی با خستگی کلاس حضوری نداشته باشد، اما علم نشان میدهد که متفاوت و درگیری مداوم با تصویر مشکلساز است. بیشتر ما از نشانههای غیرکلامی چیزهای زیادی یاد میگیریم. قالب ویدئوی آنلاین با فرمت فقط چهره بسیاری از نشانههای غیرکلامی مانند حرکات دست را ندارد و افراد را مجبور میکند برای تفسیر موارد بیشتر تلاش کنند.
قالب فقط صورت، باعث میشود تا افراد بیشتر روی نشانههای کلامی تمرکز کنند که این تمرکز ممکن است خستهکننده باشد. هنگامیکه چهرههای زیادی روی صفحه وجود دارند، اکثر افراد سعی میکنند به همه آنها توجه کنند و نوعی چندوظیفهای به نام توجه جزئی مداوم ایجاد کند. همچنین جابجایی سریع بین امور میتواند حافظه را مختل کرده و توانایی انجام کارها را کاهش دهد. چندوظیفهای موردنیاز برای شرکت در یک کلاس دشوار است و این مشکلات باعث میشود شرکتکنندگان کمتر درگیر شوند و احساس خستگی کنند.
تعهدات رقابتی
اگرچه نشستن در خانه در یک اتاق ساکت و خالی از حواسپرتی در طول کلاسهای آنلاین برای همه دانشآموزان و دانشجویان بسیار ایده آل است، اما همیشه اینطور نخواهد بود. دانشجویان در تمام مراحل تحصیل ممکن است مسئول مراقبت از سایر اعضای خانواده یا حتی فرزندان خود باشند.
دسترسی به مراقبت از کودکان طی همهگیری حتی از حد معمول محدودتر است. این ممکن است به این معنی باشد که بعضی از دانشآموزان و دانشجویان هنگام مراقبت از بچهها یا خواهر و برادرهای خود هنگام شرکت در یک کلاس آنلاین با چندوظیفهای روبرو شوند. این مسئولیتها ممکن است باعث حواسپرتی دیگران شود و برای دانشجویان درگیر شرمآور باشد. شایانذکر است که این تعهدات رقابتی خاص دانشجویان نیست و بسیاری از معلمان نیز باید با همین نگرانیها کنار بیایند.
حریم خصوصی
در مدرسه، لازم نیست دانشآموزان جزئیات مربوط به زندگی شخصی خود را برای همسالان خود فاش کنند، اما برخی از این حریم خصوصی در کلاسهای مبتنی بر ویدئو از بین میرود. روشن کردن ویدئو به معنای اجازه دادن ورود دیگران به خانه است.
بسیاری از این سیستمعاملهای آنلاین ایمن نیستند و اطلاعات شخصی شرکتکنندگان را به اشتراک میگذارد. دیگران میتوانند به اطلاعات ارائهشده توسط دانشآموزان دسترسی پیدا کنند و محتوای ویدئو میتواند محل زندگی دانشآموز را نشان دهد و برای برخی از دانشآموزان، افشای این اطلاعات میتواند زندگی آنها یا خانواده آنان را به خطر بیندازد.
مشکلات مالی و افزایش هزینهها
الزام دانشآموزان به استفاده از ویدئو طی کلاس نگرانیهایی در مورد توانایی یا عدم توانایی دانشآموان و دانشجویان برای پرداخت هزینههای لازم برای فنآوری ارائه میدهد و بر اساس آمار منتشرشده برخی از دانشجویان قادر به تهیه و پرداخت هزینههایی از این نوع نیستند.
درحالیکه برخی از مناطق تلاش کردهاند تا تبلت و لپتاپ را بین دانشآموزان توزیع کنند، اما هزینه اینترنت نیز باید موردتوجه قرار گیرد. اگرچه ارائهدهندگان خدمات اینترنتی برای افزایش دسترسی تلاش کردند، اما ممکن است بسیاری از خانوارها پهنای باند موردنیاز برای پخش ویدئو را نداشته باشند.
برخی از افراد بیخانمانی را تجربه میکنند. دانش آموزان ممکن است نخواهند اطلاعاتی را در مورد وضعیت زندگی خود با همکلاسیهای خود به اشتراک بگذارند، اما الزام به استفاده از فیلم ممکن است آنها را مجبور به این کار کند و همسالان ممکن است متوجه شوند که آنان از موسسه، داخل خودرو و یا مکان دیگری در کلاس حضور یافتند.
مشکلات ذکر شده جامع نیستند و وضعیتی که معلمان با آن روبرو هستند و دانشجویان که در خوابگاه حضور دارند نیز بررسی نشده است. بسیاری از مربیان بدون یافتن راهی دیگر برای دیدن و تعامل منظم با دانشآموزان خود از دوربین استفاده میکنند.
این نگرانیها در مورد ارتباط تصویری در کلاسهای آنلاین بهمنظور جلوگیری از ارتباط معلمان با دانش آموزان مطرح نشده است بلکه هدف این است که اطمینان حاصل شود دانشآموزان هنگام یادگیری آنلاین احساس راحتی و امنیت میکنند. روشهای زیادی برای تعامل با دانشآموزان از طریق آموزش از راه دور وجود دارد و یافتن سیستمی که برای همه بهتر باشد ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد، اما تصویر آنلاین بخش ضروری آن نیست.
انتهای پیام