به گزارش خبرنگار ایرنا، انگار نه انگار که قرن ها و سالها از آن جریان و واقعه دردناک می گذرد، هر سال که پرچم عزای حسین(ع) در شهر و کشور به اهتزاز در می آید باز این واقعه بزرگ تاریخی جان می گیرد.
از زمانی که به یاد داریم، همه دوران کودکی، همه ساله محرم، در دامن مادر ، آغوشش، سالها دست در دستش و بعدها شانه به شانه اش به روضه سیدالشهدا می رفتیم.
چه شور و حالی بود، با همه کودکی که درکی از مفهوم عزاداری و سینه زنی نداشتیم، لباس عزا بر تنمان می پوشاندند و همراه دسته های عزاداری محله و مساجد را می گشتیم، در این مکتب قد کشیدیم و با فلسفه واقعی عاشورا و قیام امام حسین (ع) آشنا شدیم.
با وجود هشت سال جنگ در منطقه مرزی باز هم ایام محرم بساط تکیه و روضه و سینه زنی در میان جنگ زدگان در دل کوه و روستاهای اطراف شهر برپا بود و عشق و ارادت به اباعبدالله و خاندان ائمه به فراموشی سپرده نشد.
انگار یادآوری آن حادثه در نوحه های محلی جریانی تازه در وجود جوانان و نوجوانان برای مهیا شدن به جبهه و دفاع از آرمان‌ها و ارزش ها به راه می انداخت.
عشق ، شور و درسی که از این مکتب غنی می آموختیم همه اش آموزه انسانیت بود و مشق عشقی که در مکتب ائمه اطهار می آموختیم، برترین درس خوب زندگی کردن.
هزاران سال است پس از حضور پیامبران و ائمه تنها مکتب انسان ساز که درس آزادی ، آزادگی و انسانیت را با تمام وجود معنا می کند، مکتب حسین (ع) است.
آزادی و آزادگی و رسالت ارزنده زنده ماندن سنت پیامبر اعظم (ص) و بر پا داشتن نماز به قیمت جان را از امام حسین (ع) می آموختیم.
غیرت ، شجاعت ، دلاورمردی ، گذشت ، صبوری ، فداکاری ، برادر دوستی و وفاداری را در مکتب حضرت عباس(ع) آموختیم.
سر به راه بودن و پیروی از پدر و امام و مقتدا و شهامت و جسارت را از علی اکبر می آموزیم، صبوری و استقامت، نجابت و عفت و پاکدامنی را از زینب کبری (س) یاد می گرفتیم.
انگار هر شخصیت و هر فردی که در این واقعه حضور دارد خود الگویی خاص برای سرمشق زندگی است تا با تاسی از وی بهتر زیستن و تن به ذلت ندادن را بیاموزیم.
بس مکتب غنی است عاشورا و واقعه کربلا، می گویند در یک روز همه این جریان‌ها اتفاق افتاد، با وجود تکرار همه ساله آنقدر این ماجرا واقعه سرشار از معرفت و درس و آموزه است که اگر باز هزاران سال از آن بگذرد، باز هم دل هوای کربلا می کند و به عشق حسین(ع) هر خطری را به جان می پذیرد.
دلها آنقدر عاشق و بیقرار در این مکتب درس عشق کرده و شور و معرفت انسانی آموخته اند که بی مهابا به جنگ دشمن می روند و تن به ذلت نمی دهند.
آموزه های بزرگ و ارزنده عاشورا آنقدر غنی ، پرشور و آموزنده است که در جهان همواره الگویی برای رهایی از ذلت ظالمان و زورگویان بوده است.
مکتب پرشور عاشورا جریان ماندگاری است که به اذن الهی در جهان ماندنی شده و همه مردم مسلمان با شور و عشق و ارادتی خاص در پی این جریان هستند و همه ساله در ایام حزن و اندوه ماه محرم در محافل عزاداری حضور می یابند.
سیاه بر تن می کنند، بیرق عزا بر می افرازند، نذری می دهند، تکیه و خیمه عزا برپا می کنند، با سینه زنی و زنجیر زنی این آیین معنوی را با بهترین وجه برگزار می کنند.
تمام خواسته و دخیل و نذرها و خواسته هایشان را با مزین کردن نام عزیز زهرا و توسل از خداوند می گیرند و همه اینها آموزه های دینی و معرفتی است که در هیچ مکتب دیگر نمی توان نشانی از آنها جست.
کربلا و واقعه بزرگ عاشورا آنقدر انسان ساز است که بهترین و برجسته ترین انسان های آزاده در این مکتب پرورش یافته و همواره ناجی انسان ها شده اند.
مکتب امام حسین (ع) و شور و حرارت عزای حسینی، جریانی انسان ساز است که هیچ‌گاه در گذر تاریخ رنگ نباخته بلکه هر سال زوایای تازه ای از آن برای بشر حق جو نمایان می شود و کسانی که پی این چراغ هدایت را گرفته اند، به سر منزل مقصود رسیده اند.
عشق به امام حسین (ع) و یاران باوفایش آنچنان دل و روح و جان را صیقل می دهد که هر کس آمد در این محفل و دامن‌گیر و نمگیر سفره اش شد، محال است دست از ایمان و عقیده و اراده اش بردارد.
