انتخابات برگزار شد و به آن طریقی که گذشت، حاکمیت یک‌دست شد و در این یک سال نتیجه و حاصل حاکمیت یک‌دست در زندگی مردم به اکمل خود را در طرح صیانت، افزایش لجام گسیخته تورم، کاهش قدرت خرید مردم، کاسته شدن 100 هزار شغل در یک سال به جای ایجاد یک میلیون شغل وعده داده شده در سال، ماجراهای گشت ارشاد و این سخن ریاست جمهور که دولت موضوع امر به معروف را پی می‌گیرد و نهایتا مدیریت سیل در این چند روز گذشته که بیشترین تلفات را در همین تهران باعث شد و بعضی‌ها عکس کفش و پاچه گلی‌شان را به رخ کشیدند و در ورودی به کوهستان‌های تهران پارچه‌نویسی زدند که به دلیل خطر سیل اگر متحمل خسارت جانی و مالی شدید، مسوولش خودتان هستید، نشان داد.
در مقابل، آنها که با وجود تجربه دولت یک‌دست معجزه هزاره سومی امیدوار بودند که دیگر با یک‌دست شدن حاکمیت کسی چوب لای چرخ دیگری نگذارد، هر روز نصیحت می‌کنند که این وضع حکومت‌داری نیست که طرفدارانش مانع برگزاری کنسرتی شوند که همین حاکمیت مجوز داده.
یا آن یکی به جای آنکه بگوید ایده 10 ساله‌اش برای یک‌دست شدن حاکمیت رویاپردازی بوده، در مورد رییس‌جمهور می‌گوید ایشان «که در ماه‌های ابتدایی ریاست‌جمهوری‌اش می‌کوشید تا رضایت اقشار میانه‌روتر جامعه را جلب کند، اکنون به طرزی آشکار تمام تلاشش را صرف جلب رضایت نیروهای تندروتر حامی حکومت کرده است.»
حاصل آنکه به نظر می‌رسد حاکمیت یک‌دست بی‌هیچ دغدغه‌ای مشغول انجام مدیریت مطلوب خود است و دیگران هم گویا پذیرفته‌اند در قامت نصیحت‌کننده‌ای که مخاطبش اهمیتی به نظر آنان نمی‌دهد ظاهر شوند.
23302
