به گزارش اقتصادنیوز، صنعت فولاد را می توان یکی از صنایع مهم کشور دانست که در طول سالیان اخیر نقش مهمی در توسعه اقتصادی کشور و حفظ توانایی صنعتی ایران داشته است. این صنعت به عنوان یکی از صنایع مادر گامی مهم در جهت تداوم فعالیت اقتصادی سایر بخش ها و هم چنین ارز آوری در سال های تحریم برداشته است. بررسی ها حاکی از این واقعیت است که دستاوردهای این صنعت تنها به تولیدات کالاهای دیگر محدود نشده و استفاده از مزیت های داخلی سبب شده تا صنعت فولاد سودآوری خوبی را نیز به سرمایه گذاران این حوزه ارزانی داشته باشد.
رشد و توسعه اقتصادی یکی از مهمترین مسائلی است که در تمامی کشور ها مورد توجه قرار می گیرد و روش های رسیدن به آن برای هر حکومتی می تواند بسیار متفاوت باشد. در ایران دهه‌ها وابستگی به درآمد نفت سبب شده تا تمامی برنامه‌های توسعه حول محور بی نیازی از این منبع درآمدی و افزایش سطح درآمد غیر نفتی تدوین شوند. از این رو هدف یاد شده در سال های گذشته به شکلی پیوسته مورد توجه برنامه ریزان قرار گرفته است. بررسی فعالیت اقتصادی ایران در طول دهه های اخیر نشان می‌دهد که کشور ما در طول سالیان گذشته بیشتر منابع درآمدی خود را از طریق خام فروشی به خصوص در حوزه گاز و نفت به دست آورده است. از سوی دیگر تولیدات غیر نفتی ایران همواره بخش اندکی از تولید ناخالص داخلی را شامل شده و در سالهای دور بیشتر معطوف به تولیدات کشاورزی و مسائلی نظیر فرش و سایر انواع صنایع دستی بوده است. همین امر باعث شده تا چه در زمان حکومت قبلی و چه پس از از وقوع انقلاب اسلامی توجه به رشد و شکوفایی صنعتی در میان کارشناسان دوچندان باشد. اقتصاد ایران به عنوان یک اقتصاد در حال گذار از وضعیت سنتی به صنعتی سالهاست که سعی میکند تا سهم تولیدات غیر نفتی را در درآمد خود را افزایش دهد و با پرهیز از خام فروشی توسعه همه جانبه در صنایع مختلف را هم به منظور افزایش درآمد و کسب ارزش افزوده و هم ایجاد اشتغال مد نظر قرار دهد. همین امر سبب شده تا در تمامی برنامه های توسعه کشور در این مهم تاکید شود هدف‌گذاری‌های مختلفی پیرامون این مسئله انجام گیرد.
با این حال در این میان همواره یک مشکل بسیار بزرگ وجود داشته که به طور ناگزیر نیل به این اهداف را با موانع جدی روبرو کرده است. یکی از مهمترین موانع مسئله تحریم بوده که باعث شده تا توسعه صنایع و زیرساخت های کشور به خصوص در یک دهه گذشته با مشکلات جدی مواجه شود. بالا بودن هزینه های دور زدن تحریم، نیاز ایران به دانش فنی و مهندسی و فوریت ایجاد اشتغال به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های اقتصادی کشور از جمله عواملی بوده که به سبب تحریم ها دستیابی به آنها با سختی انجام می پذیرد. از سوی دیگر همین تحریم‌ها به دلیل محدود کردن منابع درآمدی ایران و سخت بودن دریافت ارز حاصل از صادرات، فوریت دسترسی ایران به منابع درآمدی غیر از محل فروش منابع نفتی را افزایش داده است.
در این میان اما تحریم ها مانع از آن نشده تا روند توسعه صنایع و بخش های مختلف اقتصاد به طور کامل متوقف شود هدف توسعه درآمدهای غیر نفتی کشور در طول این سال ها اگرچه مشقات زیادی را پشت سر گذاشته اما در صنایعی نظیر فلزات اساسی، بخش معدن و سایر بخش ها به شکلی پیوسته ادامه داشته است.
یکی از این صنایع صنعت فولاد ایران است که در طول سالهای اخیر ضمن داشتن طرح های متعدد توسعه هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی توانسته رکورد های مناسبی به جا بگذارد و به عنوان یک صنعت درآمدزا در اقتصاد ایران به حیات خود ادامه دهد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که این صنعت در طول سالیان گذشته نه تنها توانسته بخشی از کمبود مشکل ارز را برطرف کند بلکه با وجود طرح های توسعه گوناگون چشم‌اندازی روشن را پیش روی بخش‌های مختلف اقتصاد و بازار کار قرار داده است.
بسیاری از کارشناسان اقتصادی فولاد را پس از نفت مهمترین و پرمصرف ترین ماده در دسترس بشر برای نیل به اهداف اقتصادی و غیر اقتصادی خود می‌دانند. این ماده که در واقع آلیاژی از آهن است در مصارف صنعتی کاربرد های گوناگونی دارد و در انواع مختلف مورد استفاده صنایع گوناگون قرار می گیرد. فولاد به شکل گسترده و در همه بخش‌های حیات بشری نفوذ جدی دارد اهمیت این ماده به حدی است که بیش از ۹۵ درصد از تولید فلزات اساسی در جهان ناشی از فولاد و آلیاژهای مختلف آن است که با فلزات دیگری نظیر سرب و روی و آلومینیوم تولید می شود. همین امر سبب شده تا در سالهای گذشته شرکت‌های متعددی در حوزه تولیدات فولادی پا به عرصه وجود بگذارند.
بررسی صنایع فولادی حاضر در بازار سهام نشان می‌دهد که این صنعت توانسته در طول سال های گذشته ضمن داشتن طرح های توسعه گوناگون درآمد مناسبی را نصیب سرمایه‌گذاران خود کند و از این بابت به یکی از معدود صنایع بزرگ و رو به رشد بازار سهام تبدیل شود. برای مثال شرکتی نظیر فولاد مبارکه در حال حاضر ۱۸۶ هزار میلیارد تومان پروژه طی سالهای اینده تعریف کرده است. سایر شرکت های فعال در این صنعت نیز کمابیش وضعیتی نظیر فولاد مبارکه دارند.
با این حال این تنها مزیتی نیست که صنعت فولاد در اقتصاد ایران دارد. بررسی ها پرده از این واقعیت برمی دارد که در طول سالهای اخیر شرکت های این حوزه به خصوص فولاد مبارکه توانسته اند سیری پایدار از تقسیم سود را درمیان سایر صنایع بورسی به ثبت برسانند. برای مثال شرکت یاد شده به عنوان یکی از موثرترین نمادها در محاسبه شاخص بورس تنها در سال مالی گذشته ۱۷۰ تومان سود به ازای هر سهم تقسیم کرد که با توجه به تعداد بالای سهام این شرکت رقمی بالغ و ۵۰ هزار میلیارد تومان را شامل می شود. این در حالی است که فعالیت‌های شرکت محدود به این مسئله نبوده و فولاد مبارکه توانسته در آخرین مجمع خود به میزان ۸۰.۸۸ درصد از محل سود انباشته افزایش سرمایه داشته باشد. این مسئله باعث می‌شود تا ارزش سرمایه این شرکت از ۲۹ هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان به ۵۳ هزار میلیارد تومان افزایش یابد.
همچنین این شرکت در نظر دارد تا سرمایه گذاری خود در پنج پروژه بزرگ را که سرمایه ای بالغ بر ۴۰ هزار میلیارد تومان جذب میکند را در سالهای پیش رو به ثمر برساند و در کنار حمایت همه جانبه از شرکت های دانش بنیان، تولید تختال الکتریکی را نیز به عنوان یک محصول جدید مد نظر قرار دهد. گفتنی است شرکت مذکور تنهایی ۴۳.11 درصد از بازار فولاد ایران را در اختیار دارد و حدودا ۹ میلیون و سیصد و سی و هشت هزار تن انواع فولاد را تولید می کند که حاکی از عملکرد قابل قبولی این شرکت در طرح های توسعه و زیرساختی طی سالهای گذشته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که فولاد مبارکه در نظر دارد تا به سبب رهایی از مشکلات کمبود برق که یکی از تهدیدهای این صنعت به شمار می‌رود نیروگاهی ۹۱۴ مگاواتی را برای تداوم فعالیت‌های خود تاسیس کند تا بتواند پیشتازی این شرکت در سودآوری را که هم اکنون در میان شرکت‌های بورسی مشاهده می‌شود تداوم بخشد.
