عالم همه مست از گل رخسار حسین است
ذرات جهان در عجب از کار حسین است
دانی که چرا خانه حق گشته سیه‌پوش؟
زیرا که خدای تو عزادار حسین است
هر کس به جهان گشته گرفتار نگاری
عمری است که ژولیده گرفتار حسین است
***
الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر برایت بلکه از سر بهتر آوردم
پی ابقاء قَد قامَت به ظهر روز عاشورا
برای گفتن اللّه‌اکبر، اکبر آوردم
برای کشتن دونان به دشت کربلا یا رب
چو عباس همایون‌فر، امیر لشکر آوردم
پی آزادی نسل جوان از بند استعمار
برادرزاده‌ای چون قاسم فرّخ‌فر آوردم
علی را در غدیر خم، نبی بگرفت روی دست
ولی من روی دست خود، علی‌اصغر آوردم
