نادر فریاد شیران در گفتگو با خبر ورزشی درباره عدم همکاری باشگاه های لیگ برتری با تیم ملی امید و انصراف این تیم از رقابتهای کشورهای اسلامی، اظهار داشت : این گرفتاری های تیم امید همیشه بوده و فرقی هم نمی کند چه کسی سرمربی تیم ملی امید باشد. جالب است بدانید تنها دوره ای که بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی توانستیم سهمیه المپیک را کسب کنیم ، رقابتهای مقدماتی المپیک مسکو بود که تیم ملی امید با هدایت حسن حبیبی قهرمان شد ولی بنا بر تشخیص مسئولان و به دلیل تحریم المپیک مسکو، حضور پیدا نکردیم.
وی افزود: به نظر من فدراسیون در این زمینه کاهلی کرده است چراکه باشگاه ها بازیکن به تیم ملی امید ندادند و در واقع با تیم ملی کشورشان همکاری نکردند. در واقع چه مدیران باشگاه ها و چه سرمربیان فقط خوب و عالی شعار می دهند که جانم فدای ایران! اما در عمل جان خود را فدای تیم خودشان می کنند.
مربی اسبق تیم ملی کشورمان ادامه داد: زمانیکه با محمد مایلی کهن عهده دار هدایت تیم ملی امید را داشتیم ، باشگاه ها همکاری نمی کردند و بعد از بازی لیگ همان چند نفری که برای تمرین می آمدند، مصدوم و خسته بودند. با این شرایط نمی شود به تیم امیدوار بود. یادم می آید همان موقع سردار آجورلو مدیر عامل باشگاه پاس بودند و به برهانی و نصرتی اجازه تمرین با تیم ملی امید را نمی دادند که مایلی کهن گفت؛ اگر آجورلو سردا سپاه هستند من هم سردار فوتبال هستم. در کل می گویم منافع ایران از باشگاه ها مهمتر است ولی عملا برعکس شده است.
نادر فریاد شیران خاطر نشان کرد: باشگاه ها باید بازیکنان را در اختیار تیم امید یا فدراسیون قرار دهند. اگر فدراسیون ، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بخواهند، باشگاه ها موظف به همکاری هستند، این یک دستور العمل واجب باید باشد تا اجباری شود. البته الان فدراسیون نداریم و با این تفکرات نباید هم تیم ملی به المپیک صعود کند.
او در ادامه به مهدی مهدوی کیا سرمربی تیم ملی امید اشاره کرد و گفت : من با کار مهدوی کیا که از رقابتهای کشورهای اسلامی انصراف داد، موافقم. هر شخص دیگری هم بود چنین اتفاقی می افتاد. فقط باید بگویم این تیم مشکل فنی ندارد و فقط مشکل ساختار دارد.
فریاد شیران در پایان درباره پرونده جنجالی مارک ویلموتس سرمربی سابق تیم ملی، توضیح داد: ابتدا باید گفت مهدی تاج و هیئت رییسه قرارداد ویلموتس را امضا کردند و با عرض پوزش باید کل پول ویلموتس را از جیب بدهید چراکه یک مسئولیت حقوقی را امضا کردید. همان امضاهایی که ساختمان فدراسیون و نصف ساختمان باشگاه پرسپولیس از دست رفت. به نظر من باید اشد مجازات برای این افراد مقصر در نظر گرفته شود تا درس عبرت برای دیگران باشد. من حتی به چند تن از فرزند مسئولان در فدراسیون فوتبال شک دارم و فکر میکنم آنها نیز در قرارداد ویلموتس دخیل بودند. به اعتقاد من با این شرایط اعضای مجمع فدراسیون فوتبال روز ۸ شهریور رای ندهند خیلی بهتر است تا مدیران لایق و فوتبالی برای فدراسیون فوتبال پا پیش بگذارند. فقط خدا کند مجمع دوباره داستان علی کریمی را اجرا نکند. چرا علی کریمی که یکی از اسطوره های فوتبال ایران است باید فقط ۱۱ رای بیاورد؟
