به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، به نقل از شانا، طرح «ایران ال‌ان‌جی» تقریباً به یک دهه گذشته برمی‌گردد؛ که طی آن به‌دلیل مسائلی مانند تحریم‌ها، نبود منابع مالی و مدیریتی، این طرح طبق برنامه پیش بینی شده پیش نرفت و به عنوان طرحی نیمه‌تمام و راکد به دوره مدیریتی جدید انتقال یافت.
ایران از همان سال‌های ابتدایی ظهور این فناوری در دنیا، به‌دنبال احداث واحدهای ال‌ان‌جی بود، به‌طوری که نخستین بار مطالعات مهندسی احداث کارخانه ال‌ان‌جی با عنوان کالینگس (KALINGAS) در سال ۱۹۷۸ میلادی (۱۳۵۶ شمسی) به‌منظور احداث در استان بوشهر انجام شد.
ظرفیت این کارخانه معادل ۳ میلیون تن ال‌ان‌جی در سال بود و کشتی‌هایی به ظرفیت ۱۳۰ هزار مترمکعب برای انتقال ال‌ان‌جی به بازارهای مصرف در نظر گرفته شده بودند. این پروژه بعدها با تغییر حاکمیت در ایران متوقف شد.
ال ان جی، گاز طبیعی مایع شده (Liquefied natural gas) است که به اختصار LNG نیز نامیده می شود. ال ان جی سرشار از متان و همان گاز طبیعی است که برای سهولت در جابجایی و ذخیره کردن، آن را به مایع تبدیل می کنند.
