ما به‌صورت دستوری قیمت‌گذاری نمی‌کنیم؛ ما صرفا فرآیند قیمت‌گذاری کنونی را دنبال می‌کنیم. در حال‌حاضر یک فرآیند قیمت‌گذاری در نظام بازار کشور هست که هم تولیدکنندگان و هم مصرف‌کنندگان از آن استقبال می‌کنند. این فرآیند هم با حضور خود انجمن‌های تولیدی انجام می‌شود. در مورد روغن خوراکی هم با مشارکت انجمن مربوطه قیمت‌ها را تعیین کردیم. آخرین جلسه ما با این انجمن و سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان نزدیک به دو هفته پیش برگزار شد. در آن جلسه مقرر شد کارخانه‌های روغن خوراکی قیمت را ۱۰درصد برای مصارف خانگی و ۱۵درصد برای مصارف صنعتی کاهش دهند. البته برخی کارخانه‌ها مخالف این روند بودند، اما برخی دیگر موافق این موضوع بودند.
عوامل مختلفی در تعیین قیمت موثر است. یکی از این عوامل قیمت جهانی است که با تغییر این قیمت باید نرخ فروش کالا تغییر کند. طبق اطلاعات ما در ۶ فروردین‌ماه قیمت روغن خام آفتابگردان آرژانتین ۲هزار و ۱۷۵ دلار بود. این رقم ۶ مرداد تا هزار و ۴۵۰ دلار کاهش یافته است، یا روغن پالم اندونزی الان به هزار و ۳۰ دلار رسیده است، درحالی که در ۶ فروردین هزار و ۷۰۸ دلار بود. این آمار نشانگر آن است که در سه‌ماه گذشته در برخی اقلام نرخ جهانی ۲۸ تا ۴۵درصد کاهش یافته است. اگر می‌گویم بازار رقابتی است، باید وقتی قیمت جهانی کاهش می‌یابد تولیدکنندگان داخلی نیز قیمت را کاهش دهند تا فضای رقابتی شکل بگیرد، بنابراین این حرف خوبی نیست که می‌گویند قیمت دستوری تعیین‌شده است. چرا وقتی قیمت به نفع تولیدکننده رشد می‌کند، نمی‌گویند قیمت دستوری است، ولی وقتی به‌نفع مصرف‌کننده کاهش می‌یابد، می‌گویند دستوری است.
تولیدکنندگان روغن قصد داشتند موضوع کاهش قیمت را دو‌ماه عقب بیندازند. احساس کردیم این زمان زیاد است. از دید ما عقب‌انداختن این کاهش یعنی تحمیل روزانه چند هزار‌میلیارد تومان هزینه به مصرف‌کنندگان، پس ما باید به‌سرعت قیمت‌ها را اصلاح می‌کردیم.
منابع شما درست به شما اطلاع نداده‌اند؛ چون تغییرات اعلام‌شده و باید کارخانه‌ها سیاست جدید را اعمال کنند. البته برخی تخفیف‌ها را اعمال کرده‌اند، در واقع درحال‌حاضر برخی کارخانه‌ها قیمت اقلام خود را ۱۰ تا ۲۵درصد کاهش داده‌اند.
وقتی قیمت گران می‌شود، ما بلافاصله قیمت کالای تولیدی را افزایش می‌دهیم. الان هم باید به‌دنبال کاهش قیمت جهانی این قیمت‌ها کاهش یابند.
آنچه مدنظر ماست اینکه نه تولیدکنندگان و نه مصرف‌کنندگان متضرر نشوند، چون ما هم به‌دنبال منافع تولیدکنندگان و هم مصرف‌کنندگان هستیم و نمی‌خواهیم هیچ گروهی متضرر شود. درضمن عرضه و تقاضا همیشه کارآمد نیست؛ برای همین آدام اسمیت برای نظام بازار آزاد شروطی را مطرح کرده است. این شروط به تعداد عرضه‌کنندگان، تقاضاکنندگان و شفافیت بازار برمی‌گردد. در اینجا مصرف‌کنندگان زیاد هستند، اما تولیدکنندگان مواد غذایی محدودند و امکان ایجاد انحصار وجود دارد. در ضمن موضوع شفافیت اطلاعات در بازار هم هست. البته ما سعی می‌کنیم تمام اطلاعات را در بازار به‌سرعت منتشر کنیم، اما با این حال هنوز بازار محصولات غذایی ما رقابتی نیست، بازار نیمه‌انحصاری یا در برخی موارد انحصاری است. این وضع در مورد بازار روغن خوراکی هم صدق می‌کند. این بازار اکنون غیر‌رقابتی و نیمه‌انحصاری است و ما مجبوریم در این بازار مداخله کنیم.
