به گزارش رکنا، سید محمد موسوی کاپیتان تیم ملی والیبال در حاشیه تمرین عصر امروز گفت: از قبل عید سال گذشته که در لیگ ترکیه بازی می‌کردم، آقای عطایی با من در ارتباط بود و گفت که به حضور شما در تیم ملی از نظر فنی و ذهنی نیاز داریم، خیلی با هم صحبت کردیم و تصمیم گرفتم که به تیم برگردم. به خاطر اینکه تمرین زیاد نداشتم دو دل بودم اما به خاطر حرف مادرم که گفت برو و به شکل قشنگی حضورت را در تیم تمام کن، قبول کردم.
وی افزود: الان اما پشیمانم که برگشتم. من همیشه سعی کردم برای تیم مفید و در خدمت باشم و الان هم اگر اینجا هستم به خاطر احساسی بود که شاید بتوانم به تیم کمک کنم. نه دنبال پول و نه دنبال چیز دیگری در تیم ملی هستم و صرفا به خاطر کمک به تیم بوده است. با وجود دلخوری‌هایی که بود آمدم اما الان پشیمانم و فکر نکنم بتوانم با تیم ادامه بدهم. حتما جایی که کار می‌کنم باید دلم هم همراه باشد. همیشه تلاشم را کرده‌ام و بعضی وقت‌ها عملکرد خوبی داشته‌ام و بعضی وقت‌ها هم خوب نبوده‌ام. الان اما شرایطی ندارم که قلبا به تیم کمک کنم.
موسوی همچنین گفت: هیچ چیزی سر جایش نیست حتی یک پروتئین و مکمل ورزشی نیست. هتل نبود، فیزیوتراپ که بچه ها با آن راحت باشند نیست. این شرایط شرایطی نیست که بتوانیم با بزرگان والیبال دنیا مقابله کنیم. اگر مردم از ما انتظار دارند نتیجه بگیریم باید واقعیت ها را بدانند. واقعیت‌ها خیلی اسفبار است. هیچ کس به هیچ‌کس اعتماد ندارد و راستش را نمی گوید. صداقت خیلی کم دیدم. اصلا امروز که به شخصه آمدم دوست داشتم به عطایی بگویم نمی‌توانم تمرین کنم. سه ماه تمرین والیبال نداشتم با این وجود آمدم کار کنم اما شرایط خوبی نیست و دوست ندارم وارد جزئیات شوم. موارد طولانی است و امیدوارم حرف های من باعث حاشیه برای تیم ملی نشود.
ملی‌پوش والیبال تصریح کرد: این شرایط، شرایطی نیست که بتوانیم مقابل تیم‌های بزرگ دنیا و تیم‌هایی که همه جور امکانات سخت افزاری دارند، بتوانیم مقابله کنیم. اگر مردم از ما انتظار دارند، نتیجه بگیریم باید واقعیت‌های تمرین و اردو را بدانند.وضعیت خیلی اسف بار است، انگار هیچ کسی به کسی اعتماد ندارد و راست نمی‌گوید و چیزی در رسانه‌ها منتشر می‌شود که با واقعیت تیم تطابق ندارد. صداقت خیلی کم دیدم، اینکه روحیه تیمی و جنگندگی باشد را اصلا ندیدم و من شخصا در تمرین امروز خواستم به عطایی بگویم دیگر نمی‌توانم تمرین کنم.
موسوی با بیان اینکه امیدوارم که حرف‌های من باعث حاشیه برای تیم نشود، گفت: صادقانه گفتم که نمی‌توانم با این شرایط به تیم کمک کنم. بچه‌ها استعدادهای بی نظیری دارند و این تیم ارزش بها دادن بیشتری دارد، ارزش صادق بودن دارد، این بچه ها از ما که لقب نسل طلایی داده‌اند، خیلی از نظر فنی و فیزیکی بهترند و مطمئنا در آینده از نظر تجربه هم بهتر می‌شوند. چیزی که مهم است، امکانات و مدیریت و رهبری تیم است تا درجه‌های بالا برسند.
موسوی در پاسخ به اینکه این حرف شما به منزله کناره‌گیری از تیم ملی برای مسابقات جهانی است، گفت: امروز ظهر این تصمیم را گرفتم و فکر می کنم درست است و احساسی نیست. قبل از تمرین هم به آقای عطایی گفتم که از اتفاقات گذشته ناراحتم اما عطایی گفتند هر چه بوده تقصیر ما بوده و مشکل خاصی نبوده و خیلی با احترام رفتار کردند اما از اینکه آمدم دوباره پشیمان شدم. صرفا مادرم گفت حتما برو و مردم خیلی دوستت دارند اما وقتی آمدم پشیمان شدم. خیلی دوست داشتم و تلاشم را کردم اما نشد و به قهرمانی جهان نمی‌روم. این تصمیم را ظهر گرفتم و خیلی روی آن فکر کردم و احساسی نیست. حتی با عطایی هم جلسه داشتم و عنوان کردم که با توجه به شرایط سال‌های قبل ناراحتی‌هایی دارم و تنها به خاطر مادرم که گفت برگرد و مردم دوست دارند بازی کنی، برگشتم تا کنار جوانان تیم بازی کنم.
موسوی درباره اینکه این صحبت‌ها ممکن است باعث حاشیه شود، گفت: فکر نمی‌کنم این صحبت‌ها باعث حاشیه شود، شاید باعث همدلی بچه‌ها شود و صدای آنها در رسانه‌ها شنیده شود. بچه‌ها ۵۷ روز مسابقه داشتند و دور از خانواده بودند و با بردهایشان مردم را شاد کردند اما هیچ ارزشی برای این بچه‌ها قائل نشدند. امروز ۱۸ میلیون تومان بابت حضور در لیگ ملت‌ها پاداش دادند، این مبلغی است که از یک حقوق کارگر که با ارزش است، در سه تا چهار ماهی که در اردو بودند، کمتر است. این در حالی است که بچه‌ها هیچ عایدی ندارند و ممکن است مصدوم شوند و حتی لیگ را از دست بدهند.
وی افزود: به خاطر این پاداش تنها این تصمیم را نگرفتم، بلکه خیلی از چیزهای دیگر هم بود، ارزش قائل شدن برای بچه‌ها خیلی مهم است. بچه‌ها شاید جوان هستند، این حرف‌ها را نزنند و من هم تا امروز در این رابطه صحبت نکرده بودم. شاید یک جلسه با بچه‌ها بگذارم و آنها من را درک خواهند کرد و آرزوی موفقیت برای این تیم دارم و مطمئنا این تیم می‌تواند کارهای بزرگی انجام بدهد.
ملی‌پوش والیبال با اشاره به اینکه روحیه جنگندگی بچه‌ها بالاست اما حمایت از بیرون نیست و با بچه‌ها رو راست نیستند، تاکید کرد: با این شرایط بچه‌ها برای موفقیت باید از جان مایه بگذارند، چون شرایط آماده سازی‌شان اصلا خوب نیست. حتی امکانات تیم‌های درجه چندمی شرق آسیایی هم از ما بیشتر است اما متاسفانه شرایط در اینجا سال به سال بدتر شده و امسال فاجعه بود و اصلا حس خوبی به من منتقل نمی‌شد و با صحبت‌هایی که با بچه‌ها داشتم از خیلی چیزها ناراحت بودند که الان شرایطی نیست آن را بیان کنند.
او در پاسخ به این سوال که آیا رفتن شما به رفتن خوش خبر از سرپرستی تیم ملی ربطی دارد، گفت: قبل از اینکه به تیم ملی بیایم با چهار نفر از بزرگان والیبال از جمله خوش خبر صحبت کردم. سه نفر دیگر گفتند نرو و تنها کسی که گفت حتما برو به تیم کمک کن خوش خبر بود. تصمیم من قطعا به تغییر خوش خبر ربطی ندارد.
انتهای پیام/
