وجود گل مژه می‌تواند احساس ناخوشایند و رنجش آوری را در فرد مبتلا ایجاد کند و حتی اگر شخصی در مراقب از چشم‌های خود بسیار کوشا باشد، باز هم احتمال ابتلا به گل مژه مطرح است.
گل مژه به سبب عفونت باکتریایی در غده روغنی یا فولیکول مو بر روی پلک به وجود می‌آید. این غدد و فولیکول ها ممکن است توسط سلول‌های مرده پوست و دیگر باقی مانده‌های آن بر روی پوست ، مسدود شوند.
گاهی اوقات باکتری در بخش داخلی چشم به دام افتاده و باعث عفونت می‌شود. به این مسئله که مسبب التهاب و ایجاد یک توده دردناک می‌شود، گل مژه گویند.
گل مژه یک توده مایل به قرمز در لبه‌ی بیرونی پلک است. این توده مملو از چرک و سلول‌های التهابی بوده و هنگامی که خروجی یک غده و یا فولیکول مسدود شده و عفونی شود، به وجود می‌آید. گل مژه همچنین به لمس حساس بوده و ممکن است بسیار دردناک باشد.
○التهاب پلک
○ترشح شدن مایعی با رنگ متمایل به زرد از چشم
○حساسیت به نور
○احساس وجود چیز اذیت کننده‌ای در چشم
○حساسیت پلک
○احساس وجود چیزی شن مانند در چشم
○چشم اشک آلود
○تشکیل کبره یا پوسته‌ی سخت در لبه‌ی پلک
○قرمزی چشم
شخص مبتلا باید از فشردن گل مژه و سعی در تخلیه عفونت و چرک گل مژه به شدت پرهیز کند زیرا این دست از اقدامات می‌تواند عفونت را به بقیه پلک منتقل کند.
اکثر گل‌مژه‌ها در عرض یک هفته خود به خود از بین می‌روند. اما در صورتی که گل مژه به خودی خود بهبود نیابد می‌توان از آنتی بیوتیک های خوراکی استفاده کرد.
منبع: سلامت
