به گزارش ایرنا از شبکه خبری اسکای، او ساعاتی پس از آن استعفا کرد که تحقیقات به‌عمل آمده نشان می‌دهد نماینده ۵۷ ساله ملکه انگلیس از الفاظ رکیک و توهین آمیز علیه کارمندان دولت استفاده کرده است.
شماری از کارمندان او در گفت‌وگو با شبکه سی‌بی‌سی کانادا شهادت دادند که خانم پایت دائما کج خلقی می‌کرد و به خشونت‌های لفظی او در سفرهای خارجی اشک کارکنان را در می‌آورد. یکی از کارکنان گفته که او محیط کار را به «خانه وحشت» تبدیل کرده بود و به همین خاطر بسیاری از کارکنان با سابقه، استعفا کردند.
خانم پایت در بیانیه‌ای اعلام کرد: «در ماه‌های اخیر تنش‌هایی در دفتر رسمی من در اتاوا ایجاد شده بود که از این بابت متاسفم. اگرچه در این باره هیچ شکایت رسمی نشده، اما هنوز هم طرح چنین ادعاهایی را جدی می‌دانم و استعفا می‌دهم. من به این نتیجه رسیدم که به نفع کشورمان و نشان دادن صداقتم در قابل نهادهای دموکراتیک مان است که یک فرماندار کل جدید انتخاب شود.»
او چهارمین زنی بود که به نمایندگی از الیزابت دوم در کانادا ایفای وظیفه می‌کرد. کانادا از کشورهای مشترک‌المنافع است که ملکه انگلیس رهبر آن محسوب می‌شود.
جاستین ترودو نخست وزیر کانادا که سال ۲۰۱۷ خانم پایت را برای این سمت انتخاب کرده بود در واکنش به استعفای او عنوان کرد که دولت در خصوص نگرانی‌های مطرح شده از سوی کارمندان تحقیق خواهد کرد. او بر خلاف پارسال که پایت را فرماندار شایسته ای خوانده بود، از او تقدیر نکرد و ریچارد وگنر رئیس دیوان عالی کانادا را موقتا به عنوان جانشین او معرفی کرد.
این تحولات باعث شد که حزب مخالف دولت در کانادا بار دیگر خواستار بازبینی در سیستم اداره این کشور شود و سودمندیِ عملکردی «منسوخ شده» را که در دموکراسی جایی ندارد زیر سوال ببرد.
کشورهای مشترک‌المنافع
الیزابت دوم در سال ۱۹۵۳ میلادی هم‌زمان با مراسم تاج‌گذاری‌اش به‌عنوان ملکه انگلیس، به‌عنوان رئیس کشورهای مشترک‌المنافع اعلام شد. کشورهای مشترک‌المنافع مجموعه‌ای از ۵۳ کشور مستقل است که اکثراً مستعمره انگلیس بوده‌اند. این کشورها روی‌هم حدود ۳۰٪ جمعیت کره زمین یعنی ۲.۴ میلیارد نفر را تشکیل می‌دهند.
چهارچوب همکاری کشورهای این ارگان بر اساس اعلامیه سنگاپور مصوب سال ۱۹۷۱ حول توسعه ارزش‌های مشترک مانند حقوق بشر، حکومت قانون، آزادی‌های فردی، مساوات، دموکراسی، تجارت آزاد، صلح جهانی و همکاری‌های چند جانبه است.
الیزابت دوم، عنوان «ریاست کشور» را در ۱۶ عضو کشورهای مشترک‌المنافع دارا است. مقام ریاست کشور، مقامی تشریفاتی است و در عمل کارهای روزمره کشورهای قلمرو از طریق دولت انتخابی به ریاست نخست‌وزیر انجام می‌شود.
این کشورها شامل استرالیا، زلاندنو، پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان، تووالو (در اقیانوسیه)، کانادا، بلیز (در آمریکای جنوبی)، و آنتیگوا و باربودا، باهاما، باربادوس، گرنادا، جامایکا، سنت کیتس و نویس، سنت لوسیا، هند، سنت وینسنت و گرنادین (در هند غربی و جزایر کارائیب) هستند.
