اقتصادآنلاین – عاطفه حسینی؛ به گزارش اکونومیست، فقط سه هفته بعد از اینکه ویکرمسینگه به عنوان رییس جمهور جدید سریلانکا سوگند یاد کرد، پایتخت این کشور جای دیگری به نظر می‌رسد. صف‌های طولانی برای سوخت از بین رفته و پس از آنکه معترضان خیابان‌ها را ترک کردند و به خانه‌های خود بازگشتند، حضور نیروهای امنیتی کاهش یافته است. اگرچه قطع برق همچنان ادامه دارد، اما به طور قابل توجهی کوتاه‌تر شده است و می‌توان گفت زندگی عادی تا حدودی به این کشور بازگشته است.
درحال حاضر، ویکرمسینگه، رییس جمهوری سریلانکا نیز آرام‌تر به نظر می‌رسد. ویکرمسینگه درگفتگو با اکونومیست مطرح می‌کند که دو اتفاق به ایجاد تغییرات در سریلانکا کمک کرده است؛ اولین مورد این است که بسیاری از سریلانکایی‌ها از هرج و مرج خسته شده بودند و خواستار ایجاد قانون و نظم در کشور بودند و برای دستیابی به چنین هدفی مایل بودند به دولت فرصتی بدهند تا مسائل را اصلاح کند.
همچنین رییس جمهوری جدید سریلانکا نشان داده که حاضر است با همه احزاب و شهروندان همکاری کند. به گفته ویکرمسینگه، دولت او با همه، از جمله جنبش اعتراضی که به بیرون راندن آقای راجاپاکسا کمک کرد تماس گرفته و از آنها برای بهبود وضعیت کشور درخواست همکاری و کمک کرده است. او در اولین سخنرانی خود در پارلمان به عنوان رییس جمهور، از ایجاد یک «مجلس مردمی» برای اصلاحات اجتماعی و سیاسی صحبت کرد و از جوانان دعوت کرد تا در آن شرکت کنند. او همچنین در حال ایجاد کمیته‌های نظارتی جدید در پارلمان است و از نمایندگان جوانان دعوت می‌کند تا به عنوان ناظر به آن بپیوندند.
اولین وظیفه رییس جمهوری جدید این است که با صندوق بین المللی پول مذاکره کند. آشفتگی ماه ژوئیه مذاکرات میان صندوق بین المللی پول و سریلانکا را به تعویق انداخت، اما ویکرمسینگه خوش‌بین است که توافق اولیه تا سپتامبر منعقد شود، اگرچه دیپلمات‌های کشورهای غربی در کلمبو در این‌باره تردید دارند. ویکرمسینگه همچنین امیدوار است که این امر باعث افزایش اعتماد تجاری و همچنین تسهیل مذاکرات با سایر طلبکاران شود.
یکی از بزرگ‌ترین طلبکاران سریلانکا، چین است که اخیراً پذیرفت که برخی از وام‌های خود به زامبیا را ببخشد. این اقدام چین، امیدها را نسبت به اینکه چین در مقابل سایر وام‌گیرندگان نیز نرمش مشابهی انجام دهد را زنده کرد. با این وجود و به گفته ویکرمسینگه، زامبیا یک کشور کم درآمد است، در حالیکه سریلانکا، علی‌رغم وجود بحران اقتصادی، کشوری است با درآمد متوسط.
رییس جمهوری جدید نوید مجموعه‌ای دیگر از اصلاحات را نیز می‌دهد. او قصد دارد مالیات بر درآمد را حداقل به سطح سال ۲۰۱۹ افزایش دهد و همچنین پایه مالیاتی را فراتر از آنچه قبل از بحران بود، افزایش دهد. شرکت‌های دولتی از جمله شرکت هواپیمایی ملی، شرکت نفت و سهام دولت در شرکت ملی مخابرات فروخته خواهند شد. ویکرمسینگه همچنین می‌خواهد قانون ورشکستگی را با الگوبرداری از فصل ۱۱ آمریکا ارائه کند.
ویکرمسینگه با بیان اینکه باید تغییراتی بنیادی ایجاد شود، ابراز امیدواری کرد که این امر به اقتصاد سریلانکا این امکان را خواهد داد تا نه تنها بهبود یابد، بلکه رقابتی‌تر و صادرات محورتر شود. او همچنین می‌خواهد سریلانکا از نظر اقتصادی با بقیه آسیا ادغام شود و روابط نزدیک‌تری با منطقه تجارت آزاد آسه‌آن (asean) ومشارکت اقتصادی جامع منطقه‌ای (rcep) داشته باشد.
با این وجود، برای اینکه ویکرمسینگه به هر یک از این موارد دست یابد به تایید نمایندگان پارلمان برای تصویب اصلاحات مورد نظرش نیاز دارد. او در تلاش است تا یک دولت تمام حزبی تشکیل دهد که بتواند مدعی اختیارات گسترده باشد، اما او تاکنون پیشرفت کمی داشته است. بسیاری از قانون‌گذاران در حال حاضر به انتخابات بعدی که حداکثر تا سال ۲۰۲۵ برگزار خواهد شد، چشم دوخته‌اند و دلیلی برای موافقت با سیاست‌های مربوط به افزایش مالیات‌ها و کاهش هزینه‌ها نمی‌بینند. همچنین گفته می‌شود باسیل راجاپاکسا، وزیر دارایی سابق و برادر گوتابایا، در حال برنامه ریزی برای بازگشت خانواده‌اش به رقابت‌های سیاسی در سریلانکا است.
اظهارات ویکرمسینگه بسیار بلندپروازانه بنظر می‌رسد. او می‌گوید: «سریلانکا می‌تواند به کشوری با درآمد بالا تا سال ۲۰۴۸ و سنگاپوری جدید تبدیل شود. ما برای رسیدن به چنین هدفی باید با استانداردهای کشورهایی مانند تایلند، مالزی و ویتنام شروع کنیم.» این درحالی است که بسیاری از شهروندان سریلانکا آرزو دارند که وضعیت کشورشان صرفا به چند سال پیش بازگردد.
