به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، حدود ۱۵۰ روزی است که کرونا همان سوغات ناخواسته شرقی به کشور وارد شده است و روز به روز جولان آن در جامعه بیشتر می‌شود بی آنکه درمانی قطعی برای آن مشخص شده باشد و همین موضوع باعث شده است که کار و فعالیت از رونق بیفتد و هر کاری در سایه ترس کرونا باشد البته این موجودات ذره بینی سلامت مردم سر تا سر دنیا را تحت تاثیر قرار دادند و حتی در مواردی نظام سلامت را به زانو در آوردند.
جولان کرونا در کشور ما اواخر اسفند با ۱۵۷ فوتی بر اثر بیماری به اوج خود رسید و میزان ابتلا و فوتی‌ها چنان تشویشی در جامعه به پا کرده بود که قرنطینه خانگی و محدودیت‌ها با وجود قرار گرفتن در آغازین روز‌های سال جدید از سوی جامعه پذیرفته شد و روند ابتلا به بیماری به تدریج شیب نزولی پیدا کرد تا آنکه حدود یکی دو ماه گذشته ورق برگشت و شیب نزولی ابتلا و فوتی‌ها جایش را به پیک دوم کرونا داد.
در شرایط فعلی و در ایام تابستان آنچنان تب شیوع بار دیگر بالا رفته است که ناخودآگاه التهابی را در جامعه ایجاد کرده است، کرونا بار دیگر چنان می‌تازد که باز هم رکورد جدید فوتی‌ها با ۱۶۳ نفر در یک روز ثبت شد.
اوضاع ابتلا به بیماری و فعالیت کووید۱۹این روز‌ها نه‌تن‌ها بهتر نشده است بلکه وضعیتش بدتر شده و نظام سلامت را زمین‌گیر کرده است، ویروسی که بی محابا در هر جایی ضریب نفوذ دارد؛ البته که عادی‌سازی اوضاع، گرمای هوا و کسالت آور بودن سبک زندگی در ایام کرونا عواملی شد تا این ویروس عجیب روز به روز بیشتر بتازد.
روند مدیریت بیماری و نه شکست آن عبارتی که صراحتا و ضمنی بار‌ها از سوی وزارت بهداشتی‌ها و به ویژه سکاندار آن سعید نمکی مطرح شده بود گویی در جامعه بازتابی دیگر داشت و شکست بیماری تلقی کز شد همیم عامل موجب شد تا آنقدر شیوع کرونا اوج بگیرد که در آمار مرگ و میر بیماری جز سه کشور اول دنیا باشیم.
به اذعان تصاویر منتشر شده از بیمارستان‌ها و اظهارات کادر درمان بیمارستان‌ها بر اثر بستری بیماران کرونایی آنقدر پر شده اند که برای بستری دیگر بیماران جایی نمانده است و حتی تصاویری از بیمارستان مسیح دانشوری گواه این مدعاست و رئیس بخش عفونی بیمارستان معتقد است که با زیاد شدن تعداد بیماران، تعداد تخت‌های بیمارستان کفاف نمی‌دهد.
پیک دوم بیماری که ابتدای مسیر آن گویی یک شوخی بود و توجهط به آن نمی‌شد حالا به یک معضل جذب تبدیل شده است و از وضعیت اسفند هم بغرنج‌تر است.
سهل انگاری‌ها و فراموش کردن پروتکل‌های بهداشتی که انجام آن چندان هم دشوار نیست موجب شد تا به جای شکست کرونا کادر درمان آسیب ببینند، نظام سلامت بار دیگر تحت فشار قرار گیرد و محدودیت‌هایی در پذیرش بیماران بدحال و نیاز به بستری در بیمارستان‌ها ایجاد شود، همان موقعیتی که مشابه اش در کشور‌های دیگر اتفاق افتاده بود و از آن عبرت گرفته نشد.
کووید ۱۹ یا همان کرونا ویروس بیماری ناشناخته‌ای که علی رغم جولان ۴-۵ ماهه اش در سراسر دنیا هنوز درمان قطعی آن کشف نشده است؛ البته که هر از گاهی از گوشه و کنار دنیا تلاش برای دستیابی به واکسن و داروی این بیماری در جریان است، ولی به قطعیت نرسیده است.
نگرانی اصلی این است که در نیمه دوم سال و با وجود شیوع آنفلوآنزا چطور این بیماری مدیریت شود البته که کورسوی امیدی برای کشف داروی این بیماری وجود دارد، اما هنوز زمان قطعی مشخص نیست.
ناگفته نماند که خستگی کادر درمان و فشار کاری بالا بر آن‌ها را هم نباید نادیده گرفت، کادر درمانی که با پوشش خاصی و سخت از همان روز‌های اول کرونا پا به پای مردم با این ویروس جنگید هرچند که در میانه راه برخی از اعضای جامعه این تلاش‌ها را فراموش کردند و رعایت بهداشت و ماسک زدن را جدی نگرفتند تا آنکه این روز‌ها به اجبار ناگزیرند ماسک بزنند به امید آنکه پیک دوم بیماری فروکش کند.
براساس قوانین جدید استفاده از ماسک که به زعم کارشناسان امر تا ۸۵ درصداز احتمال ابتلا می‌کاهد، از نیمه تیر اجباری شد و باید دید این قوانین سخت گیرانه که ضرورت آن به وضوح احساس می‌شد تا ۲-۳هفته آینده چه مقدار بر کاهش آمار بیماری تاثیر دارد.
انتهای پیام/
