محمد علی الستی در گفت‌وگو با میزان در خصوص تاثیر کرونا روی جامعه بیان کرد: کرونا یک بیماری مسری و مهلک است که با شیوع آن در جامعه افراد سعی کردند با فاصله گرفتن از دیگران امنیت خود را حفظ کنند، که یکی از سطوح فاصله گذاری قرنطینه است.
وی ضمن اشاره به این موضوع که با وجود اینکه در بیشتر نقاط جهان قرنطینه مانند چند ماه گذشته نیست اما روح حاکم برآن همچنان در جامعه وجود دارد، ادامه داد: افراد با وجود اینکه از یکدیگر فاصله فیزیکی داشتند، اما چون تمام ملت ها یک دشمن مشترک داشتند و همه افراد باید از یکدیگر مراقبت می کردند و با کرونای جنگیدند، به نوعی میان آنها همدلی اتفاق افتاد.
این جامعه شناس ارتباطات گفت: در جوامع سنتی واصله ها کوچتر بود و افراد بایکدیگر نزدیک بودند و فاصله ها بیشتر بود و افراد در این جامع احساس نا امنی نمی‌کردند اما در جوامع مدرن و صنعتی پدیده ای با نام انبوه تنهایی رخ داد، به این معنی که افراد در عین حال که به یکدیگر نزدیک هستند اما قلب هایشان با هم نیست و در میان جمع تنها هستند به همین دلیل افراد از دوجهت احساس ناامنی می کردند، یکی از لحاظ رعایت نشدن فاصله و برهم خوردن امنیت افراد و دیگری از جهت تنهایی افراد و اینکه از اوضاع یکدیگر خبر ندارند.
وی افزود: کرونا وضعیت جدیدی در ارتباط میان افراد جامعه را به وجود آورد، در این دوران به سبب شیوع یک بیماری مهلک افراد فاصله فیزیکی با یکدیگر برای امنیت در برابر کرونا رعایت کردند و احساس ناامنی در آنها ادامه پیدا نکرد و این نکته مثبت برای جامعه بعد از شیوع ویروس کرونا محسوب می شود.
این جامعه شناس ارتباطات عنوان کرد: نکته مثبت دیگر که پس از شیوع ویروس کرونا در جامعه اتفاق افتاد، این بود که اگر چه فضای واصل کوچکتر نشد، اما به سبب اینکه افراد یک مشکل مسترک داشتند و همه باهم برای نابودی آن تلاش می کردند نوعی بازوی واصل میان آنها ایجاد از نظر معنوی و دیجتال بین آنها ایجاد شد.
انتهای پیام/
