این نامه حوالی سال ۱۹۲۰ توسط اسکات فیتزجرالد خطاب به شخصی همنام خودش نوشته شده. نویسنده مشهور در این نامه در واقع یک پاسخ طولانی به یک نامه به هماناندازه طولانی به شخصی به نام فیتز جرالد داده بوده است.
جان فیتز جرالدی که نویسنده آمریکایی خطاب به او نامه نوشته از طرفداران جهان داستاننویسی اسکات فیتزجرالد، بود و تازه خواندن اولین رمان نویسنده موردعلاقهاش با عنوان «آنسوی بهشت» را به پایان رسانده بود. بههمراه این نامه عکسی هم از زلدا سایر که در همان سال با فیتزجرالد نویسنده ازدواج کرده بود، وجود داشته است. اما آنچه این نامه را از باقی کارهای نویسنده «گتسبی بزرگ» متمایز میکند بیش از هر چیز شیوه نگارش مبهم و غیردقیق نویسندهاش است که بارها هم آن را بهکار برده است. سایت NothJersay برخی از این اشتباهات املایی را نشان داده است.
در این نامه بهعنوان مثال فیتز جرالد در جایی کلمه perspective به معنای چشمانداز را با کلمه prospective به معنای احتمالی و آینده اشتباه بهکار برده بوده است.
بابی لیوینگستون، مدیر اجرایی این حراجی میگوید؛ «هیچ نظری درباره این نامه نمیتوانم داشته باشم. وقتی خودم هم بارها مرتکب خطاهای املایی فاحشی شدهام و برای همین هم است که همه ما به ویراستار نیاز داریم.»