مجموعه تالابی خلیج گرگان، شبه جزیره میانکاله و لپوزاغ مرز که تحت همین عنوان بلند بالا در کنوانسیون جهانی حفاظت از تالاب‌ها (کنوانسیون رامسر-۱۹۷۱) و در سازمان جهانی یونسکو به ثبت رسیده است، به همراه حریم قانونی ۱۵۰ متری و حریم اکولوژیک آن که در مجموع مساحتی بیش از ۱۲۰ هزار هکتار را شامل می‌شود در محدوده مستقیم تاثیرپذیر پتروشیمی میانکاله واقع شده و اثرات آلودگی آب زیرزمینی، آلودگی هوا، مصارف آب شیرین و آب دریا، ایجاد محیط ناامن برای پرندگان مهاجر و سایر حیات وحش منطقه و ... موجب تضعیف کارکردهای اکولوژیک این مجموعه تالابی می گردد. لازم به توضیح است که مجموعه فوق الذکر علاوه بر کارکردهای منحصربفرد اکولوژیکی، محل تامین معیشت و ارتزاق هزاران صیاد، کشاورز و دامدار بوده و دهها هزار نفر این منطقه را به عنوان مقصد طبیعت گردی انتخاب می‌کنند.
مجموع تالابی خلیج گرگان در محدوده مستقیم تاثیرپذیر پتروشیمی میانکاله واقع شده و اثرات آلودگی آب زیرزمینی، آلودگی هوا، مصارف آب شیرین و آب دریا، ایجاد محیط ناامن برای پرندگان مهاجر و سایر حیات وحش منطقه و ... موجب تضعیف کارکردهای اکولوژیک این مجموعه تالابی می گردد
شاید به نظر برسد معضل پتروشیمی صرفا بخش کوچکی از تالاب را متاثر می‌سازد، ولی باید در نظر گرفت که ما با یک تالاب سرحال و شکوفا طرف نیستیم که بتواند در برابر فشارهای بیرونی مقاومت کند، بلکه این تالاب با معضلات متعدد دیگری نیز روبروست از جمله، ورود آلاینده ها، کاهش رودی آب شیرین و آب دریا، آتش سوزی های فراوان در شبه جزیره میانکاله و ... که کالبد تالاب را بسیار نحیف و آسیب پذیر کرده است.
محل مورد نظر پتروشیمی از نظر جنس خاک جزو خاک‌های درجه یک بشمار می‌آید که تغییر کاربری آن با امور غیرکشاورزی و منابع طبیعی ممنوع است و در حال حاضر استفاده مرتعی دارد، لازم به ذکر است که خاک حاصلخیز یکی از سرمایه‌های ملی کشورها بحساب می آید چون به عنوان منبع تولید غذا و ثروت بحساب می‌آِید و ایجاد شدن آن صدها و بلکه هزاران سال زمان لازم دارد.
متاسفانه کشور ما بجز نوار ساحلی شمال و بخش‌های بسیار محدود نیمه مرطوب در مناطق کوهستانی دارای آب و هواهی خشک و نیمه خشک بوده و فرایند خاک‌زایی در آن به کندی صورت می‌گیرد و اغلب خاک‌های کشور نارس و غیرحاصلخیز هستند، بنابراین حفظ خاک‌های حاصلخیز یه وظیفه ملی به شمار می‌آید.
