به گزارش رکنا،صالح محمدی در جمع خبرنگاران اظهار کرد: بسیاری از کشاورزان پس از آنکه محصول زراعی خود را برداشت می‌کنند، ساقه‌های باقیمانده گیاهان را آتش می‌زنند به تصور اینکه زمین را با هزینه‌ای ناچیز و زمانی کوتاه برای کشت بعدی آماده می‌کنند.
وی افزود: هر چند باور کشاورزان آتش زدن ساقه های باقی مانده گیاهان بمنظور از بین بردن علف‌های هرز باقیمانده و کمک به کنترل بخشی از آفات نباتی، کمک به پاکسازی زمین از علف های هرز و آماده سازی هرچه سریع‌تر زمین‌ها برای کشت دوم است، و این کار به دلیل ناآگاهی کشاورزان از مضرات سرمایه سوزی‌هایی که دارد، انجام می‌شود.
محمدی ادامه داد: این روش مرسوم و البته اشتباه که از قدیم تا به امروز بوده به صورت علمی هم اثبات شده که عوارض جبران ناپذیر آتش زدن کاه و کلش برای کشاورزان به دلیل آسیب زدن به ساختار خاک، نامرغوبی محصولات بعدی را همراه دارد.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان اظهار کرد: آلودگی هوای ناشی از دود غلیظ سوزندان کاه و کلش‌ها چهره برخی شهرها را در فصل برداشت برنج که اغلب شالیزارها در مسیر گذر جاده‌های اصلی بین شهری و بین روستایی است با مشکل مواجه می‌کند.
وی در ادامه با توجه به فصل برداشت برنج و افزایش حجم آتش سوزی‌های احتمالی در شالیزارها برای سلامت عمومی افراد جامعه و نیز اکوسیستم و کشاورزی هشدار داد.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان، تحمیل ناخواسته خسارات مالی و اقتصادی به مزارع همسایه، مناطق مسکونی و تاسیسات شهری را از عوارض و پیامد های منفی آتش زدن بقایای محصولات کشاورزی عنوان کرد.
