عصر ایران؛ یادداشت وارده- فحاشی امروز روزنامۀ کیهان به رسانه‌های مستقلی که همگی با مجوز جمهوری اسلامی ایران منتشر می‌شوند و در حالی که شوربختانه مرجعیت رسانه‌ای از داخل به خارج از کشور منتقل شده و مردم اخبار را از شبکه های ماهواره ای و فضای مجازی دریافت می کنند و مطبوعات چاپی دچار افت شدید مخاطب و تیراژ هستند حیرت‌انگیز است و این پرسش را قابل طرح می‌سازد که این خشم از سر چیست که حتی روزنامۀ جمهوری اسلامی را به پادویی اسراییل متهم می‌کند؟!
کمیک یا تراژیک نیست که مدعیان سینه چاک جمهوری اسلامی که اقیانوس انقلاب 57 را می خواهند در استکان حقیر خود جا دهند به روزنامۀ جمهوری اسلامی هم انگ می‌زنند؟
این ادبیات و تلاش برای پرونده‌سازی البته کار دیرینۀ کیهان است اما حالا که همۀ امور را در دست گرفته اند دیگر چرا؟ هر چند که وزیر ارشاد در مصاحبه با برنامل جهان آرا در قبال شبکۀ نمایش خانگی نیفتاد و رییس قوۀ قضاییه هم از کیهان تأثیر نمی‌پذیرد اما به هر حال موضوع قابل توجه است و ریشۀ خشم و فحاشی را باید جُست.
کیهان نوشته است:
«افراطیون مدعی اصلاحات در رسانه‌های زنجیره‌ای، مهمات عملیات روانی رسانه‌های معاند را تهیه می‌کنند. برخی از سوژه‌ها، مطالب و دست‌پخت‌های مسموم و آمیخته با دروغ آنها، مستقیما به این شبکه‌ها از جمله بی‌بی سی، سعودی اینترنشنال، صدای آمریکا، رادیو فردا و... ارسال می‌شود، برخی دیگر، ابتدا در رسانه‌هایی همچون روزنامه‌های شرق، اعتماد، جمهوری اسلامی، سازندگی، هم‌میهن، دیده‌بان ایران، امتداد، انصاف نیوز و... منتشر و سپس در دیگر رسانه‌های وابسته به سیا، موساد و ام آی 6 پژواک داده می‌شود.
استقبال رسانه‌های بیگانه از گزارش‌ها و یادداشت‌های منتشر شده در رسانه‌های زنجیره‌ای مدعی اصلاحات این شائبه را به وجود می‌آورد که میان رسانه‌های معاند و افراطیون مدعی اصلاحات ارتباط مالی و ارتباط اطلاعاتی وجود دارد.»
چند حدس می‌توان زد:
اول این که کیهان چنان به این روش 25 سالۀ خود عادت کرده که نمی‌تواند دست بردارد و هر از گاهی موضوعات قبلی را تکرار می‌کند.
ضمن این که چون روزنامه‌های ایران و همشهری به تریبون دولت سید ابراهیم رییسی بدل شده‌اند و در کار تبلیغ 100 درصدی برای او هستند کیهان دوست دارد چهرۀ تهاجمی قدیمی خود را حفظ کند و همچنان فحش بدهد. اما به که؟
حالا که نه حسن روحانی رییس جمهوری است و نه جواد ظریف وزیر خارجه است و نه مصطفی تاج‌زاده در کلاب هاوس صحبت می کند و نه خاتمی بیانیه داده حالا دیگر به کی گیر بدهد؟ دوباره رفته سراغ رسانه‌ها و این که فقط ما خوب‌ایم و بقیه پادوی اسراییل‌اند و اگر یکی بگوید اتفاقا اسراییل هم به صورت تصادفی با برجام مخالف است معلوم نیست چه پاسخی دارند.
حدس دوم این است که عصبانیت کیهان به خاطر جدی شدن احیای برجام است و چون نمی‌تواند به رییسی و باقری کنی و امیر عبداللهیان گیر بدهد سراغ یک موضوع دیگر رفته است و می خواهد وزارت ارشاد را با روزنامه‌ها درگیر کند حال آن‌که دکه‌های مطبوعات عملا به کیوسک تنقلات و مایعات و دخانیات تبدیل شده و نشریۀ چندانی روی پیش‌خوان باقی نمانده تا کیهان بخواهد مثل سال های 78 و 79 کلک‌شان را بکند و این را خود وزارت ارشاد البته بهتر می‌داند و بعید است برای تُرّهات، تره خُرد کند.
به بیان دیگر در واقع از احیای برجام عصبانی است اما خشم و غیظ و غضب خود را بر سر دیگری می‌ریزد. مشهور است که ملا نصرالدین شبی به خانه آمد و زن و فرزند منتظر شوهر و پدر را که سفرۀ شام گسترانیده بودند، بی‌دلیل زیر کتک گرفت. زن گفت: چرا چنین می‌کنی؟! گفت: چون پولم را گم کرده‌ام. زن گفت: خوب! ما چه گناهی داریم؟ نصرالدین پاسخ داد: پولم را در تاریکی گم کرده‌ام و اینجا روشن است. در خیابان که نمی‌توانستم یقۀ زن و بچۀ مردم را بگیرم آمدم خانه تا در روشنایی یقۀ زن و بچۀ خودم را بگیرم! این حکایت نویسی در پایان یادداشت هم به سبک آقای شریعتمداری در ستون گفتن گفت او که اگر چه فحش می‌دهد اما فوت و فن روزنامه‌نگاری را بلد است!
