به گزارش خبرنگار مهر، کنترل خونریزی در بافت هایی که از هم جدا شده اند، به خصوص هنگام جراحی اهمیت زیادی دارد.
این امر به خصوص برای اعضای داخلی نرم و پر تحرک بدن حیاتی است زیرا استفاده از بخیه، منگنه یا سیم محدود است.
درچنین مواردی درمان با چسب های هموستاتیک یا بندآورنده خونریزی مفیدتر است. با این وجود مواد بند آورنده خونریزی که در موارد بالینی به کار می روند معایب متعددی دارند از جمله فقدان چسبندگی به بافت خیس و قابلیت های مکانیکی ضعیف.
با توجه به این موارد گروهی از محققان ایرانی از جمله بهرام صالح، مهسا قوتی، احسان شیرازی ثانی، ریحانه حق نیاز، ایمان نوشادی و نسیم عنابی با کمک محققان دیگر یک ماده درزگیر با دو اتصال متقابل ابداع کرده اند که قابلیت هموستازی ایده آلی در مقایسه با نمونه های تجاری موجود دارد و علاوه بر آن قابلیت چسبندگی به بافت مرطوب در این ژل نیز از بین نرفته است.
به طور مکانیکی این هیدروژل مهندسی شده، خونریزی را از طریق قابلیت بستن زخم و فعالیت شیمیایی ذاتی خود کنترل می کند.
هیدروژل چسبنده هموستاتیک با الهام صدف ساخته شده و ژلاتین متاکریلویل-کاتکول (GelMAC) نام گرفته است. ماده مذکور زیست سازگاری عالی را هم در شرایط آزمایشگاهی و هم در داخل بدن نشان داد.
خاصیت هموستاتیک هیدروژل GelMAC در ابتدا با یک روش انعقاد خون در شرایط آزمایشگاهی نشان داده شد. در این آزمایش زمان لخته شدن خون در مقایسه با همواستات بالینی Surgicel کاهش یافته بود.
قابلیت های این هیدروژل در مرحله با یک آزمایش خونریزی کبدی داخل بدن موش ها ارزیابی شد. در این فرایند هیدروژل مذکور به سرعت بریدگی را بست و فرایند لخته شدن خون حتی سریع تر از Surgicel آغاز شد.
