به گزارش ورزش سه ، بار ديگر همه چيز برنامه ريزي شده و تنظيم تر از هميشه انجام شد. قرعه كشي، به‌وضوح نشان مي داد چگونه ثروتمندترین باشگاه های اروپا بزرگترین تورنمنت یوفا در اروپا را در دست گرفته اند.
از ما بهتران اروپا از مزایاي داده شده لذت مي برند، بي آنكه حتي موفقيتي در خور توجهي داشته باشند. یوفا دور نخبگان مورد علاقه خود عايقي كشيده است تا در برابر شکست در امان بمانند و تا حد ممكن در منطقه حفاظت شده به عمليات ادامه دهند و در عين حال پاداش خود را دريافت كنند.
به‌طور مثال به تيم هاي سید ٢ امسال نگاه كنيد. سید ٢ انتخاب شده در قرعه كشي امسال، حقيقتا هدیه ای بود از سوي یوفا به دوستاني كه از آنها واهمه دارد. تجسم عيني اینکه چگونه ثروتمندترین باشگاه های اروپا جایگاه خود را در بزرگترین تورنمنت یوفا معین می کنند.
در سید شماره ۲، هشت باشگاه جای گرفته بود. شش تای آنها، تا كمي بيش از يكسال پيش، رسما تلاش کرده بودند تا "اسب خود را برانند" و سوپرلیگ تحت كنترل كامل خود را تشکیل دهند. لیورپول، چلسی، تاتنهام، بارسلونا، اتلتیکو مادرید و یوونتوس، همگی بخشی از نقشه پشت پرده سوپر لیگ بودند و فقط سویا و لایپزیش خارج از آن طرح قرار داشتند.
قرعه کشی لیگ يوفا بخيه كاري و ترميم جراحات وارده و باج غير مستقيمي بود.
با این حال، فعلاً به لیورپول تخفیف مي دهيم. اگرچه لیورپول هم در میان برنامه نویسان سوپر ليگ بود و البته شایسته ترین عضو خمره طلاي شماره ٢. لیورپول در فصل گذشته با یک امتیاز کمتر از منچسترسیتی، قهرمان انگلیس، ليگ را به پایان رساند و نايب قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد، بنابراین فصل درخشان ليورپول دليل قانع كننده اي است؛ تيمي شايسته جايگاه خود. اما بقيه چطور؟
خب، اینجاست كه كلک ها را مي بينيم و دسيسه هاي علني كه در برنامه ريزي يوفا وجود دارد.
اين همه حمايت يك سويه در قرعه كشي ليگ قهرمانان تزريق شده است تا از تمامي دوستان بزرگتر حمايت شود. جالب است اشاره كنم؛ از هفت باشگاه دیگر در سید گلچين شده دوم برای قرعه کشی، چهار تیم در لیگ به مقام چهارم رسيده اند، دو باشگاه سوم شده اند و تنها یک تیم به مقام دوم دست يافته است آن هم با ١٣ امتياز اختلاف.
براي يوفا اين موارد مهم نيست، به هيچ وجه. در حاليکه شش قهرمان واقعی كشورها در سید شماره ٤ جاي گرفتند تا مسير كاملا سخت و جهنمي را در مرحله گروهي پشت سر بگذارند. در اين ميان تیم های ثروتمند نه چندان موفق به‌واسطه ضريب و امتيازات تاريخي و جمع و تفريق هاي عجیب يوفا خود را تا حد زيادي مصون نگه داشتند!
بعنوان مثال تيمي مانند چلسی علی‌رغم اینکه از سال ٢٠١٧ به مقام قهرماني لیگ نرسيده است، در سید شماره ٢ جاي مي گيرد، يا تيمي چون تاتنهام با وجود انكه از سال ١٩٦١ در صدر هرم فوتبال انگلیس قرار نگرفته است، همچنان به عنوان یکی از تيم هاي برتر انتخاب شده بود. اسپرز تنها یک بار، آن هم چند سال پیش به فينال ليگ قهرمانان رفت و قافيه را به‌سادگي به ليورپول در فينال باخت، ولي همچنان جايگاه خود را حفظ كرده است.
تاتنهام تيم خوب و پيشرويي است، روياهاي بزرگي در سر دارد. مالك مدبري دارد، از نظر مالي وضعيت ثابتي دارند، استاديوم فوق العاده و جديدي ساخته اند، مربي پرشور و خوش فكري برايشان كار مي كند و يكي از بهترين گلزنان تاريخ انگلستان براي آنها توپ مي زند. اما آمار و ارقام، جوايز و جام و مدال چيز ديگري مي گويد. انگار حضور در محبوبترين ليگ دنيا كافي است. خلاصه اش كنم؛ تاتنهام از تمام مزایای یک باشگاه بسيار موفق برخوردار است، بدون آنكه موفقیتي داشته باشد يا اصلا نيازي به كسب موفقيت داشته باشد.
در آن سید، بارسلونا در مقام دوم لاليگا، چلسی و اتلتیکو مادرید در جايگاه سوم و سویا، تاتنهام، لایپزیش و یوونتوس در مكان چهارم، به طور متوسط ١٧.١٤ امتیاز با تيم قهرمان لیگ هاي خود فاصله داشتند!
البته به همين دليل آنها درست خارج از گلدان پر زرق و برق سید انتخابي يكم قرار گرفتند. به همين سادگي، اینگونه است که یوفا همه را دور مي زند و وضعیت موجود را حفظ می کند.
آخرين قهرماني اتلتیکو در سال ٢٠٢١ بود، پس از آن لیورپول و یوونتوس در ٢٠٢٠، قهرماني بارسلونا به ٢٠١٩ باز مي‌گردد و در آخر چلسی همانطور كه اشاره كردم در ٢٠١٧.
بعد از آن سه تيم اخر تعجبم را بيش از پيش مي كند: آخرين قهرماني تاتنهام ١٩٦١ بود، قهرماني سويا دقيقا به بعد از پايان جنگ جهاني دوم در سال ١٩٤٦ باز مي گردد و بالاخره لايپزيش اصلا و ابدا به قهرماني دست نيافته است.
چطور مي شود تورنمنتي که خود را لیگ قهرمانان اروپا می نامد، دستاوردهای واقعی و نهفته سلتیک، دینامو زاگرب، کپنهاگ، ویکتوریا پلژن، کلوب بروژ، سالزبورگ و شاختار دونتسک كه به مقام قهرماني كشور خود دست يافته اند را ناديده بگيرد؟ چطور ممكن است پاداش قهرماني براي يكايک تيم هاي ياد شده سیدهاي ٣ و ٤ باشد؟
درك مي كنم؛ قهرمانان بهترین لیگ اروپا، دارندگان لیگ قهرمانان و برندگان لیگ اروپا در سید يكم نشسته اند و این عادلانه است، حرفي نيست. تصور مي‌كنم پس از این، یوفا باید قهرمانان واجد شرایط را در ليست خود قرار دهد و سپس اين روند را با تیم های دوم از قوی ترین لیگ ها ادامه دهد.
اين نه تنها باعث برخوردهاي غير مترقبه بيشتر مي شود بلكه از هم گروهي دائمي و هر ساله تيم ها جلوگيري مي كند.
در اين شرايط لیورپول و بارسلونا به سید سوم سقوط می كردند و اين بالطبع مسير دشوارتري را پيش روي آنها قرار مي داد. اجراي آن با هواداران بيشمار دو تيم سخت به‌نظر مي رسد اما بدون شک عادلانه تر است. ضمن آنكه همانطور كه در گفتگوهاي فوتبالي و نظرات و ايده هاي كارشناسان خبره شنيده و ديده ام؛ هیچ باشگاهی که به مقام چهارم ليگ خود رسيده است نباید در جایی به جز سید ٤ قرار گيرد. اين ايده در مورد تيم هاي سوم هر ليگ و سید ٣ نيز صدق مي كند.
اما در عوض، حقيقت امر چيست؟ یوفا از محافظت و برخورد احتمالي قلدرها و كسب منفعت بيشتر با نام ها و تيم هاي بزرگ نه تنها فاصله قدرت مالي تيم هاي بزرگ و كوچك را تشديد مي كند بلكه دائما از آن محافظت مي كند. اهميت جايگاه قهرمان واقعي ناديده گرفته مي شود و موفقيت نسبي و عدم توفيق اهميتي ندارد، در واقع يوفا با تقسيم بندي خود، پاداش شكست و عدم موفقيت را هم مي پردازد. حقيقت آن است تعدادي از ما طرفداران فوتبال نيز همين را مي خواهيم، در دايره اي هستيم و فقط مايليم تيم هاي بزرگ، فصل به فصل به جان هم بيافتند و ما به تماشا بنشينيم. و دقيقا به همين دليل تيم مقام چهارم لیگ برتر جايگاهي بالاتر از قهرمان مثلا دانمارک به دست آورده است.
بايد بدانيم هميشه همين گونه خواهد ماند اگر یوفا پسران بزرگ،" ریچ‌کیدز" اروپا را اينچنين حمايت كند و فرقي ميان شكست و پيروزي قائل نشود. این دقيقا همان چیزی بود که سوپرلیگ را از ديد بسياري از هواداران واقعي فوتبال، تاثر آور، زشت و شنیع ساخته بود.
امیرحسین صدر
