به گزارش خبرگزاری فارس از لارستان، رنج بی‌آبی و نبود مایعِ گران‌بهای مایه حیات در بیرم لارستان زخمی کهنه است که در طول سالیان سال سر باز مانده و بدون مرهم است.
بیرم سالهاست که چشمش به رسیدن آبی گوارا خشک شده و از طبیعی‌ترین حقش محروم گشته است، این کهن دیار محروم و مظلوم سالهاست فریاد عطش سر می‌دهد اما پاسخش را با وعده ها و امروز و فردا کردن و در حال پیگیری بودن می‌دهند! پیگیری‌هایی که پس از سالها هنوز ادامه دارد اما نتیجه‌اش همچنان چشم انتظاری است!
به راستی چه رنجی است نبود آب آشامیدنی سالم؟! آبی که نیترات زیادی‌اش دستگاه گوارش، کلیه و معده مردم را نشانه گرفته است، توده‌های سرطانی در آن جا خوش می کنند و شوکی می شوند برای پایان آرزوهای دور و درازی که در حسرت به یغما می روند، این رنج را فقط مردمانی درک می‌کنند که دردِ تلخ بیماری را می‌کشند، چشمشان به آب شور که می‌افتد حسرت می کشند و در زندگی شان رد وعده‌ها بسیار است.
آب را باید بخریم اما با کدام پول؟!
از عطش بیرمِ بیمار با آب ناسالم هرچه بگوییم و بنویسیم پایانی ندارد، پایان درد بیرم روزی لست که عزم و اراده ها به کار بیفتد و طعم یک جرعه آب گوارا را نصیب مردمانی کند که سالهاست عطش بر جانشان رخنه کرده است.
هفته گذشته مدیرکل آبفا فارس در پی گزارشی که با عنوان «سایه سنگین بی آبی بر جنوب فارس» در خبرگزاری فارس منتشر شد جوابیه ای را ارسال کرد و در آن اظهار داشت: آب بیرم با ۳ دستگاه آب شیرین‌کن تأمین می‌شود.
این جوابیه بار دیگر ما را به سوی بیرم روانه کرد به ان امید که کام مردم بیرم شیرین گشته اما دریغا از رنجی که با رنج های دیگر مضاعف شده است!
بیرم است و تابستان داغ و هرم آفتاب تیز جنوبی، رد مسیر را می‌گیرم به میان اهالی این شهر می‌روم تقاضای یک جرعه آب می‌کنم تا هم سیراب شوم و هم از احوالات آب شیرین جویا.
آب شیرین به نظر می رسد اما در لابلای شیرینی اش تلخی هایی هم خود نمایی می‌کند که توفیری با همان روزهای پیشین ندارد، آبی که باید به قیمت گزاف بخرند کامشان را شیرین کند یا تلخ؟!
وقتی که می فهمند در حال تهیه خبر از وضعیت آب آشامیدنی بیرم هستم، انگار که خفقان از حنجره‌هایشان گرفته شده است و می‌گویند: «بگویید به داد ما برسند، بی آبی در اینجا بیداد می کند، هرکسی می آید وضعیت آب بیرم را می بیند وعده ای می دهد و می‌رود.»
از آن آب شیرین کن هایی پرسیدم که در بیرم نصب شده است تا آبی گوارا را به کامشان برساند اما هرچه می گفتند درد بود و رنج؛ کدام آب شیرین کن‌ها؟ سه دستگاه آب شیرین کن در اینجا نصب کرده‌اند یکی دولتی و دوتای دیگر خصوصی که یکی از آنها هم از کار افتاده است اما باید آب را بخریم!
در این وضعیت اقتصادی دشوار با مردمی که اکثرشان بی بضاعت هستند از کجا پول بیاورند برای خرید آب؟! یک بشکه ۲۰ لیتری آب شیرین را به قیمت ۲۰ هزارتومان می خریم اما شما قضاوت کنید این آب چند روز کفاف می دهد؟! خانواده‌های اینجا پرجمعیت هستند در هفته باید سه چهار بار آب بخرند تا کفافشان را بدهد حالا با کدام پول و هزینه؟
یکی دیگر از اهالی بیرم می گوید: مسئولین خودشان بارها گفته اند آب بیرم قابلیت آشامیدن ندارد آنقدر که طعم گَس و تلخ و شوری دارد و پر از نیترات است، اما این آب نه فقط قابل آشامیدن نیست که حتی برای شستشو و استحمام هم غیرقابل تحمل است اگر یک جرعه آن را به صورتتان بزنید چنان چشمانتان می سوزد که دیگر دست به سمت این آب نخواهید برد.
باز هم تکرار می کنند: از درد و رنج مردم بیرم بگویید و بنویسید، شما را قسم می دهم صدای ما را به مسئولین برسانید تا کاری برایمان بکنند، از این بی آبی ها به ستوه آمده ایم و نمی‌دانیم باید حرفهایمان را به چه کسی بگوییم.
وعده هاتان چه شد؟
شهروندان بیرم خواستار رسیدگی مسئولین و عمل به قول و وعده هایشان شده اند، یکی از آن قول ها وعده وزیر کشور درخصوص تأمین آب بیرم به صورت کوتاه مدت با دستگاه های آب شیرین کن بوده است که اگرچه دستگاه های آب شیرین کن نصب شده است اما پرداخت پول به ازای آب برای دستانی که رنج روزگار بی بضاعتشان کرده است دشوار است و دردی مضاعف تر.
یکی دیگر از وعده هایی که شهروندان بیرم از آن یاد می کنند انتقال آب از سد سلمان به بیرم است، وعده ای که مسئولین مختلف از رده‌های کشوری، استانی و شهرستانی قول پیگیری اش را داده اند اما هیچ خبری از آن نشده است.
آب مایعی حیاتی است که حیات همه به ان گره خورده است، این روزها بحران و تنش های بی آبی مناطق بسیاری را با خود درگیر کرده است، اما رنج بیرم رنجی کهنه است که سالها سخن از آن به میان می آید ولی این سخن ها مرهمی برای مردم نیست.
پاسخ مسئولین؛ همچنان چشم انتظاری
پیگیری خبرنگار فارس از مسئولین در خصوص آخرین اقداماتی که برای حل مشکل آب بیرم انجام شده به این نحو است که برخی از مسئولین مربوطه پاسخگو نبودند و مشاور استاندار فارس در امور آب نیز که پاسخگوی فارس شد همچنان بر طرح‌هایی تأکید کرد که باید زمان زیادی برای تحقق آنها سپری شود.
مشاور استاندار فارس در امور آب در پاسخ به خبرنگار فارس ضمن اذعان به کمیت و کیفیت پایین آب در بیرم اظهار داشت: برنامه‌ها برای آبرسانی به بیرم در دو محور کوتاه مدت و بلند مدت طراحی شده است در بحث کوتاه مدت نصیب آب شیرین کن ها بود که خب از آنجایی که دو آب شیرین کن توسط بخش خصوصی تأمین شده است مردم هزینه آن را می پردازند!
اردکانی افزود: در بحث بلند مدت هم طرح انتقال آب از سد سلمان فارسی به بیرم مدنظر قرار گرفته است که این موضوع هم در حال پیگیری است.
به گزارش فارس، بیرم برای زیست خود در تمنای آب است، نه آن آب شوری که چشم ها از شدت شوری اش به سوزش افتد و نه آن آب شیرینی که بهایش پرداخت پول از سوی مردمی ست که رنج روزگار کم بضاعتشان کرده است.
بیرم هنوز هم چشم دوخته به وعده‌های مسئولین است، اما انگار که رنج بی آبی بیرم هنوز برای مسئولین به دغدغه جدی تبدیل نشده است، هنوز رنج بیماری مردم از آب نیترات دار غیرقابل استفاده برای مسئولین حاد نگشته است تا چاره ای محکم بیاندیشند؛ باشد که عزم ها محکم تر و گام ها سریع تر برداشته شود و از این درد بکاهد.
انتهای پیام/ن
