شمال نیوز / ایرج نیازآذری : نگارنده به عنوان یک کارشناس دانشگاهی و علم آموز رشته مدیریت وعلوم سیاسی که حدود سی سال در بخش های مختلف دانشگاه مازندران شاغل هستم و با رسانه ها وحوزه های پارلمانی و اجرایی وسیاسی استان مازندران همکاری دارم همچنان که موافق نیستم مدیران اجرایی در دانشگاه سمت آموزشی وتدریس داشته باشند ، واگذاری مناصب مدیریتی دستگاه های اجرایی استان را به اعضای محترم هیات علمی دانشگاه ها که فاقد تجربه اداری و اجرایی و عدم رشد سلسله مراتبی در دستگاه ذیربط هستند را بصلاح نمی‌دانم.
متاسفانه بسیاری از هیات علمی ها در پست های اجرایی داخل دانشگاه موفق نیستند چه رسد به سازمان های عریض و طویل خارج از دانشگاه! دستگاه اجرایی جای نظربه پردازی نیست که احتیاج به هیات علمی داشته باشد. وظیفه اعضای هیات علمی آموزش و پژوهش است و آنان برای امور اجرایی استخدام نشده اند که به دستگاه اجرایی بروند.
دستگاه اجرایی مدیر توانمند، مجرب و با تجربه ای می‌خواهد که به مسائل داخلی وپیچیدگی سازمان مربوطه اشراف عمیق و گسترده داشته باشد و با مجموعه قوانین و مقررات ،ساختار و تشکیلات ،اهداف و برنامه ها ، امور اجرایی و مشکلات وچالش های آن دستگاه از نزدیک آشنا ودرگیر بوده و سلسله مراتب سازمانی را ازپایه تجربه ،ترقی ودرک کرده باشد.
به اعتقاد کارشناسان مسائل اجرایی ومدیریتی؛ کوچ بی‌رویه دانشگاهیان به سازمان ها و دستگاه های اجرایی برای تصاحب مناصب مدیریتی از اشتباهات رایج و راهبردی نظام انتصابات درایران و مغایر با اصول فنی شایسته سالاری، تخصص گرایی و دستورالعمل انتصابات حرفه‌ای وفق قانون مدیریت خدمات کشوری می‌باشد و تحقیقا عامل ناکارآمدی سازمان‌های مربوطه می گردد .ازسوی دیگر انتصاب مدیر خارج از نفرات کارکنان یک اداره موجب دلسردی و بی انگیزگی آنان خواهد شد .
