آرتین زهرابی؛ از وقایع پیش از انتخابات، می شد حدس که مجمع فدراسیون فوتبال با خیال آسوده و راحت برگزار نخواهد شد. با این همه، اعتراف به این نکته تلخ که باور نمی کردیم عده ای تصمیم به لغو انتخابات بگیرند هم کار سختی نیست.
در برنامه فوتبال برتر با اجرای محمدحسین میثاقی هم این ماجرا، بیشتر اوج گرفت. مجری برنامه، پس از شنیدن خبر لغو انتخابات فدراسیون فوتبال، علیه یک کاندیدا رسما موضع گرفت و خطابه ای را با لغزخوانی ایراد کرد.
انتخابات اما در حالی برگزار شد که نیمه شب در شبکه ۳ سیما، موجی از لبخند رضایت دیده می شد؛ چرا که برخی گمان می کردند کار تمام است و انتخابات فوتبال به تعویق می افتد. حاکیمت فیفا بر فوتبال جهان هم با سوالات ابهام برانگیز مواجه شد؛ در حالی که چه کسی این نکته بدیهی را انکار می کند که فیفا حرف اول و آخر را در فوتبال جهان می زند؛ ما کجای کار هستیم که برای این ارگان بین المللی تعیین تکلیف کنیم؟
در این جنجال شبانه اما پای مردم و نارضایتی آنها از برخی چهره های حاضر در انتخابات هم به میان کشیده شد و این در حالی بود که مردم، از وضعیت فعلی فدراسیون هم رضایت نداشته و ندارند. این واقعا چه وضعیت مدیریت فوتبال است؟ یک تیم ملی که امید مردم ایران است را نتوانستند به درستی مدیریت کنند و استرس را هم به جام ملی پوشان انداختند و هم فوتبال فوتبالدوستان را ناراحت کردند.
با جمله های عصا قورت داده، مگر می شود توپ را به سمت جریان های منتقد شوت کرد و از آب گل آلود ماهی گرفت؟ اینجا که دیگر جای مایه گذاشتن از مردم نیست.
مردم اگر اتفاقات تلخ رخ داده در زمان ویلموتس را فراموش نکرده باشند، حافظه تاریخی خوبی در همین اندک زمان فعالیت فدراسیون موقت دارند. کمتر از ۹۰ روز مانده به آغاز جام جهانی ۲۰۲۲ و اولین بازی ایران، تیم ملی به امان خدا رها شده و تعدادی از بازیکنانش از تنهایی و مصیبت، به انتشار استوری روی آورده اند. شما به این می گویید مدیریت درخشان در فوتبال؟
تیم را به جای برگزاری اردوهای مناسب و بازی های تدارکاتی آبرومند، ۲ هفته در اوج گرمای تابستان به قطر بردند و درب و داغانش کردند؛ این بود مدیریت مشعشع در فوتبال ایران؟ بانیان این اتفاق وحشتناک چه کسانی بودند؟
اگر برای خوشامد این و آن، زمین را آب و جارو می کنید، یک دستمال هم روی گرد و خاک های اساسی همین فوتبال بکشید؛ جای دوری نمی رود! اصلا حالا که تکلیف فدراسیون فوتبال روشن شده، برای تیم ملی ایران دل بسوزانید که بچه های این این تیم، ماه هاست از این همه بلاتکلیفی و ضعف مدیریت، به گریه افتاده اند.
