همچنان که قابلحدس است، بیشترین یا به یک معنا پرخبرترین حوزه فعالیت فرهنگی دولت جدید، سینما بوده است. در همین راستا و همزمان با یکسالگی دولت، چنان که ایسنا منتشر کرده، نظر برخی از سینماگران ایرانی را درباره رویکردها و سیاستهای دولت از نظر خواهید گذراند.
بسیاری از سینماگران با انتقاد از سختگیرانه بودن برخی رویکردهای مدیریتی معتقدند دولت باید تعامل بیشتری با اهالی هنر داشته باشد.
سیدجمال ساداتیان، تهیهکننده: در حوزه فرهنگ شیوههایی همچون تهدید جواب نمیدهد. من فضای فعلی را مثل روزهای اول انقلاب میبینم که همانند آن زمان، بیشتر افراد بیتجربه را سرکار میآوریم و بعد هم اصرار داریم آنچه میگوییم درست است و همهچیز را میتوان به شیوه دستوری پیش برد. این رویه در حزب کمونیست روسیه و چین هم نبوده و آنها هم از وقتی که در مدیریت خود بازنگری کردند تا کشور را علمی اداره کنند، اتفاقهای خوبی در کشورشان رخ داد. ولی آنجا که دستوری و سلبی عمل شد، نتیجه را هم شاهد بودیم. بنابراین بیش از هرچیز معتقدم بهتر است از تاریخ عبرت بگیریم.
محمدحسین فرحبخش، تهیهکننده: ما را هیچ امیدی به خیر این دولت نیست. ما هر چه را باید بگوییم قبلا گفتهایم، چه به صورت صنفی و چه در قرارهای شخصی، اما از آنجا که اصلاحپذیر نیستند، دیگر حرفی باقی نمیماند. باید صبر کنیم و ببینیم خدا چه مصلحتی را برای ما در نظر میگیرد. امیدمان فقط به خداست.
هوشنگ توکلی، بازیگر پیشکسوت: آقای رئیسی میراثدار عقبهای است که از دولت قبل به جای مانده. بنابراین مجموعهای از موفقیتها و شکستها به ایشان رسیده و باید دستکم دو سال مدیریت کند تا بتواند بخشی از کمبودهای گذشته را جبران کند. ضمن اینکه برای آینده هم برنامه داشته باشد. جبران عقبافتادگیهای قبلی بسیار سخت است که امیدوارم آقای رئیسی بتواند در این زمینه موفق شود. دعا میکنیم ایشان بتواند بخشی از برنامههای خود را محقق کند.
حسین شهابی، کارگردان: بهعنوان یک فیلمساز و تهیهکننده به مدیران توصیه میکنم اینقدر سخت نگیرند. من میبینم دوستان ما در سینما بسیار دچار مشکل هستند و مجوزها یا صادر نمیشوند یا بسیار کند صادر میشوند.
انسیه شاهحسینی، کارگردان: فعلا برای قضاوت عملکرد مدیران این دولت زود است، چون خروجی کار آنها را ندیدهام. اما درباره حواشیای که اخیرا به وجود آمده و اینکه فضای سینما به چه شکل میگذرد باید ببینیم نتیجه چه خواهد بود. به طور کلی معتقدم اگر مدیریت فرهنگی - بهخصوص در جایی مثل بنیاد فارابی که برای حمایت از ساخت فیلم بودجه اختصاص میدهد - تفکر استراتژیک فرهنگی مناسبی داشته باشد، عملکردش خوب خواهد شد و جوابگوی مسائل خواهد بود. اما اگر چنین مدیری صاحب این استراتژی نباشد، فاجعه اتفاق میافتد.