به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، سه هفته پیش بود که رسانه‌های آمریکایی در خبری فوری اعلام کردند «سلمان رشدی»، نویسنده مرتد کتاب «آیات شیطانی» که به ساحت پیامبر اسلام(ص) اهانت کرده بود هنگامی که قصد سخنرانی در «موسسه شِتوکوآ» در غرب نیویورک داشت هدف حمله قرار گرفت.
این خبر بعد از آن برای ساعت‌ها در صدر اخبار رسانه‌های بین‌المللی قرار گرفت. گزارش‌های اولیه حاکی از آن بود که او مورد اصابت ۱۰ تا ۱۵ ضربه چاقو، از جمله چند ضربه در ناحیه گردن و شکم قرار گرفته است.
سلمان رشدی با بالگرد به بیمارستان UPMC Hamot در شهر «ایری» در ایالت پنسیلوانیا منتقل شده و در آنجا تحت عمل جراحی قرار گرفت. البته ساعاتی بعدتر، یک مقام نیویورک به صورت دقیق‌تر گفت که او از چهار ناحیه در شکم، سه ناحیه در سمت راست گردن زخمی شده و یک ضربه چاقو هم به سمت راست چشمش اصابت کرده است. علاوه بر این، یک چاقو به ناحیه ران راست و یک چاقو به قفسه سینه او خورده است.
بامداد شنبه، در حالی که نزدیک به ۱۰ ساعت از حمله به سلمان رشدی می‌گذشت گزارش شد که او به دستگاه تنفس مصنوعی وصل است و توان تکلمش را از دست داده است. گزارش‌ها همچنین حاکی از آن بود که او ممکن است یکی از چشم‌هایش را از دست بدهد و چند عصب یکی از بازوهایش هم قطع شده است.
هادی مطر، فردی که عملیات را انجام داده در مصاحبه‌ای با نیویورک‌پست گفته که فکر نمی‌کرده که سلمان رشدی از آن حمله جان سالم به در ببرد و از دیدن خبرهایی درباره اینکه او هنوز زنده است شگفت‌زده شده است.
با این حال، نکته عجیب آن است که آخرین اطلاع‌رسانی درباره وضعیت جسمی سلمان رشدی روز ۲۳ مرداد اعلام شده و بعد از آن نه تصویری، نه خبری و نه گزارشی در این باره در هیچ یک از رسانه‌هایی که تا آن حد پیگیر این موضوع بودند منتشر نشده است.
تولیداتی که رسانه‌های غربی بعد از حمله به سلمان رشدی منتشر کرده‌اند تحلیل‌هایی هستند که روی موضوعاتی مانند «آزادی بیان»، فتوای ارتداد او و یا «خشونت» علیه او متمرکز شده‌اند.
یک احتمال که در میان تحلیلگران درباره دلیل این سکوت خبری مطرح شده این است که وضعیت جسمانی او احتمالاً در اثر آن حمله به اندازه‌ای بغرنج شده که رسانه‌ها فعلاً ترجیح داده‌اند در قبال او راهبرد بایکوت خبری را انتخاب کنند.
به نظر می‌رسد اگر این عملیات با موفقیت همراه نبود، رسانه‌های غربی برای اثبات عدم موفقیت آن دست به انتشار تصاویری از سلمان رشدی می‌زدند تا ناکام ماندن آن را به رخ بکشند. چنین اتفاقی تا کنون رخ نداده؛ و این مسئله‌ای است که احتمال موفقیت‌آمیز بودن عملیات را تقویت می‌کند.
انتهای پیام/
