به گزارش سرویس ترجمه بهداشت نیوز ، درمان پسوریازیس فقط مراقبت از ظاهر پوست نیست. وقتی عوامل داخلی را با داروها و فعالیت هایی که به سلامت کلی شما کمک می کنند بررسی می کنید شانس بیشتری برای تعدیل عواقب بیماری وجود دارد.
پسوریازیس، مشکلی در سیستم ایمنی بدن:
پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن است که در اثر تغییرات در سیستم ایمنی ایجاد می شود.تحقیقات نشان می‌دهد که این بیماری باعث ایجاد پلاک‌های اریتماتوز می‌شود که توسط فلس‌های مرواریدی روی پوست را می پوشاند.
گاهی اوقات تشخیص این بیماری حتی منجر به اختلال عملکردی می شود.حتی ممکن است در اولین ارزیابی پزشکی، پسوریازیس با آرتریت روماتوئید اشتباه گرفته شود.ژنتیک، عفونت، استرس و واکنش‌های ثانویه به برخی داروها از علل ایجاد این بیماری هست.به غیر از بافت مفصلی،این نواحی نیز تحت تأثیر بیماری قرار می گیرند:
صورت
ناخن
آرنج
زانو
اندام تناسلی
پوست سر
کف پا
مخاط دهان
کف دست ها
قسمت پایین کمر
علائم و انواع پسوریازیس:
علائم پسوریازیس از فردی به فرد دیگر متفاوت است.به طور کلی علائم آن با ظاهر شدن بثورات، لکه های قرمز یا بنفش با بافت زبر مشخص می شوند.در نهایت پوست ترک می خورد تا حدی که منجر به خونریزی، خارش و سوزش می‌شود.
از نظر طبقه بندی، انواع زیردر این بیماری وجود دارد:
پسوریازیس معکوس:
این امر باعث ایجاد ضایعات قرمز، صاف و براق در ناحیه‌هایی مانند زیر بغل،باسن و زیر سینه‌ها می‌شود.
پسوریازیس ناخن:
ناخن‌های دست یا پا به‌طور غیرعادی رشد می‌کنند، تغییر رنگ می‌دهند و ایجاد خارش می‌کنند.
پسوریازیس قطره‌ای:
نقاط کوچکی در اندام‌های بدن هستند.این نوع پسوریازیس اغلب در کودکان تشخیص داده می شود.
پسوریازیس پوسچولار:
این حالت به صورت تاول های چرکی احاطه شده با لکه های قرمز نشان داده می شود. ظاهر آن موضعی یا گسترده است و بیشتر در افراد بزرگسال تشخیص داده می شود.
آرتریت پسوریاتیک:
این حالت شامل التهاب مفاصل هست که منجر به تغییرات پوستی می‌شود.این علامت معمولا مدتی پس از ضایعات پوستی ظاهر می‌گردد.
پسوریازیس پلاکی:
شایع‌ترین شکل پسوریازیس است و ممکن است توسط یک لایه پوسته پوسته پوشیده شده باشد.
پسوریازیس اریترودرمیک:
نوع دیگر از این بیماری هست که منجر به التهاب شده و بخش بزرگی از بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.لاملاها تمایل به کنده شدن دارند و باعث درد و ناراحتی شدید می شوند. این نوع کمترین شیوع دربیماری پسوریازیس است.
ممکن است این بیماری روی پوست آشکارتر به نظر برسد چون این یک بیماری سیستماتیک است که می تواند به طور خودکار چندین اندام را درگیر کند.
ارتباط بین ورزش و پسوریازیس:
ورزش برای پسوریازیس مفید است.
مطالعات نشان می‌دهد که ورزش منظم،التهابات پوستی ناشی از این بیماری را کاهش می‌دهد.بنابر این فعالیت بدنی در هفته به مدت ۴۵ دقیقه توصیه می‌شود.
رشته های پیشنهادی شامل پیاده روی، دوچرخه سواری، شنا و رقص است.
ورزش باید تا حد امکان انجام شود. گاهی اوقات، درد آرتریت پسوریاتیک انجام حرکت را دشوار می کند. کسانی که پسوریازیس کف پا دارند یا ورزش‌های تماسی را انجام می‌دهنددچار مشکل می شوند.
نکته کلیدی انتخاب فعالیتی با شدت متوسط است که توسط متخصص تایید شده باشد.
فواید ورزش برای پسوریازیس چیست؟
ورزش نقش مکملی در درمان این بیماری پوستی دارد و بر اثربخشی داروها و کیفیت زندگی بیمار تأثیر می‌گذارد.
خطر ابتلا به فشار خون و دیابت را به حداقل می رساند.
پسوریازیس فشار خون را افزایش می‌دهد.
مشکلات فشار خون بالا منجر به حوادث قلبی عروقی می شود.ورزش روزانه همراه با رژیم غذایی سالم ، عدم مصرف سیگار و به تعادل رساندن مصرف الکل از اقدامات لازم برای پیشگیری از فشار خون بالا هست.
تحقیقات نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به پسوریازیس مقاومت بیشتری به انسولین نشان می‌دهند چون بیماری فعالیت بدن را نسبت به این هورمون حساس‌تر می‌کند و در نتیجه قند خون را کاهش می‌دهد.
علائم قابل مشاهده پسوریازیس باعث شده است که برخی از افراد سبک زندگی خود را تغییر دهند و ضایعات پوستی خود را پنهان کنند.برخی حتی از بیرون رفتن یا انجام ورزش در فضای باز پرهیز می کنند.
این سبک زندگی و بی تحرک می تواند منجر به چاقی شود.تحقیقات نشان می‌دهد که چاقی فرد را مستعد ابتلا به پسوریازیس می‌کند.
بنابراین ورزش برای درمان چاقی ضروری است.می‌توانید آن را با یک رژیم غذایی سالم با راهنمایی یک مشاور سلامت ترکیب کنید.
اسپوندیلوتراپی ورزش‌های بدنی را برای پسوریازیس به‌عنوان پایه‌ی درمان پیشنهاد می‌کند.این شبکه محتوای علمی ادعا می‌کند که ورزش درد و سفتی آرتریت پسوریاتیک را تسکین می‌دهد و کیفیت عضله را افزایش می‌دهد.برای رسیدن به این هدف، فرد باید برنامه های روتینی را انجام دهد که شامل تمرینات هوازی و تقویت عضلانی است.این تمرینات انعطاف پذیری مفاصل را بهبود می بخشد.
محققان می‌گویند که ورزش‌های آبی، شنا و پیاده‌روی در آب همگی ورزش‌های بسیار خوبی برای افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک هستند. تمرینات آبی به خصوص اگر در آب گرم انجام شوند از مفاصل در برابر ضربه محافظت می کنند و انعطاف پذیری را بهبود می بخشند.
افراد مبتلا به پسوریازیس می توانند بدون هیچ مشکلی در فعالیت های آبی ثبت نام کنند.
در بیماری هایی مانند پسوریازیس، ورزش برای معاشرت با دیگران نیز مفید است.تحقیقات نشان می‌دهد که ورزش از نظر اجتماعی شدن و بهبود کیفیت زندگی مزایای زیادی برای افراد مبتلا به این بیماری دارد.ورزش همچنین عزت نفس را افزایش می‌دهد و شاخص‌های افسردگی را بهبود می‌بخشد.
ورزش استرس را کاهش می دهد
بر اساس تحقیقات منتشر شده،استرس با بدتر شدن پسوریازیس مرتبط است.روانشناسان اشاره می،کنند که ورزش برای سلامت روان مفید است، زیرا به مغز کمک می کند تا با استرس مقابله کند.همچنین آن‌ها معتقدند افراد فعال بدنی در مقایسه با افرادی که زندگی بی تحرک دارند میزان افسردگی و اضطراب کمتری دارند.
تحقیقات نشان می‌دهد که جایگزین‌های درمانی متعددی برای پسوریازیس وجود دارد مانند پزشکی موضعی برای تشخیص های خفیف،فتوتراپی، درمان سیستمیک یا عوامل بیولوژیک.با کمک یک متخصص پوست، افراد مبتلا به پسوریازیس می‌توانند در مورد نوع درمان و تمرینات مناسب برای مقابله با این بیماری تصمیم بگیرند.
Steptohealth
۱۳ اوت ۲۰۲۲
گلنوش محبعلی
