به گزارش روز شنبه ایرنا، در حال حاضر که جهان در مرحله عبور از عصر اطلاعات، به عصر فرهنگ، قرار دارد، پرداختن به کسب و کارهای حوزه فرهنگ، می‌تواند جهش بزرگی در تولید ثروت ملی ایجاد کند، به ویژه آنکه در حال حاضر ذخایر و سرمایه فرهنگی کشور از دو بعد اسلامی و ایرانی به اندازه لازم از قوت کافی برای تمدن‌سازی برخوردار است، کشف ظرفیت‌های ملی و محلی و گسترش تولیدات فرهنگی متناسب با ذائقه مخاطبان منطقه‌ای نظیر همسایگان و کشورهای اسلامی و همچنین مخاطبان بین‌المللی، می‌تواند مزیت برجسته‌ای را برای فرهنگ و پیشرفت کشور فراهم کند.
در مبانی دین‌شناختی الگو گفته شده است، اسلام با نظام هستی و سرشت انسان، هماهنگی دارد و نیز استطاعت کامل برای تمدن‌سازی و ارائه الگوی پیشرفت در این دین، دیده می‌شود، این ویژگی اسلام که تجلی خود را در فرهنگ نشان می‌دهد، دستمایه لازم برای شکوفایی کسب و کار فرهنگی را فراهم می‌کند.
از این رو به منظور گسترش فعالیت هنری در حوزه صنایع فرهنگی، به ویژه در زمینه هنرهای نمایشی، صنایع خلاق فرهنگی و نیز فضای مجازی، به ویژه لزوم ایجاد زیرساخت مناسب و گسترش آن، در یکی از تدابیر سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت «پی‌ریزی و گسترش نهضت کسب و کار هنرهای نمایشی و صنایع خلاق فرهنگی و کاربردهای فضای مجازی، با تکیه بر میراث فرهنگی و ادبی ایرانی اسلامی و قابلیّت‌های ملی و محلی، با در نظر گرفتن تقاضا و پسند مخاطب منطقه‌ای و جهانی» را لازمه پیشرفت دانسته و پیش بینی می‌کند که در صورت اجرای گسترده و هماهنگ این تدبیر، می‌تواند یکی از مهم‌ترین قابلیت‌ها و مزیت‌های کشور که - همانا تمدن برجسته و فرهنگ غنی اسلامی ایرانی است - را با دارا بودن نسلی خلاق، ماهر، توانا و دانا، به شکوفایی برساند، و ثروت پایداری را برای کشور بدست آورد.
از سویی دیگر، لزوم تمرکز در سیاست‌گذاری‌های فرهنگی، آموزش نیروی انسانی متخصص و متعهد، ایجاد زیرساخت‌های فرهنگی لازم، فراهم کردن زمینه‌های فعالیت بخش خصوصی و مردمی، رعایت مالکیت فکری و عدم مصرف غیرقانونی کالاهای فرهنگی، وجود شفافیت و لزوم سرمایه‌گذاری، همکاری گسترده دستگاه‌های فرهنگی، شرکت‌های دانش‌بنیان، شهرک‌های سینمایی و تربیت نمایشنامه‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس، هنرپیشه، کارگردان، موسیقیدان و... نظائر آن از الزامات اجرای این تدبیر است.
در این تدبیر نیز تمایز در محتوای فرهنگ اسلامی ایرانی و محتوای فرهنگ مادی، غربی مورد لحاظ است. تولید فرهنگی که در عین زیبایی، لذت‌بخشی، بتواند معنویت و فطرت الهی انسان را ارتقا دهد و هنر فاخر بیافریند، از مهم‌ترین تفاوت در رویکرد اسلامی، با دیگر رویکردها است.
کشورهایی که تاکنون به این صنعت توجه کرده‌اند، نظیر آمریکا و چین و در منطقه هند، کره‌جنوبی و ترکیه توانسته‌اند، ثروت ملی قابل توجهی را از گسترش صنعت فرهنگ به دست آورند.
با اجرای این تدبیر می‌توان در رفع مشکلات و مسائلی، از جمله «نابسامانی فضای کسب وکار»، «عدم شناخت و ارتقای نوآورانه مهارت‌های بومی»، «نقص چرخه و نظام نوآوری علم تا ثروت»، «ترسیم ناقص فرهنگ مطلوب»، «کم اثر شدن پیام‌رسانی فرهنگی در نتیجه مشکلات اقتصادی» و «ناهماهنگی در مدیریت فرهنگی» دست یافت.
