به گزارش رکنا، ید یکی از عناصر کمیاب است، به طوری که از نظر فراوانی در پوسته زمین رتبه شصت و یکمین را در بین عناصر دارد.
بدن انسان حاوی ۲۰ تا ۵۰ میلی گرمی می‌باشد که حدود ۸ میلی گرم آن در غده تیروئید وجود دارد. از آنجایی که غده تیروئید تنها ۲/۰ درصد وزن بدن انسان را تشکیل می‌دهد، بنابراین این مقدار ید می‌بایستی به صورت فشرده در غده مذکور جای گرفته باشد. غده تیروئید که در جلو گردن قرار دارد، مسئول ساخت هورمون حاوی ید به نام «تیروکسین» است.
این نیاز بر اساس سن متفاوت است، ولی به طور کلی بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ میکروگرم متغیر است. نیاز هر دو جنس به ید یکسان می‌باشد، ولی نیاز زنان در زمان حاملگی حدود ۲۲۰ میکروگرم و در زمان شیردهی بیشتر و در حدود ۲۹۰ میکروگرم در روز می‌باشد. اغلب افراد در ایالات متحده، مقادیر کافی ید را در رژیم روزانه خود دریافت می‌نمایند و در نتیجه نیازی به دریافت ترکیبات مکمل ندارند. برای دریافت ید مورد نیاز روزانه تنها کافی است ترکیبی از منابع غذایی ذکرشده در بالا را به صورت روزانه مصرف نمود.
این عنصر در ساختمان هورمون های تیروئید به کار می‌رود. به این ترتیب اعمال مهمی را در بدن ایفا می‌کند. به طور مثال، ید در سلامت سیستم عصبی نقش دارد و کمبودش سبب اختلال در سیستم عصبی می‌گردد. اگر کمبود ید تا زمانی که سیستم عصبی کامل نشده، وجود داشته باشد، کودک دچار عقب ماندگی ذهنی می‌شود ولی اگر بعد از تکامل سیستم عصبی، کمبود ید ایجاد شود، اختلال کمتر است. چنانچه بین ۶ تا ۱۲ ماهگی نوزاد دچار کمبود ید باشد و به آن رسیدگی شود، اختلال برطرف می‌شود. اما اگر در دوران جنینی کمبود ید ایجاد شده باشد قابل جبران نیست. دیگر اینکه هورمونهای تیروئیدی برای فعالیت طبیعی هورمون رشد مورد نیاز هستند. رشد استخوانها و دندانها در کمبود ید مختل می‌گردد.
