به گزارش خبرنگار اعزامی ایرنا به ونیز، اگرچه ونیز هفتادونهم، مملو از نام‌های بزرگ و آثار کنجکاوی‌برانگیز است اما در میان تمام این هیاهوها، یک فیلم مستند حضور دارد که سینمادوستان، منتظر تماشای آن هستند. آن همه زیبایی و خون‌ریزی را لورا پویتراس کارگردانی کرده است. کارگردانی که یک‌بار برای مستند شهروند شماره ۴ که به زندگی ادوارد اسنودن می‌پرداخت، اسکار بهترین مستند را از آن خود کرده است. پویتراس در مستند جدید خود، گوشه‌هایی از زندگی نن گولدین، عکاسی که به مبارزه با خانواده سکلر (صاحبان شرکت داروسازی پردو فارما) را روایت کرده است. این خانواده هنوز هم در آمریکا از سوی عده‌ای، شیطان‌صفت‌ترین خانواده آمریکا نامیده می‌شود.
این سوژه حساس سبب شده تا تنها مستند حاضر در این دوره از جشنواره، از همان ابتدا، ذهن سینمادوستان را به خود معطوف کند. فیلم مستند ۲ ساعته‌ای که در مقایسه با فیلم‌های پرطمطراق این دوره از ونیز، یکی از مدعیان اصلی افتخارآفرینی نیز محسوب می‌شود.
بچه های دیگران، محصول سینمای فرانسه، دیگر فیلمی است که طی امروز در ونیز به نمایش درمی‌آید. فیلم ربکا زلوتوسکی، یکی از گمنام‌ترین آثار فهرست بخش رقابتی ونیز امسال است.
مهم‌ترین نکته‌ای که در مورد این فیلم، وسوسه‌انگیز می‌نماید، حضور ویرجینی افیرای بلژیکی، بازیگر آخرین ساخته پل ورهوفن است که در راس تیم بازیگری این پروژه حضور دارد.
مونیکا، دلایل مختلفی دارد که بخواهد یکی از مهم‌ترین آثار ونیز این دوره محسوب شود. نخست آن‌که آندرئا پالائوروی، کارگردان ایتالیایی، مورد علاقه جشنواره ونیز است که تاکنون ۳ فیلم ساخته و هر ۳ فیلم او در ونیز پذیرفته شده است. دوم آن‌که، تیم بازیگری این فیلم، به‌تنهایی می‌تواند قطب استقبال از این فیلم باشد. امیلی براونینگ، پاتریشا کلارکسون، تریس لیزت و آدریانا بارازا، چهره‌های نام‌داری هستند که در این درام خانوادگی به ایفای نقش پرداخته اند.
این فیلم در آمریکا و ایتالیا جلوی دوربین رفته است و قطعا به‌واسطه مفاهیمی جهان‌شمول، می‌تواند نظر مخاطبان را به خود جلب کند.
بی‌نهایت، دیگر فیلمی است که امروز به نمایش درمی‌آید. امانوئل کریالسه؛ کارگردان کم‌کاری است که طی ۲۵ سال اخیر، تنها ۴ فیلم جلوی دوربین برده است. فارغ از ظهور کریالسه در ونیز این دوره، حضور پنه‌لوپه‌کروز در قالب نقشی متفاوت، خود به جذابیت اثر افزوده است. کروز سال گذشته، جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره ونیز را از آن خود کرد و در همان سال، به عنوان نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن مطرح شد. حالا این بازیگر، در شمایل مادری دلسوز ظاهر شده است تا نقشی جدید را در کارنامه خود تجربه کند.
البته که ارجاع فیلم در رم دهه ۷۰ و تمرکز بر روی ساخت هویتی جدید که می‌توان به عنوان یک آرمان بزرگ در تاریخ ایتالیا نیز تداعی شود، ازجمله مواردی است که می‌تواند بی‌نهایت را تا اندازه‌های یک فیلم موفق در اختتامیه ونیز این دوره بالا بکشد.
اما آخرین فیلم بخش مسابقه که در آخرین سانس امروز به نمایش درمی‌آید، نهنگ ارنوفسکی است. آرنوفسکی که با فیلم‌های تاثیرگذاری، جاپای خود را به‌عنوان یک جریان فکری جدید در هالیوود محکم کرد، با دوساخته اخیر خود یعنی نوح و مادر، توفیق چندان را در گیشه جهانی و البته در میان منتقدان به دست نیاورد.
نهنگ که در سکوت کامل خبری جلوی دوربین رفت، بازگشت آرنوفسکی به گونه مورد علاقه خود یعنی درام روانشناختی است و طی آن، داستان مردی چاق به تصویر کشیده می‌شود که در آپارتمانی در ایالت آیداهوی آمریکا مخفی شده و ترمیم رابطه با دختر نوجوان بدخلقش را تنها راه سعادت پیش‌رو می‌بیند. نهنگ قطعا مهم‌ترین و کنجکاوی‌برانگیزترین فیلم ونیز امسال است که حتی انتشار تک‌پوستر آن نیز موجی از وسوسه‌ها را برای تماشای آخرین ساخته آرنوفسکی به راه انداخته است.
حالا باید تا پایان امشب منتظر بمانیم تا نخستین واکنش‌ها به این ۵ فیلم بخش رقابتی جشنواره ونیز آشکار شود.
