او لقبش گویای تعصبش بود، آقای بخیه... برایش فرقی نمیکرد پیراهن چه تیمی را به تن کرده، با هر لباسی به میدان میرفت سرش را جلوی توپ می‌گذاشت. علی انصاریان از معدود یاغی‌هایی بود که هواداران هر دو تیم برایش احترام قائل بودند و نزد همه دوست داشتنی بود. حتی بعد از جدایی از جمع قرمزها و در اولین دربی با پیراهن آبی استقلال، برخلاف انتظار مورد تشویق پرسپولیسی‌ها قرار گرفت.
همه می‌دانستند قلبا عاشق قرمز است اما باز هم آبی‌ها دوستش داشتند. او حتی بزرگترین اشتباه زندگیش را آبی‌پوش شدن می دانست اما با این وجود، از استقلالی‌ها تشکر کرد که در مدت حضورش در جمع آبی‌ها هوایش را داشتند. انصاریان ۱۵ بهمن ۹۹ پس از ابتلا به بیماری کرونا دارفانی را وداع گفت و روزی که علی بخیه، رخت از این دنیا بست چه آبی‌ها چه قرمزها، لباس مشکی به تن کردند و غم کل ایران را گرفت.
