به گزارش ایرنا از مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، امروز چهارشنبه ۱۶ شهریورماه در جلسه‌ای، علیرضا گلپایگانی استاد دانشگاه، مجید اسماعیلی تهیه‌کننده و کارگردان پویانمایی و محمد خیراندیش کارگردان و تهیه‌کننده پویانمایی، اعضای جدید شورای سیاست گذاری انیمیشن مرکز گسترش، احکام خود را از مدیر عامل مرکز دریافت کردند.
محمد حمیدی مقدم در بخش ابتدایی این جلسه گفت: خوشحالم که در مرکز پیوند فضای آکادمیک، هنری، دانش، تخصصی و حرفه‌ای را در شورا شاهدیم. خوشبختانه پویانمایی در مرکز، طی سالهای اخیر به ویژه در حوزه کوتاه، قابل توجه بوده و موفقیت‌های جهانی بسیاری کسب کرده است. قطعا حضور شما عزیزان، با توجه به تجربه و تخصصی که دارید می‌تواند زمینه فعالیت در حوزه انیمیشن کوتاه، میان مدت و بلندمدت را گسترده‌تر کند.
وی ادامه داد: ما در این مدت به کشف استعداد و حمایت ویژه از سینماگران حوزه پویانمایی پرداختیم و البته بر اساس ریل گذاری سازمان سینمایی و حمایت آقای خزاعی، امیدواریم به زودی به حوزه تولید انیمیشن بلند مدت و میان مدت ورود کنیم. ورود به بازارهای جهانی یکی از اولویت‌های ماست.
مجید اسماعیلی تهیه‌کننده، نویسنده حوزه انیمیشن و مدیر عامل موزه سینما نیز گفت: تولید محتوای مناسب با فرهنگ بومی و دغدغه‌های جامعه ایرانی در حوزه انیمیشن بسیار مهم است. مهم است که فرزندان و کودکان ایرانی را برای دیدن انیمیشن‌های بومی تربیت کنیم. درگاه‌های تولید، عرضه و نمایش انیمیشن به یک اندازه باید مورد توجه قرار بگیرند و آثار ایرانی پویانمایی، وارد حوزه ارتباط با خانواده‌ها شوند.
علیرضا گلپایگانی استاد دانشگاه و تهیه‌کننده پویانمایی نیز به لزوم توجه به انیمیشن مستقل و کوتاه اشاره کرد و گفت: مرکز گسترش در این سال‌ها حامی سینمای انیمیشن مستقل، کوتاه و هنری بوده، ورود به بازار و یا دغدغه تولید آثار سینمایی نباید مانع از این شود، که این بخش باز هم از سوی مرکز حمایت شود. استقلال انیمیشن‌های کوتاه، نباید از دست برود.
محمد خیراندیش کارگردان و تهیه‌کننده انیمیشن گفت: ما باید در انیمیشن به کار گروهی اهمیت بدهیم. آموزش در حوزه انیمیشن بسیار مهم است، جوانانی که در این حوزه کار می‌کنند، باید در حوزه تکنیک و کار گروهی باتجربه و ماهر شوند.
محمد حمیدی مقدم نیز در پایان این جلسه و پس از اهدای احکام به اعضای شورای سیاست‌گذاری گفت: یکی از دغدغه‌های جدی حوزه پویانمایی، روایتگری و قصه‌گویی است. ما در زمینه تکنیک پیشرفت و رشد داشته ایم، اما باید به این نقطه برسیم که قصه‌های بومی را به زبانی جهانی روایت کنیم. به عنوان مثال «پسر دلفینی» که این روزها روی پرده است، توانسته در این زمینه موفق باشد.
