به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نوشت‌افزار ایرانی اسلامی جزو معدود کارهای فرهنگی کشور در سال‌های اخیر بود که با نیازسنجی درست و عرضه محصولات متناسب با علاقه مخاطب توانست در این مدت مخاطبان خود را پیدا کرده و در سبد فرهنگی خانواده‌ها جای خود را باز کند. این مجموعه اگرچه ماهیت اقتصادی دارد، اما به منظور عرضه محصولات با کاراکترها و نمادهای ایرانی اسلامی به کودکان و برای پر کردن خلأهای فرهنگی در این زمینه شکل گرفت. در ابتدا کار خود را با یکی دو برند آغاز کرد اما الآن 100 تولیدکننده در سراسر کشور به فعالیت در این حوزه مشغول‌اند.
سال‌ها بود که بازار محصولات مرتبط با کودکان و نوجوانان در ایران در قبضه طرح‌های غربی بود. حالا نیز اگرچه سهم این کاراکترها انکارناشدنی است، اما تلاش‌های صورت گرفته توانست فرهنگ استفاده از محصولات لوازم‌التحریر بومی در کشور را میان خانواده‌ها جا بیندازد. حالا دیگر تولیدکنندگان و فعالان این حوزه از تجربه تلخ «دارا و سارا» عبور کرده و حرفی برای گفتن در بازار نوشت‌افزار دارند.
با وجود این، امسال به نظر می‌رسد سال سختی برای تولیدکنندگان این اقلام باشد. کرونا که تمام کسب و کارها در جهان را تحت تأثیر خود قرار داده، حالا چرخ تولید نوشت‌افزار ایرانی اسلامی را نیز تا حدودی خاموش کرده است. فعالان این بازار که سال‌های گذشته در این ایام به تولید و عرضه مشغول بودند و به اصطلاح گل کارشان بود، امسال با چشم تردید به آینده می‌نگرند و به اصطلاح دست به عصاتر از قبل حرکت می‌کنند.
موسوی، مدیر مجموعه «انار» که کیف مدرسه تولید می‌کند، درباره شرایط کاری امسال می‌گوید: با توجه به اینکه کار ما فصلی است، هر سال معمولاً در این زمان قسمت اعظم اجناس خود را می‌فروختیم، اما امسال اوضاع به هم ریخته است. تا الآن نتوانسته‌ایم جنسی را وارد بازار کنیم که این امر دلایل مختلف دارد. اولاً مشخص نیست که مدارس باز خواهند شد یا نه و دیگر اینکه، قدرت خرید مردم و بازار پایین آمده و جنس‌ها گران فروخته می‌شوند.
او ادامه می‌دهد: 40 درصد از محصولاتی که ما برای تولید استفاده می‌کنیم، از خارج از کشور تأمین می‌شود. از سوی دیگر، اقلام تولید داخل نیز تحت تأثیر نوسانات قیمت ارز است. به همین خاطر قیمت تمام شده محصول افزایش می‌یابد. قدرت خرید مردم هم پایین آمده است، به همین دلیل مردم و بازاریان با دلهره خرید می‌کنند. با توجه به همین مسائل، واحد ما حدود 30 درصد از میزان تولید خود را نسبت به سال گذشته کم کرده است.
این تولیدکننده کیف معتقد است به دلایل مختلف تنوع مواد اولیه پایین است که در نهایت سبب می‌شود تا تنوع محصولات نیز کم شود. ما تولیدکنندگان سرمایه محدودی داریم، وضعیت نابسامان بازار و نوسانات ارز سبب شده است تا خریدها نقدی صورت گیرد و این برای من تولیدکننده شرایط را سخت می‌کند. شرایط به گونه‌ای است که بعضی از واحدهای تولیدی مجبور به تعدیل نیرو شده‌اند، کارگرها به شهرستان‌هایشان رفته و مشغول کار کشاورزی شده‌اند.
مسئولان اعم از نمایندگان مجلس و دولت در سال‌های گذشته وعده‌هایی را به تولیدکنندگان داده‌اند؛ از اجرای قوانین موجود به منظور حمایت معنوی از تولیدکنندگان نوشت‌افزار ایرانی اسلامی گرفته تا تأمین کاغذ و تسهیل در تأمین مواد اولیه و ... اما تولیدکنندگان می‌گویند حمایت‌ها در سال‌های گذشته در حد شعار و برای خوراک خبری بوده و نتیجه خاصی حاصل نشده است.
کاغذ که در یکی دو سال گذشته به معضلی حل ناشدنی برای فعالان و کسب و کارهای مرتبط با آن تبدیل شده، برای تولیدکنندگان نوشت‌افزار که بخش عمده‌ای از فعالیتشان با دفتر تحریر گره خورده نیز یک مشکل به حساب می‌آید. معضل تأمین کاغذ در کنار دیگر مواد اولیه، چرخه تولید را با مشکل مواجه می‌کند؛ مشکلی که می‌توانست با تمرکز بر تولید داخلی کاغذ و تأمین زیرساخت‌های لازم امروز وجود نداشته باشد.
مصطفی سپهری‌منش، از تولیدکنندگان نوشت‌افزار ایرانی اسلامی در استان فارس است که می‌گوید به دلیل مشکلات پیش آمده و نامعلوم بودن شرایط در ماه‌های آینده، میزان تولید در واحدش به صفر رسیده است. او درباره مشکل تأمین مواد اولیه به ویژه کاغذ به تسنیم می‌گوید: کاغذ از جمله لوازم مورد نیاز و اساسی برای تولیدکنندگان نوشت‌افزار است که در روزهای اخیر تحت تأثیر نوسانات شدید قیمت دلار و طلا، دچار افزایش قیمت شده است. الآن قیمت کاغذ را مانند قیمت دلار و طلا، دقیقه‌ای اعلام می‌کنند. قیمت صبح کاغذ با قیمت عصر آن متفاوت است.
با وجود همه این مشکلات، آنچه کار تولیدکنندگان این حوزه را سخت‌تر کرده، مشخص نشدن تکلیف مدارس و دانشگاه‌ها در سال تحصیلی جدید است. آموزش در ماه‌های اخیر از ترس شیوع کرونا به صورت مجازی برگزار شده و این امر، بر میزان مصرف اقلام لوازم التحریر نیز تأثیر منفی گذاشته است.
تولیدکنندگان نوشت‌افزار خود تأکید دارند که در 10 سال گذشته با چنگ و دندان کار کرده و به نوعی جهاد کرده‌اند تا به این موقعیت دست یابند. حالا به نظر می‌رسد امسال حساس‌ترین زمان در دوران کاری آنها طی سال‌های گذشته باشد. با وجود این، به نظر می‌رسد اگر عزمی باشد و اراده‌ای، می‌توان با برنامه‌ریزی از میزان خسارت این تولیدکنندگان کاست و دست کارگران این صنعت را گرفت. اگر مدارس و دانشگاه‌ها بنا بر شرایط موجود وضعیت نامشخصی دارند و تعطیل یا باز بودنشان در دست کرونا است، دستگاه‌های دولتی و حاکمیتی که عموماً به کار خود ادامه می‌دهند، می‌توانند با تأمین اقلام مورد نیاز خود از این دست از تولیدکنندگان سنگی از پیش پای آنها بردارند. هرچند میزان مصرف این دستگاه‌ها و مجموعه‌های مرتبط به اندازه استفاده مدارس و دانشگاه‌ها نیست، اما خرید محصولات تولید داخل می‌تواند مایه دلگرمی تولیدکنندگانی باشد که در چند سال اخیر گوششان از وعده و وعید پر شده است.
انتهای پیام/
