به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، بازی‌های آنلاین (برخط) و سایر انواع بازی‌های تعاملی اجتماعی آنلاین ، در مدت همه‌گیری کووید ۱۹ محبوبیت چشمگیری پیدا کرده است. این روند احتمالاً با توجه به افزایش دورکاری و سرمایه‌گذاری‌ها در فناوری اجتماعی ادامه می‌یابد.
تحقیقات قبلی نشان داده بود که مغز افراد هنگام تعامل اجتماعی ، به روشی مشابه و به صورت هم‌زمان فعال می‌شود. این همگام‌سازی عصبی بین مغزی، با همدلی و همکاری در موقعیت‌های چهره‌به‌چهره همراه است. با این حال، نقش آن در تعامل آنلاین و از راه دور ناشناخته مانده است.
بنا بر اعلام وبگاه سای‌تِک‌دِیلی (SciTechDaily) ، دانشمندان در پژوهش جدیدی که در دانشگاه هلسینکی در فنلاند انجام دادند، هم‌زمان‌سازی امواج مغزی دو نفر را بررسی کردند که یک بازی را انجام می‌دادند و در آن یک ماشین مسابقه را با هم کنترل می‌کردند. این دو نفر در دو اتاق جداگانه که عایق صدا بود، حضور داشتند. پژوهشگران ارتباط همگام‌سازی را با تعامل و عملکرد در بازی بررسی کردند.
نتایج حاکی از این بود که در طول بازی آنلاین مشارکتی همگام‌سازی بین‌مغزی رخ می‌دهد. علاوه بر این، افزایش هم‌زمانی در باند‌های فرکانسی آلفا و گاما با عملکرد بهتر مرتبط است. می‌توان ارتباط بین عملکرد و همگام‌سازی گاما را به صورت مداوم طی زمان مشاهده کرد.
والتری ویکستروم (Valtteri Wikström) یکی از پژوهشگران می گوید: ما توانستیم نشان دهیم همگام‌سازی فاز بین‌مغزی ممکن است بدون حضور شخص دیگر رخ دهد. این نتیجه، امکان بررسی نقش مکانیسم اجتماعی مغز را در تعامل آنلاین فراهم می‌کند.
مغز اجتماعی ما در ارتباطات چهره به چهره رشد کرده است. افزایش زمان استفاده از نمایشگر‌ها باعث نگرانی بسیاری از مردم، به‌ویژه والدین، معلمان و قانونگذاران شده است.
کاتری ساریکیوی (Katri Saarikivi) مدیر پروژه می‌گوید: اگر بتوانیم تجربیات دیجیتال تعاملی ایجاد کنیم که مکانیسم‌های اساسی همدلی را فعال کند، احتمالاً به برقراری روابط اجتماعی بهتر، رفاه و بهره‌وری آنلاین منجر می‌شود.
به گفته ویکستروم معیار‌های همگامی فیزیولوژیکی و عملکرد مشارکتی احتمالاً برای ارزیابی کیفیت تعامل اجتماعی استفاده می‌شود. درک اینکه کدام ویژگی‌های رابط ، باعث افزایش درک و اتصال می‌شود، توسعه را در جهتی مثبت هدایت می‌کند.
حاصل این پژوهش بیانگر این است که همگام‌سازی بین‌مغزی در طول بازی آنلاین مشارکتی نیز اتفاق می‌افتد و می‌توان آن را به طرز مطمئنی اندازه‌گیری کرد. توسعه جنبه‌هایی از بازی‌ها که به افزایش هماهنگی و همدلی منجر می‌شود، احتمالاً تأثیری مثبت حتی در خارج از بازی خواهد داشت.
